wykładnik

From wykładać +‎ -nik. First attested in the middle of the 15th century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /vikɫadniːk/
• IPA^(key): (15^th CE) /vikɫadnik/

wykładnik m animacy unattested

1. translator, interpreter

   Synonym: wykładźca

   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[2], page 176:

     Thym baczy, yze od Yadama aze do tego czaszv... lyczą szye cztyrzy tyszyącz dvyesczye y pyątnasczye lyat podlug szyedmydzyeszyat y dw vykladnykow

     [Tym baczy, iże od Jadama aże do tego czasu... liczą sie cztyrzy tysiąc dwieście i piętnaście lat podług siedmidziesiąt i dwu wykładnikow]

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “wykładnik”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

From wykładać +‎ -nik. First attested in 1778.^[1]

• IPA^(key): /vɘˈkwad.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -adɲik
• Syllabification: wy‧kład‧nik

wykładnik m inan

1. (mathematics) exponent
2. indicator

   Synonym: wskaźnik

• wykładnik in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wykładnik”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “wykładnik”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wykładnik”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 892