wykładniczy
Polish
Etymology
From wykładnik + -y. First attested in 1778.[1]
Pronunciation
Audio: (file) - Rhymes: -it͡ʂɘ
- Syllabification: wy‧kład‧ni‧czy
Adjective
wykładniczy (not comparable, derived adverb wykładniczo)
- (relational, mathematics) exponential
- Synonym: (obsolete) wykładnikowy
Declension
Declension of wykładniczy (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | wykładniczy | wykładnicza | wykładnicze | wykładniczy | wykładnicze | |
| genitive | wykładniczego | wykładniczej | wykładniczego | wykładniczych | ||
| dative | wykładniczemu | wykładniczej | wykładniczemu | wykładniczym | ||
| accusative | wykładniczego | wykładniczy | wykładniczą | wykładnicze | wykładniczych | wykładnicze |
| instrumental | wykładniczym | wykładniczą | wykładniczym | wykładniczymi | ||
| locative | wykładniczym | wykładniczej | wykładniczym | wykładniczych | ||
Derived terms
noun
Related terms
nouns
References
Further reading
- wykładniczy in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wykładniczy”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “wykładniczy”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wykładniczy”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 892
- wykładniczy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego