wykładowczy
Polish
Etymology
From wykładowca + -y. First attested in 1907.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /vɘ.kwaˈdɔf.t͡ʂɘ/
- Rhymes: -ɔft͡ʂɘ
- Syllabification: wy‧kła‧dow‧czy
Adjective
wykładowczy (not comparable, no derived adverb)
- (relational) lecturer
Declension
Declension of wykładowczy (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | wykładowczy | wykładowcza | wykładowcze | wykładowczy | wykładowcze | |
| genitive | wykładowczego | wykładowczej | wykładowczego | wykładowczych | ||
| dative | wykładowczemu | wykładowczej | wykładowczemu | wykładowczym | ||
| accusative | wykładowczego | wykładowczy | wykładowczą | wykładowcze | wykładowczych | wykładowcze |
| instrumental | wykładowczym | wykładowczą | wykładowczym | wykładowczymi | ||
| locative | wykładowczym | wykładowczej | wykładowczym | wykładowczych | ||
Related terms
adverb
nouns
References
Further reading
- wykładowczy in Polish dictionaries at PWN
- wykładowczy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego