układniczy
Polish
Etymology
From układnik + -y. First attested in 1844.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /u.kwadˈɲi.t͡ʂɘ/
- Rhymes: -it͡ʂɘ
- Syllabification: u‧kład‧ni‧czy
Adjective
układniczy (not comparable, no derived adverb)
- (chiefly obsolete, relational) synonym of układowy
Declension
Declension of układniczy (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | układniczy | układnicza | układnicze | układniczy | układnicze | |
| genitive | układniczego | układniczej | układniczego | układniczych | ||
| dative | układniczemu | układniczej | układniczemu | układniczym | ||
| accusative | układniczego | układniczy | układniczą | układnicze | układniczych | układnicze |
| instrumental | układniczym | układniczą | układniczym | układniczymi | ||
| locative | układniczym | układniczej | układniczym | układniczych | ||
Related terms
nouns
References
Further reading
- Aleksander Zdanowicz (1861) “układniczy”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “układniczy”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 264