umawianie

From umawiać +‎ -anie. First attested in the middle of the 15th century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /umaːvaɲɛː/
• IPA^(key): (15^th CE) /umɒvaɲe/

umawianie n

1. conversation

   Synonyms: rozmowa, umówienie

   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[1], page 163:

     Marya, matka boża, cząstokrocz..., mylosczyvye synem (leg. z synem) *vmavyanyv *myevalo (tenebat dulce soliloquium) o rozmayte rzeczy

     [Maryja, matka boża, częstokroć..., miłościwie s niem umawianie miewała (tenebat dulce soliloquium) o rozmaite rzeczy]

• Polish: umawianie

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “umawianie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish umawianie. By surface analysis, umawiać +‎ -anie.

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: u‧ma‧wia‧nie

umawianie n

1. verbal noun of umawiać

• umawianie in Polish dictionaries at PWN
• Aleksandra Wieczorek (06.11.2018) “UMAWIANIE”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Aleksandra Wieczorek (06.11.2018) “UMAWIANIE%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “umawianie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “umawianie”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 291