wykładowca

Polish

Etymology

From wykładowy +‎ -ca. First attested in 1902.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /vɘ.kwaˈdɔf.t͡sa/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔft͡sa
  • Syllabification: wy‧kła‧dow‧ca

Noun

wykładowca m pers (female equivalent wykładowczyni)

  1. lecturer (person who gives lectures)
  2. lecturer (member of university or college)

Declension

Declension of wykładowca
singular plural
nominative wykładowca wykładowcy/wykładowce (deprecative)
genitive wykładowcy wykładowców
dative wykładowcy wykładowcom
accusative wykładowcę wykładowców
instrumental wykładowcą wykładowcami
locative wykładowcy wykładowcach
vocative wykładowco wykładowcy

Derived terms

adjective
adjectives
adverb
nouns
verbs

References

  1. ^ wykładowca in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

  • wykładowca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wykładowca in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.