turuncu
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish ترنجی (türünci, turuncu), from Classical Persian ترنجی (turunji).
Pronunciation
- IPA(key): /tu.ɾunˈd͡ʒu/, [t̟ʰu.ɾun̟ˈd̠̠͡ʒʊ]
Audio: (file) - Hyphenation: tu‧run‧cu
Noun
turuncu
Adjective
turuncu
See also
| beyaz, ak | gri, boz | siyah, kara |
| kırmızı, kızıl; al | turuncu; kahverengi, boz | sarı; bej |
| limon çürüğü | yeşil | nane yeşili |
| camgöbeği; turkuaz | gök, mavi | lacivert |
| eflatun; mor | pembe; mor | yavruağzı |