κτίζω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *tḱey- (“to settle”). Cognates include Sanskrit क्षेति (kṣeti), Avestan 𐬱𐬀𐬉𐬌𐬙𐬌 (šaēiti) and, via Iranian borrowing, Old Armenian շէն (šēn).[1]

Pronunciation

 

Verb

κτίζω • (ktízō)

  1. to people
  2. to found, build, establish (a city)
  3. to plant (e.g. an orchard)
  4. to create, produce
  5. to make so
  6. to perpetrate

Inflection

   Present: κτῐ́ζω, κτῐ́ζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κτῐ́ζω κτῐ́ζεις κτῐ́ζει κτῐ́ζετον κτῐ́ζετον κτῐ́ζομεν κτῐ́ζετε κτῐ́ζουσῐ(ν)
subjunctive κτῐ́ζω κτῐ́ζῃς κτῐ́ζῃ κτῐ́ζητον κτῐ́ζητον κτῐ́ζωμεν κτῐ́ζητε κτῐ́ζωσῐ(ν)
optative κτῐ́ζοιμῐ κτῐ́ζοις κτῐ́ζοι κτῐ́ζοιτον κτῐζοίτην κτῐ́ζοιμεν κτῐ́ζοιτε κτῐ́ζοιεν
imperative   κτῐ́ζε κτῐζέτω κτῐ́ζετον κτῐζέτων   κτῐ́ζετε κτῐζόντων
middle/
passive 		indicative κτῐ́ζομαι κτῐ́ζῃ / κτῐ́ζει κτῐ́ζεται κτῐ́ζεσθον κτῐ́ζεσθον κτῐζόμεθᾰ κτῐ́ζεσθε κτῐ́ζονται
subjunctive κτῐ́ζωμαι κτῐ́ζῃ κτῐ́ζηται κτῐ́ζησθον κτῐ́ζησθον κτῐζώμεθᾰ κτῐ́ζησθε κτῐ́ζωνται
optative κτῐζοίμην κτῐ́ζοιο κτῐ́ζοιτο κτῐ́ζοισθον κτῐζοίσθην κτῐζοίμεθᾰ κτῐ́ζοισθε κτῐ́ζοιντο
imperative   κτῐ́ζου κτῐζέσθω κτῐ́ζεσθον κτῐζέσθων   κτῐ́ζεσθε κτῐζέσθων
active middle/passive
infinitive κτῐ́ζειν κτῐ́ζεσθαι
participle m κτῐ́ζων κτῐζόμενος
f κτῐ́ζουσᾰ κτῐζομένη
n κτῐ́ζον κτῐζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔκτῐζον, ἐκτῐζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔκτῐζον ἔκτῐζες ἔκτῐζε(ν) ἐκτῐ́ζετον ἐκτῐζέτην ἐκτῐ́ζομεν ἐκτῐ́ζετε ἔκτῐζον
middle/
passive 		indicative ἐκτῐζόμην ἐκτῐ́ζου ἐκτῐ́ζετο ἐκτῐ́ζεσθον ἐκτῐζέσθην ἐκτῐζόμεθᾰ ἐκτῐ́ζεσθε ἐκτῐ́ζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κτῐ́σω, κτῐ́σομαι, κτῐσθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κτῐ́σω κτῐ́σεις κτῐ́σει κτῐ́σετον κτῐ́σετον κτῐ́σομεν κτῐ́σετε κτῐ́σουσῐ(ν)
optative κτῐ́σοιμῐ κτῐ́σοις κτῐ́σοι κτῐ́σοιτον κτῐσοίτην κτῐ́σοιμεν κτῐ́σοιτε κτῐ́σοιεν
middle indicative κτῐ́σομαι κτῐ́σῃ / κτῐ́σει κτῐ́σεται κτῐ́σεσθον κτῐ́σεσθον κτῐσόμεθᾰ κτῐ́σεσθε κτῐ́σονται
optative κτῐσοίμην κτῐ́σοιο κτῐ́σοιτο κτῐ́σοισθον κτῐσοίσθην κτῐσοίμεθᾰ κτῐ́σοισθε κτῐ́σοιντο
passive indicative κτῐσθήσομαι κτῐσθήσῃ κτῐσθήσεται κτῐσθήσεσθον κτῐσθήσεσθον κτῐσθησόμεθᾰ κτῐσθήσεσθε κτῐσθήσονται
optative κτῐσθησοίμην κτῐσθήσοιο κτῐσθήσοιτο κτῐσθήσοισθον κτῐσθησοίσθην κτῐσθησοίμεθᾰ κτῐσθήσοισθε κτῐσθήσοιντο
active middle passive
infinitive κτῐ́σειν κτῐ́σεσθαι κτῐσθήσεσθαι
participle m κτῐ́σων κτῐσόμενος κτῐσθησόμενος
f κτῐ́σουσᾰ κτῐσομένη κτῐσθησομένη
n κτῐ́σον κτῐσόμενον κτῐσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔκτῐσᾰ, ἐκτῐσᾰ́μην, ἐκτῐ́σθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔκτῐσᾰ ἔκτῐσᾰς ἔκτῐσε(ν) ἐκτῐ́σᾰτον ἐκτῐσᾰ́την ἐκτῐ́σᾰμεν ἐκτῐ́σᾰτε ἔκτῐσᾰν
subjunctive κτῐ́σω κτῐ́σῃς κτῐ́σῃ κτῐ́σητον κτῐ́σητον κτῐ́σωμεν κτῐ́σητε κτῐ́σωσῐ(ν)
optative κτῐ́σαιμῐ κτῐ́σειᾰς / κτῐ́σαις κτῐ́σειε(ν) / κτῐ́σαι κτῐ́σαιτον κτῐσαίτην κτῐ́σαιμεν κτῐ́σαιτε κτῐ́σειᾰν / κτῐ́σαιεν
imperative   κτῐ́σον κτῐσᾰ́τω κτῐ́σᾰτον κτῐσᾰ́των   κτῐ́σᾰτε κτῐσᾰ́ντων
middle indicative ἐκτῐσᾰ́μην ἐκτῐ́σω ἐκτῐ́σᾰτο ἐκτῐ́σᾰσθον ἐκτῐσᾰ́σθην ἐκτῐσᾰ́μεθᾰ ἐκτῐ́σᾰσθε ἐκτῐ́σᾰντο
subjunctive κτῐ́σωμαι κτῐ́σῃ κτῐ́σηται κτῐ́σησθον κτῐ́σησθον κτῐσώμεθᾰ κτῐ́σησθε κτῐ́σωνται
optative κτῐσαίμην κτῐ́σαιο κτῐ́σαιτο κτῐ́σαισθον κτῐσαίσθην κτῐσαίμεθᾰ κτῐ́σαισθε κτῐ́σαιντο
imperative   κτῐ́σαι κτῐσᾰ́σθω κτῐ́σᾰσθον κτῐσᾰ́σθων   κτῐ́σᾰσθε κτῐσᾰ́σθων
passive indicative ἐκτῐ́σθην ἐκτῐ́σθης ἐκτῐ́σθη ἐκτῐ́σθητον ἐκτῐσθήτην ἐκτῐ́σθημεν ἐκτῐ́σθητε ἐκτῐ́σθησᾰν
subjunctive κτῐσθῶ κτῐσθῇς κτῐσθῇ κτῐσθῆτον κτῐσθῆτον κτῐσθῶμεν κτῐσθῆτε κτῐσθῶσῐ(ν)
optative κτῐσθείην κτῐσθείης κτῐσθείη κτῐσθεῖτον / κτῐσθείητον κτῐσθείτην / κτῐσθειήτην κτῐσθεῖμεν / κτῐσθείημεν κτῐσθεῖτε / κτῐσθείητε κτῐσθεῖεν / κτῐσθείησᾰν
imperative   κτῐ́σθητῐ κτῐσθήτω κτῐ́σθητον κτῐσθήτων   κτῐ́σθητε κτῐσθέντων
active middle passive
infinitive κτῐ́σαι κτῐ́σᾰσθαι κτῐσθῆναι
participle m κτῐ́σᾱς κτῐσᾰ́μενος κτῐσθείς
f κτῐ́σᾱσᾰ κτῐσᾰμένη κτῐσθεῖσᾰ
n κτῐ́σᾰν κτῐσᾰ́μενον κτῐσθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔκτισσᾰ, ἐκτισσᾰ́μην (poetic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔκτισσᾰ ἔκτισσᾰς ἔκτισσε(ν) ἐκτίσσᾰτον ἐκτισσᾰ́την ἐκτίσσᾰμεν ἐκτίσσᾰτε ἔκτισσᾰν
subjunctive κτίσσω κτίσσῃς κτίσσῃ κτίσσητον κτίσσητον κτίσσωμεν κτίσσητε κτίσσωσῐ(ν)
optative κτίσσαιμῐ κτίσσειᾰς / κτίσσαις κτίσσειε(ν) / κτίσσαι κτισσεῖτον κτισσείτην κτισσεῖμεν κτισσεῖτε κτισσεῖεν
imperative   κτῖσσον κτισσᾰ́τω κτίσσᾰτον κτισσᾰ́των   κτίσσᾰτε κτισσᾰ́ντων
middle indicative ἐκτισσᾰ́μην ἐκτίσσω ἐκτίσσᾰτο ἐκτίσσᾰσθον ἐκτισσᾰ́σθην ἐκτισσᾰ́μεθᾰ ἐκτίσσᾰσθε ἐκτίσσᾰντο
subjunctive κτίσσωμαι κτίσσηαι κτίσσηται κτίσσησθον κτίσσησθον κτισσώμεθᾰ κτίσσησθε κτίσσωνται
optative κτισσαίμην κτίσσαιο κτίσσαιτο κτίσσαισθον κτισσαίσθην κτισσαίμεθᾰ κτίσσαισθε κτίσσαιντο
imperative   κτῖσσαι κτισσᾰ́σθω κτίσσᾰσθον κτισσᾰ́σθων   κτίσσᾰσθε κτισσᾰ́σθων
active middle
infinitive κτῖσσαι κτίσσᾰσθαι
participle m κτίσσᾱς κτισσᾰ́μενος
f κτίσσᾱσᾰ κτισσᾰμένη
n κτῖσσᾰν κτισσᾰ́μενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἔκτῐκᾰ, ἔκτῐσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔκτῐκᾰ ἔκτῐκᾰς ἔκτῐκε(ν) ἐκτῐ́κᾰτον ἐκτῐ́κᾰτον ἐκτῐ́κᾰμεν ἐκτῐ́κᾰτε ἐκτῐ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐκτῐ́κω ἐκτῐ́κῃς ἐκτῐ́κῃ ἐκτῐ́κητον ἐκτῐ́κητον ἐκτῐ́κωμεν ἐκτῐ́κητε ἐκτῐ́κωσῐ(ν)
optative ἐκτῐ́κοιμῐ / ἐκτῐκοίην ἐκτῐ́κοις / ἐκτῐκοίης ἐκτῐ́κοι / ἐκτῐκοίη ἐκτῐ́κοιτον ἐκτῐκοίτην ἐκτῐ́κοιμεν ἐκτῐ́κοιτε ἐκτῐ́κοιεν
imperative   ἔκτῐκε ἐκτῐκέτω ἐκτῐ́κετον ἐκτῐκέτων   ἐκτῐ́κετε ἐκτῐκόντων
middle/
passive 		indicative ἔκτῐσμαι ἔκτῐσαι ἔκτῐσται ἔκτῐσθον ἔκτῐσθον ἐκτῐ́σμεθᾰ ἔκτῐσθε ἐκτῐ́σᾰται
subjunctive ἐκτῐσμένος ὦ ἐκτῐσμένος ᾖς ἐκτῐσμένος ᾖ ἐκτῐσμένω ἦτον ἐκτῐσμένω ἦτον ἐκτῐσμένοι ὦμεν ἐκτῐσμένοι ἦτε ἐκτῐσμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐκτῐσμένος εἴην ἐκτῐσμένος εἴης ἐκτῐσμένος εἴη ἐκτῐσμένω εἴητον / εἶτον ἐκτῐσμένω εἰήτην / εἴτην ἐκτῐσμένοι εἴημεν / εἶμεν ἐκτῐσμένοι εἴητε / εἶτε ἐκτῐσμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   ἔκτῐσο ἐκτῐ́σθω ἔκτῐσθον ἐκτῐ́σθων   ἔκτῐσθε ἐκτῐ́σθων
active middle/passive
infinitive ἐκτῐκέναι ἐκτῐ́σθαι
participle m ἐκτῐκώς ἐκτῐσμένος
f ἐκτῐκυῖᾰ ἐκτῐσμένη
n ἐκτῐκός ἐκτῐσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐκτῐ́κειν / ἐκτῐ́κη, ἐκτῐ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκτῐ́κειν / ἐκτῐ́κη ἐκτῐ́κεις / ἐκτῐ́κης ἐκτῐ́κει(ν) ἐκτῐ́κετον ἐκτῐκέτην ἐκτῐ́κεμεν ἐκτῐ́κετε ἐκτῐ́κεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐκτῐ́μην ἔκτῐσο ἔκτῐτο ἔκτῐσθον ἐκτῐ́σθην ἐκτῐ́μεθᾰ ἔκτῐσθε ἔκτῐντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

  • ἀνακτίζω (anaktízō)
  • ἐγκτίζω (enktízō)
  • ἐπικτίζω (epiktízō)
  • μετακτίζω (metaktízō)
  • προσκτίζω (prosktízō)
  • συγκτίζω (sunktízō)

Descendants

  • Byzantine Greek: χτίζω (khtízō)

References

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “κτίζω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), volume I, with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 791-792

Further reading

Greek

Verb

κτίζω • (ktízo) (past έκτισα, passive κτίζομαι)

  1. alternative form of χτίζω (chtízo)

Conjugation

κτίζω   κτίζομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg κτίσω κτίζομαι κτιστώ
2 sg κτίζεις κτίσεις κτίζεσαι κτιστείς
3 sg κτίζει κτίσει κτίζεται κτιστεί
1 pl κτίζουμε, [‑ομε] κτίσουμε, [‑ομε] κτιζόμαστε κτιστούμε
2 pl κτίζετε κτίσετε κτίζεστε, κτιζόσαστε κτιστείτε
3 pl κτίζουν(ε) κτίσουν(ε) κτίζονται κτιστούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg έκτιζα έκτισα κτιζόμουν(α) κτίστηκα
2 sg έκτιζες έκτισες κτιζόσουν(α) κτίστηκες
3 sg έκτιζε έκτισε κτιζόταν(ε) κτίστηκε
1 pl κτίζαμε κτίσαμε κτιζόμασταν, (‑όμαστε) κτιστήκαμε
2 pl κτίζατε κτίσατε κτιζόσασταν, (‑όσαστε) κτιστήκατε
3 pl έκτιζαν, κτίζαν(ε) έκτισαν, κτίσαν(ε) κτίζονταν, (κτιζόντουσαν) κτίστηκαν, κτιστήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα κτίσω ➤ θα κτίζομαι ➤ θα κτιστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα κτίζεις, … θα κτίσεις, … θα κτίζεσαι, … θα κτιστείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … κτίσει
  έχω, έχεις, … κτισμένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … κτιστεί
  είμαι, είσαι, … κτισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … κτίσει
  είχα, είχες, … κτισμένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … κτιστεί
  ήμουν, ήσουν, … κτισμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … κτίσει
  θα έχω, θα έχεις, … κτισμένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … κτιστεί
  θα είμαι, θα είσαι, … κτισμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg κτίζε κτίσε — κτίσου
2 pl κτίζετε κτίστε κτίζεστε κτιστείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ κτίζοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας κτίσει ➤ κτισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ κτίσει κτιστεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.