trabucar
Catalan
Etymology
Pronunciation
Verb
trabucar (first-person singular present trabuco, first-person singular preterite trabuquí, past participle trabucat)
- (transitive) to tip over, overturn, upset
- Synonym: capgirar
- (figurative, transitive) to confuse (words or sounds), to transpose (sounds or letters)
- (reflexive) to stumble over one's words, speak confusedly
Conjugation
Conjugation of trabucar (first conjugation, c-qu alternation)
Derived terms
Further reading
- “trabucar”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
Galician
Etymology
Attested since circa 1300. From Old Occitan trabucar (“to turn upside down”), from buc, from Proto-Germanic *būkaz (“belly, stomach”). Compare Catalan trabucar.
Pronunciation
- IPA(key): /tɾabuˈkaɾ/ [t̪ɾa.β̞uˈkɑɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Hyphenation: tra‧bu‧car
Verb
trabucar (first-person singular present trabuco, first-person singular preterite trabuquei, past participle trabucado)
- (transitive) to confuse, to mislead
- Synonyms: atrapallar, aturullar, confundir, enganar
- 1295, R. Lorenzo, editor, La traducción gallega de la Crónica General y de la Crónica de Castilla, Ourense: I.E.O.P.F., page 27:
- pensou logo en como lle poderia toler o Reyno et lo trabucar per que llo fezese perder
- he then thought about how he could take the kingdom from him and mislead him into losing it
- (pronominal) to get something wrong; to mess up
Conjugation
Conjugation of trabucar (c-qu alternation)
Reintegrated conjugation of trabucar (c-qu alternation) (See Appendix:Reintegrationism)
1Less recommended.
References
- Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, Ana Isabel Boullón Agrelo (2006–2022) “trabucar”, in Dicionario de Dicionarios do galego medieval (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Xavier Varela Barreiro, Xavier Gómez Guinovart (2006–2018) “trabucar”, in Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Antón Luís Santamarina Fernández, editor (2006–2013), “trabucar”, in Dicionario de Dicionarios da lingua galega [Dictionary of Dictionaries of the Galician language] (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- “trabucar”, in Dicionario da Real Academia Galega (in Galician), A Coruña: Royal Galician Academy, 2012–2025
- Antón Luís Santamarina Fernández, Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, editors (2003–2018), “trabucar”, in Tesouro informatizado da lingua galega (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
Spanish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /tɾabuˈkaɾ/ [t̪ɾa.β̞uˈkaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: tra‧bu‧car
Verb
trabucar (first-person singular present trabuco, first-person singular preterite trabuqué, past participle trabucado)
- (transitive) to mess up, muddle up
- (reflexive) to get muddled up
Conjugation
Conjugation of trabucar (c-qu alternation) (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of trabucar (c-qu alternation)
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| with infinitive trabucar | dative | trabucarme | trabucarte | trabucarle, trabucarse | trabucarnos | trabucaros | trabucarles, trabucarse |
| accusative | trabucarme | trabucarte | trabucarlo, trabucarla, trabucarse | trabucarnos | trabucaros | trabucarlos, trabucarlas, trabucarse | |
| with gerund trabucando | dative | trabucándome | trabucándote | trabucándole, trabucándose | trabucándonos | trabucándoos | trabucándoles, trabucándose |
| accusative | trabucándome | trabucándote | trabucándolo, trabucándola, trabucándose | trabucándonos | trabucándoos | trabucándolos, trabucándolas, trabucándose | |
| with informal second-person singular tú imperative trabuca | dative | trabúcame | trabúcate | trabúcale | trabúcanos | not used | trabúcales |
| accusative | trabúcame | trabúcate | trabúcalo, trabúcala | trabúcanos | not used | trabúcalos, trabúcalas | |
| with informal second-person singular vos imperative trabucá | dative | trabucame | trabucate | trabucale | trabucanos | not used | trabucales |
| accusative | trabucame | trabucate | trabucalo, trabucala | trabucanos | not used | trabucalos, trabucalas | |
| with formal second-person singular imperative trabuque | dative | trabúqueme | not used | trabúquele, trabúquese | trabúquenos | not used | trabúqueles |
| accusative | trabúqueme | not used | trabúquelo, trabúquela, trabúquese | trabúquenos | not used | trabúquelos, trabúquelas | |
| with first-person plural imperative trabuquemos | dative | not used | trabuquémoste | trabuquémosle | trabuquémonos | trabuquémoos | trabuquémosles |
| accusative | not used | trabuquémoste | trabuquémoslo, trabuquémosla | trabuquémonos | trabuquémoos | trabuquémoslos, trabuquémoslas | |
| with informal second-person plural imperative trabucad | dative | trabucadme | not used | trabucadle | trabucadnos | trabucaos | trabucadles |
| accusative | trabucadme | not used | trabucadlo, trabucadla | trabucadnos | trabucaos | trabucadlos, trabucadlas | |
| with formal second-person plural imperative trabuquen | dative | trabúquenme | not used | trabúquenle | trabúquennos | not used | trabúquenles, trabúquense |
| accusative | trabúquenme | not used | trabúquenlo, trabúquenla | trabúquennos | not used | trabúquenlos, trabúquenlas, trabúquense | |
Further reading
- “trabucar”, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 10 December 2024