τηλικοῦτος

Ancient Greek

Etymology

From τηλίκος (tēlíkos) +‎ οὗτος (hoûtos)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /tɛː.li.kûː.tos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /te̝.liˈku.tos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ti.liˈku.tos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ti.liˈku.tos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ti.liˈku.tos/

Adjective

τηλῐκοῦτος • (tēlĭkoûtos) m (feminine τηλῐκαύτη, neuter τηλῐκοῦτο); first/second declension or
τηλῐκοῦτος • (tēlĭkoûtos) m or f (neuter τηλῐκοῦτον); second declension

alternative form of τηλικόσδε (tēlikósde, “of such an age; so great”)

Inflection

First and second declension of τηλῐκοῦτος; τηλῐκαύτη; τηλῐκοῦτο (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	τηλῐκοῦτος tēlĭkoûtos	τηλῐκαύτη tēlĭkaútē	τηλῐκοῦτο tēlĭkoûto	τηλῐκούτω tēlĭkoútō	τηλῐκούτᾱ tēlĭkoútā	τηλῐκούτω tēlĭkoútō	τηλῐκοῦτοι tēlĭkoûtoi	τηλῐκαύται tēlĭkaútai	τηλῐκαῦτᾰ tēlĭkaûtă
Genitive	τηλῐκούτου tēlĭkoútou	τηλῐκαύτης tēlĭkaútēs	τηλῐκούτου tēlĭkoútou	τηλῐκούτοιν tēlĭkoútoin	τηλῐκούταιν tēlĭkoútain	τηλῐκούτοιν tēlĭkoútoin	τηλῐκούτων tēlĭkoútōn	τηλῐκούτων tēlĭkoútōn	τηλῐκούτων tēlĭkoútōn
Dative	τηλῐκούτῳ tēlĭkoútōi	τηλῐκαύτῃ tēlĭkaútēi	τηλῐκούτῳ tēlĭkoútōi	τηλῐκούτοιν tēlĭkoútoin	τηλῐκούταιν tēlĭkoútain	τηλῐκούτοιν tēlĭkoútoin	τηλῐκούτοις tēlĭkoútois	τηλῐκαύταις tēlĭkaútais	τηλῐκούτοις tēlĭkoútois
Accusative	τηλῐκοῦτον tēlĭkoûton	τηλῐκαύτην tēlĭkaútēn	τηλῐκοῦτο tēlĭkoûto	τηλῐκούτω tēlĭkoútō	τηλῐκούτᾱ tēlĭkoútā	τηλῐκούτω tēlĭkoútō	τηλῐκούτους tēlĭkoútous	τηλῐκαύτᾱς tēlĭkaútās	τηλῐκαῦτᾰ tēlĭkaûtă
Vocative	—	—	—	—	—	—	—	—	—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Second declension of τηλῐκοῦτος; τηλῐκοῦτον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	τηλῐκοῦτος tēlĭkoûtos	τηλῐκοῦτον tēlĭkoûton	τηλῐκούτω tēlĭkoútō	τηλῐκούτω tēlĭkoútō	τηλῐκοῦτοι tēlĭkoûtoi	τηλῐκοῦτᾰ tēlĭkoûtă
Genitive	τηλῐκούτου tēlĭkoútou	τηλῐκούτου tēlĭkoútou	τηλῐκούτοιν tēlĭkoútoin	τηλῐκούτοιν tēlĭkoútoin	τηλῐκούτων tēlĭkoútōn	τηλῐκούτων tēlĭkoútōn
Dative	τηλῐκούτῳ tēlĭkoútōi	τηλῐκούτῳ tēlĭkoútōi	τηλῐκούτοιν tēlĭkoútoin	τηλῐκούτοιν tēlĭkoútoin	τηλῐκούτοις tēlĭkoútois	τηλῐκούτοις tēlĭkoútois
Accusative	τηλῐκοῦτον tēlĭkoûton	τηλῐκοῦτον tēlĭkoûton	τηλῐκούτω tēlĭkoútō	τηλῐκούτω tēlĭkoútō	τηλῐκούτους tēlĭkoútous	τηλῐκοῦτᾰ tēlĭkoûtă
Vocative	τηλῐκοῦτε tēlĭkoûte	τηλῐκοῦτον tēlĭkoûton	τηλῐκούτω tēlĭkoútō	τηλῐκούτω tēlĭkoútō	τηλῐκοῦτοι tēlĭkoûtoi	τηλῐκοῦτᾰ tēlĭkoûtă
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

τηλῐκουτοσί (tēlĭkoutosí)

type	interrogative	indefinite	demonstrative			relative	indefinite relative	identity	other
type	interrogative	indefinite	(medial)	proximal	distal	relative	indefinite relative	identity	other
basic	τίς	τις, ἔνιοι	†ὁ, οὗτος	ὅδε	ἐκεῖνος	ὅς	ὅστις	ὁ αὐτός (αὑτός), ὁμός	ἕτερος, ἄλλος
dual	πότερος	πότερος, ποτερός				ὁπότερος
quality	ποῖος	ποιός	†τοῖος, τοιοῦτος	τοιόσδε		οἷος	ὁποῖος	ὅμοιος	ἑτεροῖος, ἀλλοῖος
quantity	πόσος	ποσός	†τόσος, τοσοῦτος	τοσόσδε		ὅσος	ὁπόσος
manner	πῶς	πως	†τώς, †ὥς, οὕτως	ὧδε		ὡς	ὅπως	ὁμῶς	ἑτέρως, ἄλλως
method, path, place	πῇ	πῃ	τῇ, ταύτῃ	τῇδε	ἐκείνῃ	ᾗ	ὅπῃ		ἄλλῃ
place	ποῦ, †πόθι	που, †ποθι	ἐνταῦθα	ἐνθάδε	ἐκεῖ, ἔνθα, †ἐκεῖθι	οὗ, ἔνθα, †ὅθι	ὅπου, †ὁπόθι	αὐτόθι, ὁμοῦ	ἄλλοθι
source	πόθεν	ποθεν, ἁμόθεν	†τόθεν, ἔνθεν, ἐντεῦθεν	ἐνθένδε	ἐκεῖθεν	ὅθεν	ὁπόθεν	†ὁμόθεν	ἄλλοθεν
destination	ποῖ, †πόσε	ποι	ἔνθα, ἐνταῦθα	ἐνθάδε, δεῦρο	ἐκεῖσε	οἷ	ὅποι, †ὁπόσε	αὐτόσε, ὁμόσε	ἄλλοσε
time	πότε, πῆμος	ποτέ, ποτε, τοτέ, ἐνίοτε	τότε, τῆμος	τημόσδε		ὅτε, ἦμος	ὁπότε, †ὁππῆμος	ἅμα	ἄλλοτε
exact time	πηνίκα		†τηνίκα, τηνικαῦτα	τηνικάδε		ἡνίκα	ὁπηνίκα	αὐτίκα
duration of time			τέως			ἕως
size, age	πηλίκος	πηλίκος	†τηλίκος, τηλικοῦτος	τηλικόσδε		ἡλίκος	ὁπηλίκος	ὁμῆλιξ
repetition	ποσάκις, ποσίνδα	ποσάκις	τουτάκις, τοσάκις			†ὁσάκις ὁποσάκις	ὁποσάκις
multiplication	ποσαπλάσιος					ὁσαπλάσιος, ὁσαπλασίων
order	πόστος	ποστός					ὁπόστος
† Forms rarely or never used in Classical Attic prose Relative also used in exclamations; either relative or indefinite relative used in indirect questions.