układnictwo

Polish

Etymology

From układnik +‎ -ctwo. First attested in 1841.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /u.kwadˈɲi.t͡stfɔ/
  • Rhymes: -it͡stfɔ
  • Syllabification: u‧kład‧ni‧ctwo

Noun

układnictwo n

  1. (obsolete) synonym of układ (“system”) (group of parts or mechanisms performing particular tasks within a whole)

Declension

Declension of układnictwo
singular plural
nominative układnictwo układnictwa
genitive układnictwa układnictw
dative układnictwu układnictwom
accusative układnictwo układnictwa
instrumental układnictwem układnictwami
locative układnictwie układnictwach
vocative układnictwo układnictwa
adjectives
adverbs
nouns
verbs

References

  1. ^ Ignacy Rafał Czerwiakowski (1841) Botaniki ogólnej roślin jawnopłciowych J. R. Czerwiakowskiego. Z. 1.‎[1] (in Polish), page IX

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.