gök
Gagauz
Etymology
Inherited from Old Anatolian Turkish كُوكْ (gök), from Proto-Turkic *kȫk. Compare Turkish gök, Azerbaijani göy.
Pronunciation
- IPA(key): /ɟøc/
Noun
gök (definite accusative gökü, plural göklär)
Declension
| singular (tekil) | plural (çoğul) | |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | gök | göklär |
| definite accusative (belirtme) | gökü | gökleri |
| dative (yönelme) | gökä | göklerä |
| locative (bulunma) | göktä | göklerdä |
| ablative (çıkma) | göktän | göklerdän |
| genitive (tamlayan) | gökü | göklerin |
Derived terms
Further reading
- Kopuşçu M. İ. , Todorova S. A. , Kiräkova T.İ., editors (2019), Gagauzça-rusça sözlük: klaslar 5-12, Komrat: Gagauziya M.V. Maruneviç adına Bilim-Aaraştırma merkezi, →ISBN, page 72
- Mavrodi M. F., editor (2019), Gagauzça-rusça sözlük: klaslar 1-4, Komrat: Gagauziya M.V. Maruneviç adına Bilim-Aaraştırma merkezi, →ISBN, page 36
- N. A Baskakov, editor (1972), “gök”, in Gagauzsko-Russko-Moldavskij Slovarʹ [Gagauz-Russian-Moldovan Dictionary], Moskva: Izdatelʹstvo Sovetskaja Enciklopedija, →ISBN, pages 177-178
Salar
Etymology
From Proto-Turkic *kȫk.
Pronunciation
- Hyphenation: gök
Adjective
gök
References
- Tenishev, Edhem (1976) “gök”, in Stroj salárskovo jazyká [Grammar of Salar], Moscow
Swedish
Etymology
From Old Swedish gø̄ker, from Old Norse gaukr, from Proto-Germanic *gaukaz.
Pronunciation
- IPA(key): /jøːk/
- Rhymes: -øːk
- Hyphenation: gök
Noun
gök c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | gök | göks |
| definite | göken | gökens | |
| plural | indefinite | gökar | gökars |
| definite | gökarna | gökarnas |
Related terms
See also
References
- gök in Svensk ordbok (SO)
- gök in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
- gök in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)
- Fula Ordboken
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish گوك (gök, “blue, green, sky”), from Old Anatolian Turkish كوك (gök, “sky, blue, green”), from Proto-Turkic *kȫk (“blue, green”). Cognate with Old Turkic 𐰚𐰇𐰚 (kök, “blue”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɟøc/, [ˈɟø̞c]
Audio: (file) - Hyphenation: gök
Noun
gök (definite accusative göğü, plural gökler)
Declension
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Adjective
gök
Derived terms
- göğem
- göğümsü
- gök ada
- gök atlası
- gök bilim
- gök boylamı
- gök delinmek
- gök ekseni
- gök fiziği
- gök gürültüsü
- gök kır
- gök kuzgun
- gök tırmalayıcı
- gökbalina
- gökçe
- gökçek
- gökçül
- gökdelen
- gökdoğan
- gökevi
- gökgüvercin
- gökkubbe
- gökkuşağı
- gökküre
- göklere çıkarmak
- gökmen
- göksel
- gökşin
- göktaşı
- gökten zembille inmek
- göktırmalayan
- Göktürk
- Gökyolu
- gökyolu
- gökyüzü
- yer gök
See also
| beyaz, ak | gri, boz | siyah, kara |
| kırmızı, kızıl; al | turuncu; kahverengi, boz | sarı; bej |
| limon çürüğü | yeşil | nane yeşili |
| camgöbeği; turkuaz | gök, mavi | lacivert |
| eflatun; mor | pembe; mor | yavruağzı |
Further reading
- “gök”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Ayverdi, İlhan (2010) “gök”, in Misalli Büyük Türkçe Sözlük, a reviewed and expanded single-volume edition, Istanbul: Kubbealtı Neşriyatı
- Nişanyan, Sevan (2002–) “gök”, in Nişanyan Sözlük
- “gök”, in Türkiye'de halk ağzından derleme sözlüğü [Compilation Dictionary of Popular Speech in Turkey] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1982
Turkmen
Etymology
From Proto-Oghuz *gȫk (“blue, green”), from Proto-Turkic *kȫk (“blue, green”).
Pronunciation
- Hyphenation: gök
Adjective
gök (comparative gökräk, superlative iň gök)
Derived terms
- gögermek (“to turn blue”)