układniczy

Polish

Etymology

From układnik +‎ -y. First attested in 1844.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /u.kwadˈɲi.t͡ʂɘ/
  • Rhymes: -it͡ʂɘ
  • Syllabification: u‧kład‧ni‧czy

Adjective

układniczy (not comparable, no derived adverb)

  1. (chiefly obsolete, relational) synonym of układowy

Declension

verbs

References

  1. ^ Bronisław Trentowski (1844) Myślini czyli Całokształt loiki narodowej[1] (in Polish), volume 2, page 41

Further reading