خطأ

Arabic

Root
خ ط ء (ḵ ṭ ʔ)
10 terms

Etymology 1

From خَطِئَ (ḵaṭiʔa, to err). Compare Hebrew חטא (to sin).

Pronunciation

  • IPA(key): /xa.tˤaʔ/

Noun

خَطَأ • (ḵaṭaʔm (plural أَخْطَاء (ʔaḵṭāʔ))

  1. verbal noun of خَطِئَ (ḵaṭiʔa) (form I)
  2. mistake, error
Declension
Declension of noun خَطَأ (ḵaṭaʔ)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal خَطَأ
ḵaṭaʔ
الْخَطَأ
al-ḵaṭaʔ
خَطَأ
ḵaṭaʔ
nominative خَطَأٌ
ḵaṭaʔun
الْخَطَأُ
al-ḵaṭaʔu
خَطَأُ
ḵaṭaʔu
accusative خَطَأً
ḵaṭaʔan
الْخَطَأَ
al-ḵaṭaʔa
خَطَأَ
ḵaṭaʔa
genitive خَطَإٍ
ḵaṭaʔin
الْخَطَإِ
al-ḵaṭaʔi
خَطَإِ
ḵaṭaʔi
dual indefinite definite construct
informal خَطَأَيْن
ḵaṭaʔayn
الْخَطَأَيْن
al-ḵaṭaʔayn
خَطَأَيْ
ḵaṭaʔay
nominative خَطَآنِ
ḵaṭaʔāni
الْخَطَآنِ
al-ḵaṭaʔāni
خَطَآ
ḵaṭaʔā
accusative خَطَأَيْنِ
ḵaṭaʔayni
الْخَطَأَيْنِ
al-ḵaṭaʔayni
خَطَأَيْ
ḵaṭaʔay
genitive خَطَأَيْنِ
ḵaṭaʔayni
الْخَطَأَيْنِ
al-ḵaṭaʔayni
خَطَأَيْ
ḵaṭaʔay
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal أَخْطَاء
ʔaḵṭāʔ
الْأَخْطَاء
al-ʔaḵṭāʔ
أَخْطَاء
ʔaḵṭāʔ
nominative أَخْطَاءٌ
ʔaḵṭāʔun
الْأَخْطَاءُ
al-ʔaḵṭāʔu
أَخْطَاءُ
ʔaḵṭāʔu
accusative أَخْطَاءً
ʔaḵṭāʔan
الْأَخْطَاءَ
al-ʔaḵṭāʔa
أَخْطَاءَ
ʔaḵṭāʔa
genitive أَخْطَاءٍ
ʔaḵṭāʔin
الْأَخْطَاءِ
al-ʔaḵṭāʔi
أَخْطَاءِ
ʔaḵṭāʔi
Antonyms
Hyponyms
Descendants

Etymology 2

Adverbial accusative of خَطَأ (ḵaṭaʔ, mistake).

Pronunciation

  • IPA(key): /xa.tˤa.ʔan/

Adverb

خَطَأً • (ḵaṭaʔan)

  1. mistakenly, by mistake
    Synonym: غَلَطًا (ḡalaṭan)
    • 609–632 CE, Qur'an, 4:92:
      وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ أَن يَقْتُلَ مُؤْمِنًا إِلَّا خَطَأً
      wa-mā kāna li-muʔminin ʔan yaqtula muʔminan ʔillā ḵaṭaʔan
      And never is it for a believer to kill a believer except by mistake.
Descendants

Etymology 3

From خَطِئَ (ḵaṭiʔa, to err).

Adjective

خَطَأ • (ḵaṭaʔ) (invariable)

  1. wrong, incorrect, mistaken
  2. accidental
Declension
Declension of adjective خَطَأ (ḵaṭaʔ)
singular masculine feminine
basic singular triptote basic singular triptote
indefinite definite indefinite definite
informal خَطَأ
ḵaṭaʔ
الْخَطَأ
al-ḵaṭaʔ
خَطَأ
ḵaṭaʔ
الْخَطَأ
al-ḵaṭaʔ
nominative خَطَأٌ
ḵaṭaʔun
الْخَطَأُ
al-ḵaṭaʔu
خَطَأٌ
ḵaṭaʔun
الْخَطَأُ
al-ḵaṭaʔu
accusative خَطَأً
ḵaṭaʔan
الْخَطَأَ
al-ḵaṭaʔa
خَطَأً
ḵaṭaʔan
الْخَطَأَ
al-ḵaṭaʔa
genitive خَطَأٍ
ḵaṭaʔin
الْخَطَأِ
al-ḵaṭaʔi
خَطَأٍ
ḵaṭaʔin
الْخَطَأِ
al-ḵaṭaʔi
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal خَطَأ
ḵaṭaʔ
الْخَطَأ
al-ḵaṭaʔ
خَطَأ
ḵaṭaʔ
الْخَطَأ
al-ḵaṭaʔ
nominative خَطَأٌ
ḵaṭaʔun
الْخَطَأُ
al-ḵaṭaʔu
خَطَأٌ
ḵaṭaʔun
الْخَطَأُ
al-ḵaṭaʔu
accusative خَطَأً
ḵaṭaʔan
الْخَطَأَ
al-ḵaṭaʔa
خَطَأً
ḵaṭaʔan
الْخَطَأَ
al-ḵaṭaʔa
genitive خَطَأٍ
ḵaṭaʔin
الْخَطَأِ
al-ḵaṭaʔi
خَطَأٍ
ḵaṭaʔin
الْخَطَأِ
al-ḵaṭaʔi
plural masculine feminine
basic broken plural triptote basic broken plural triptote
indefinite definite indefinite definite
informal خَطَأ
ḵaṭaʔ
الْخَطَأ
al-ḵaṭaʔ
خَطَأ
ḵaṭaʔ
الْخَطَأ
al-ḵaṭaʔ
nominative خَطَأٌ
ḵaṭaʔun
الْخَطَأُ
al-ḵaṭaʔu
خَطَأٌ
ḵaṭaʔun
الْخَطَأُ
al-ḵaṭaʔu
accusative خَطَأً
ḵaṭaʔan
الْخَطَأَ
al-ḵaṭaʔa
خَطَأً
ḵaṭaʔan
الْخَطَأَ
al-ḵaṭaʔa
genitive خَطَأٍ
ḵaṭaʔin
الْخَطَأِ
al-ḵaṭaʔi
خَطَأٍ
ḵaṭaʔin
الْخَطَأِ
al-ḵaṭaʔi

Etymology 4

From خَطِئَ (ḵaṭiʔa, to err).

Verb

خَطَّأَ • (ḵaṭṭaʔa) II (non-past يُخَطِّئُ (yuḵaṭṭiʔu), verbal noun تَخْطِئَة (taḵṭiʔa) or تَخْطِيء (taḵṭīʔ))

  1. to charge (with an offense), to implicate, to indict
  2. to accuse of a mistake
Conjugation
Conjugation of خَطَّأَ (II, sound, full passive, verbal nouns تَخْطِئَة, تَخْطِيء)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَخْطِئَة, تَخْطِيء
taḵṭiʔa, taḵṭīʔ
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُخَطِّئ
muḵaṭṭiʔ
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُخَطَّأ
muḵaṭṭaʔ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m خَطَّأْتُ
ḵaṭṭaʔtu
خَطَّأْتَ
ḵaṭṭaʔta
خَطَّأَ
ḵaṭṭaʔa
خَطَّأْتُمَا
ḵaṭṭaʔtumā
خَطَّآ
ḵaṭṭaʔā
خَطَّأْنَا
ḵaṭṭaʔnā
خَطَّأْتُمْ
ḵaṭṭaʔtum
خَطَّؤُوا
ḵaṭṭaʔū
f خَطَّأْتِ
ḵaṭṭaʔti
خَطَّأَتْ
ḵaṭṭaʔat
خَطَّأَتَا
ḵaṭṭaʔatā
خَطَّأْتُنَّ
ḵaṭṭaʔtunna
خَطَّأْنَ
ḵaṭṭaʔna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُخَطِّئُ
ʔuḵaṭṭiʔu
تُخَطِّئُ
tuḵaṭṭiʔu
يُخَطِّئُ
yuḵaṭṭiʔu
تُخَطِّئَانِ
tuḵaṭṭiʔāni
يُخَطِّئَانِ
yuḵaṭṭiʔāni
نُخَطِّئُ
nuḵaṭṭiʔu
تُخَطِّئُونَ
tuḵaṭṭiʔūna
يُخَطِّئُونَ
yuḵaṭṭiʔūna
f تُخَطِّئِينَ
tuḵaṭṭiʔīna
تُخَطِّئُ
tuḵaṭṭiʔu
تُخَطِّئَانِ
tuḵaṭṭiʔāni
تُخَطِّئْنَ
tuḵaṭṭiʔna
يُخَطِّئْنَ
yuḵaṭṭiʔna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُخَطِّئَ
ʔuḵaṭṭiʔa
تُخَطِّئَ
tuḵaṭṭiʔa
يُخَطِّئَ
yuḵaṭṭiʔa
تُخَطِّئَا
tuḵaṭṭiʔā
يُخَطِّئَا
yuḵaṭṭiʔā
نُخَطِّئَ
nuḵaṭṭiʔa
تُخَطِّئُوا
tuḵaṭṭiʔū
يُخَطِّئُوا
yuḵaṭṭiʔū
f تُخَطِّئِي
tuḵaṭṭiʔī
تُخَطِّئَ
tuḵaṭṭiʔa
تُخَطِّئَا
tuḵaṭṭiʔā
تُخَطِّئْنَ
tuḵaṭṭiʔna
يُخَطِّئْنَ
yuḵaṭṭiʔna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُخَطِّئْ
ʔuḵaṭṭiʔ
تُخَطِّئْ
tuḵaṭṭiʔ
يُخَطِّئْ
yuḵaṭṭiʔ
تُخَطِّئَا
tuḵaṭṭiʔā
يُخَطِّئَا
yuḵaṭṭiʔā
نُخَطِّئْ
nuḵaṭṭiʔ
تُخَطِّئُوا
tuḵaṭṭiʔū
يُخَطِّئُوا
yuḵaṭṭiʔū
f تُخَطِّئِي
tuḵaṭṭiʔī
تُخَطِّئْ
tuḵaṭṭiʔ
تُخَطِّئَا
tuḵaṭṭiʔā
تُخَطِّئْنَ
tuḵaṭṭiʔna
يُخَطِّئْنَ
yuḵaṭṭiʔna
imperative
الْأَمْر
m خَطِّئْ
ḵaṭṭiʔ
خَطِّئَا
ḵaṭṭiʔā
خَطِّئُوا
ḵaṭṭiʔū
f خَطِّئِي
ḵaṭṭiʔī
خَطِّئْنَ
ḵaṭṭiʔna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m خُطِّئْتُ
ḵuṭṭiʔtu
خُطِّئْتَ
ḵuṭṭiʔta
خُطِّئَ
ḵuṭṭiʔa
خُطِّئْتُمَا
ḵuṭṭiʔtumā
خُطِّئَا
ḵuṭṭiʔā
خُطِّئْنَا
ḵuṭṭiʔnā
خُطِّئْتُمْ
ḵuṭṭiʔtum
خُطِّئُوا
ḵuṭṭiʔū
f خُطِّئْتِ
ḵuṭṭiʔti
خُطِّئَتْ
ḵuṭṭiʔat
خُطِّئَتَا
ḵuṭṭiʔatā
خُطِّئْتُنَّ
ḵuṭṭiʔtunna
خُطِّئْنَ
ḵuṭṭiʔna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُخَطَّأُ
ʔuḵaṭṭaʔu
تُخَطَّأُ
tuḵaṭṭaʔu
يُخَطَّأُ
yuḵaṭṭaʔu
تُخَطَّآنِ
tuḵaṭṭaʔāni
يُخَطَّآنِ
yuḵaṭṭaʔāni
نُخَطَّأُ
nuḵaṭṭaʔu
تُخَطَّؤُونَ
tuḵaṭṭaʔūna
يُخَطَّؤُونَ
yuḵaṭṭaʔūna
f تُخَطَّئِينَ
tuḵaṭṭaʔīna
تُخَطَّأُ
tuḵaṭṭaʔu
تُخَطَّآنِ
tuḵaṭṭaʔāni
تُخَطَّأْنَ
tuḵaṭṭaʔna
يُخَطَّأْنَ
yuḵaṭṭaʔna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُخَطَّأَ
ʔuḵaṭṭaʔa
تُخَطَّأَ
tuḵaṭṭaʔa
يُخَطَّأَ
yuḵaṭṭaʔa
تُخَطَّآ
tuḵaṭṭaʔā
يُخَطَّآ
yuḵaṭṭaʔā
نُخَطَّأَ
nuḵaṭṭaʔa
تُخَطَّؤُوا
tuḵaṭṭaʔū
يُخَطَّؤُوا
yuḵaṭṭaʔū
f تُخَطَّئِي
tuḵaṭṭaʔī
تُخَطَّأَ
tuḵaṭṭaʔa
تُخَطَّآ
tuḵaṭṭaʔā
تُخَطَّأْنَ
tuḵaṭṭaʔna
يُخَطَّأْنَ
yuḵaṭṭaʔna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُخَطَّأْ
ʔuḵaṭṭaʔ
تُخَطَّأْ
tuḵaṭṭaʔ
يُخَطَّأْ
yuḵaṭṭaʔ
تُخَطَّآ
tuḵaṭṭaʔā
يُخَطَّآ
yuḵaṭṭaʔā
نُخَطَّأْ
nuḵaṭṭaʔ
تُخَطَّؤُوا
tuḵaṭṭaʔū
يُخَطَّؤُوا
yuḵaṭṭaʔū
f تُخَطَّئِي
tuḵaṭṭaʔī
تُخَطَّأْ
tuḵaṭṭaʔ
تُخَطَّآ
tuḵaṭṭaʔā
تُخَطَّأْنَ
tuḵaṭṭaʔna
يُخَطَّأْنَ
yuḵaṭṭaʔna