πηλίκος

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *kʷo- (“interrogative, relative stem”) and maybe *h₂el- (“to grow”). Cognate with Latin quālis.

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pɛː.lí.kos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe̝ˈli.kos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /piˈli.kos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /piˈli.kos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /piˈli.kos/

Adjective

πηλῐ́κος • (pēlĭ́kos) m (feminine πηλῐ́κη, neuter πηλῐ́κον); first/second declension

(interrogative) how great
(interrogative) of what magnitude
(interrogative) of what age

Inflection

First and second declension of πηλῐ́κος; πηλῐ́κη; πηλῐ́κον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	πηλῐ́κος pēlĭ́kos	πηλῐ́κη pēlĭ́kē	πηλῐ́κον pēlĭ́kon	πηλῐ́κω pēlĭ́kō	πηλῐ́κᾱ pēlĭ́kā	πηλῐ́κω pēlĭ́kō	πηλῐ́κοι pēlĭ́koi	πηλῐ́και pēlĭ́kai	πηλῐ́κᾰ pēlĭ́kă
Genitive	πηλῐ́κου pēlĭ́kou	πηλῐ́κης pēlĭ́kēs	πηλῐ́κου pēlĭ́kou	πηλῐ́κοιν pēlĭ́koin	πηλῐ́καιν pēlĭ́kain	πηλῐ́κοιν pēlĭ́koin	πηλῐ́κων pēlĭ́kōn	πηλῐ́κων pēlĭ́kōn	πηλῐ́κων pēlĭ́kōn
Dative	πηλῐ́κῳ pēlĭ́kōi	πηλῐ́κῃ pēlĭ́kēi	πηλῐ́κῳ pēlĭ́kōi	πηλῐ́κοιν pēlĭ́koin	πηλῐ́καιν pēlĭ́kain	πηλῐ́κοιν pēlĭ́koin	πηλῐ́κοις pēlĭ́kois	πηλῐ́καις pēlĭ́kais	πηλῐ́κοις pēlĭ́kois
Accusative	πηλῐ́κον pēlĭ́kon	πηλῐ́κην pēlĭ́kēn	πηλῐ́κον pēlĭ́kon	πηλῐ́κω pēlĭ́kō	πηλῐ́κᾱ pēlĭ́kā	πηλῐ́κω pēlĭ́kō	πηλῐ́κους pēlĭ́kous	πηλῐ́κᾱς pēlĭ́kās	πηλῐ́κᾰ pēlĭ́kă
Vocative	πηλῐ́κε pēlĭ́ke	πηλῐ́κη pēlĭ́kē	πηλῐ́κον pēlĭ́kon	πηλῐ́κω pēlĭ́kō	πηλῐ́κᾱ pēlĭ́kā	πηλῐ́κω pēlĭ́kō	πηλῐ́κοι pēlĭ́koi	πηλῐ́και pēlĭ́kai	πηλῐ́κᾰ pēlĭ́kă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	πηλῐ́κως pēlĭ́kōs			– –			– –
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

type	interrogative	indefinite	demonstrative			relative	indefinite relative	identity	other
type	interrogative	indefinite	(medial)	proximal	distal	relative	indefinite relative	identity	other
basic	τίς	τις, ἔνιοι	†ὁ, οὗτος	ὅδε	ἐκεῖνος	ὅς	ὅστις	ὁ αὐτός (αὑτός), ὁμός	ἕτερος, ἄλλος
dual	πότερος	πότερος, ποτερός				ὁπότερος
quality	ποῖος	ποιός	†τοῖος, τοιοῦτος	τοιόσδε		οἷος	ὁποῖος	ὅμοιος	ἑτεροῖος, ἀλλοῖος
quantity	πόσος	ποσός	†τόσος, τοσοῦτος	τοσόσδε		ὅσος	ὁπόσος
manner	πῶς	πως	†τώς, †ὥς, οὕτως	ὧδε		ὡς	ὅπως	ὁμῶς	ἑτέρως, ἄλλως
method, path, place	πῇ	πῃ	τῇ, ταύτῃ	τῇδε	ἐκείνῃ	ᾗ	ὅπῃ		ἄλλῃ
place	ποῦ, †πόθι	που, †ποθι	ἐνταῦθα	ἐνθάδε	ἐκεῖ, ἔνθα, †ἐκεῖθι	οὗ, ἔνθα, †ὅθι	ὅπου, †ὁπόθι	αὐτόθι, ὁμοῦ	ἄλλοθι
source	πόθεν	ποθεν, ἁμόθεν	†τόθεν, ἔνθεν, ἐντεῦθεν	ἐνθένδε	ἐκεῖθεν	ὅθεν	ὁπόθεν	†ὁμόθεν	ἄλλοθεν
destination	ποῖ, †πόσε	ποι	ἔνθα, ἐνταῦθα	ἐνθάδε, δεῦρο	ἐκεῖσε	οἷ	ὅποι, †ὁπόσε	αὐτόσε, ὁμόσε	ἄλλοσε
time	πότε, πῆμος	ποτέ, ποτε, τοτέ, ἐνίοτε	τότε, τῆμος	τημόσδε		ὅτε, ἦμος	ὁπότε, †ὁππῆμος	ἅμα	ἄλλοτε
exact time	πηνίκα		†τηνίκα, τηνικαῦτα	τηνικάδε		ἡνίκα	ὁπηνίκα	αὐτίκα
duration of time			τέως			ἕως
size, age	πηλίκος	πηλίκος	†τηλίκος, τηλικοῦτος	τηλικόσδε		ἡλίκος	ὁπηλίκος	ὁμῆλιξ
repetition	ποσάκις, ποσίνδα	ποσάκις	τουτάκις, τοσάκις			†ὁσάκις ὁποσάκις	ὁποσάκις
multiplication	ποσαπλάσιος					ὁσαπλάσιος, ὁσαπλασίων
order	πόστος	ποστός					ὁπόστος
† Forms rarely or never used in Classical Attic prose Relative also used in exclamations; either relative or indefinite relative used in indirect questions.

References

“πηλίκος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press