układność
Polish
Etymology
From układny + -ość. First attested in the 16th century.[1]
Pronunciation
Audio: (file) - Rhymes: -adnɔɕt͡ɕ
- Syllabification: u‧kład‧ność
Noun
układność f
Declension
Declension of układność
| singular | |
|---|---|
| nominative | układność |
| genitive | układności |
| dative | układności |
| accusative | układność |
| instrumental | układnością |
| locative | układności |
| vocative | układności |
Related terms
adjectives
nouns
References
Further reading
- układność in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “układność”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Aleksandra Wieczorek (24.10.2018) “UKŁADNOŚĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “układność”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “układność”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “układność”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 264