układniś

Polish

Etymology

From układny +‎ -ś. First attested in 1858.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /uˈkwad.ɲiɕ/
  • Rhymes: -adɲiɕ
  • Syllabification: u‧kład‧niś

Noun

układniś m pers

  1. (obsolete, rare) overly suave person; people pleaser

Declension

Declension of układniś
singular plural
nominative układniś układnisie
genitive układnisia układnisi
dative układnisiowi układnisiom
accusative układnisia układnisi
instrumental układnisiem układnisiami
locative układnisiu układnisiach
vocative układnisiu układnisie
adjectives
adverbs
nouns
verbs

References

  1. ^ Włodzimierz Wolski (1858) Korrepetytor ; Ranne odwiedziny : fraszki, opowiadania i powieści Włodzimierza Wolskiego. Ser. 2.‎[1] (in Polish), page 137

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.