عطل

Arabic

Etymology 1

Root
ع ط ل (ʕ ṭ l)
6 terms

Verb

عَطِلَ • (ʕaṭila) I (non-past يَعْطَلُ (yaʕṭalu), verbal noun عَطَل (ʕaṭal) or عُطُول (ʕuṭūl))

  1. to lack (مِن (min) something)
  2. to be unemployed, to be idle
  3. to be unadorned
Conjugation
Conjugation of عَطِلَ (I, sound, i ~ a, impersonal passive, verbal nouns عَطَل, عُطُول)
verbal noun
الْمَصْدَر
عَطَل, عُطُول
ʕaṭal, ʕuṭūl
active participle
اِسْم الْفَاعِل
عَاطِل
ʕāṭil
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَعْطُول
maʕṭūl
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m عَطِلْتُ
ʕaṭiltu
عَطِلْتَ
ʕaṭilta
عَطِلَ
ʕaṭila
عَطِلْتُمَا
ʕaṭiltumā
عَطِلَا
ʕaṭilā
عَطِلْنَا
ʕaṭilnā
عَطِلْتُمْ
ʕaṭiltum
عَطِلُوا
ʕaṭilū
f عَطِلْتِ
ʕaṭilti
عَطِلَتْ
ʕaṭilat
عَطِلَتَا
ʕaṭilatā
عَطِلْتُنَّ
ʕaṭiltunna
عَطِلْنَ
ʕaṭilna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَعْطَلُ
ʔaʕṭalu
تَعْطَلُ
taʕṭalu
يَعْطَلُ
yaʕṭalu
تَعْطَلَانِ
taʕṭalāni
يَعْطَلَانِ
yaʕṭalāni
نَعْطَلُ
naʕṭalu
تَعْطَلُونَ
taʕṭalūna
يَعْطَلُونَ
yaʕṭalūna
f تَعْطَلِينَ
taʕṭalīna
تَعْطَلُ
taʕṭalu
تَعْطَلَانِ
taʕṭalāni
تَعْطَلْنَ
taʕṭalna
يَعْطَلْنَ
yaʕṭalna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَعْطَلَ
ʔaʕṭala
تَعْطَلَ
taʕṭala
يَعْطَلَ
yaʕṭala
تَعْطَلَا
taʕṭalā
يَعْطَلَا
yaʕṭalā
نَعْطَلَ
naʕṭala
تَعْطَلُوا
taʕṭalū
يَعْطَلُوا
yaʕṭalū
f تَعْطَلِي
taʕṭalī
تَعْطَلَ
taʕṭala
تَعْطَلَا
taʕṭalā
تَعْطَلْنَ
taʕṭalna
يَعْطَلْنَ
yaʕṭalna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَعْطَلْ
ʔaʕṭal
تَعْطَلْ
taʕṭal
يَعْطَلْ
yaʕṭal
تَعْطَلَا
taʕṭalā
يَعْطَلَا
yaʕṭalā
نَعْطَلْ
naʕṭal
تَعْطَلُوا
taʕṭalū
يَعْطَلُوا
yaʕṭalū
f تَعْطَلِي
taʕṭalī
تَعْطَلْ
taʕṭal
تَعْطَلَا
taʕṭalā
تَعْطَلْنَ
taʕṭalna
يَعْطَلْنَ
yaʕṭalna
imperative
الْأَمْر
m اِعْطَلْ
iʕṭal
اِعْطَلَا
iʕṭalā
اِعْطَلُوا
iʕṭalū
f اِعْطَلِي
iʕṭalī
اِعْطَلْنَ
iʕṭalna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m عُطِلَ
ʕuṭila
f
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m يُعْطَلُ
yuʕṭalu
f
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m يُعْطَلَ
yuʕṭala
f
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m يُعْطَلْ
yuʕṭal
f
References
  • Steingass, Francis Joseph (1884) “عطل”, in The Student's Arabic–English Dictionary[1], London: W.H. Allen
  • Wehr, Hans (1979) “عطل”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN

Verb

عَطِلَ • (ʕaṭila) I (non-past يَعْطَلُ (yaʕṭalu), verbal noun عَطَل (ʕaṭal))

  1. to be tall
  2. ("modern") to be spoiled, to be no longer of use
Conjugation
Conjugation of عَطِلَ (I, sound, i ~ a, impersonal passive, verbal noun عَطَل)
verbal noun
الْمَصْدَر
عَطَل
ʕaṭal
active participle
اِسْم الْفَاعِل
?
?
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَعْطُول
maʕṭūl
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m عَطِلْتُ
ʕaṭiltu
عَطِلْتَ
ʕaṭilta
عَطِلَ
ʕaṭila
عَطِلْتُمَا
ʕaṭiltumā
عَطِلَا
ʕaṭilā
عَطِلْنَا
ʕaṭilnā
عَطِلْتُمْ
ʕaṭiltum
عَطِلُوا
ʕaṭilū
f عَطِلْتِ
ʕaṭilti
عَطِلَتْ
ʕaṭilat
عَطِلَتَا
ʕaṭilatā
عَطِلْتُنَّ
ʕaṭiltunna
عَطِلْنَ
ʕaṭilna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَعْطَلُ
ʔaʕṭalu
تَعْطَلُ
taʕṭalu
يَعْطَلُ
yaʕṭalu
تَعْطَلَانِ
taʕṭalāni
يَعْطَلَانِ
yaʕṭalāni
نَعْطَلُ
naʕṭalu
تَعْطَلُونَ
taʕṭalūna
يَعْطَلُونَ
yaʕṭalūna
f تَعْطَلِينَ
taʕṭalīna
تَعْطَلُ
taʕṭalu
تَعْطَلَانِ
taʕṭalāni
تَعْطَلْنَ
taʕṭalna
يَعْطَلْنَ
yaʕṭalna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَعْطَلَ
ʔaʕṭala
تَعْطَلَ
taʕṭala
يَعْطَلَ
yaʕṭala
تَعْطَلَا
taʕṭalā
يَعْطَلَا
yaʕṭalā
نَعْطَلَ
naʕṭala
تَعْطَلُوا
taʕṭalū
يَعْطَلُوا
yaʕṭalū
f تَعْطَلِي
taʕṭalī
تَعْطَلَ
taʕṭala
تَعْطَلَا
taʕṭalā
تَعْطَلْنَ
taʕṭalna
يَعْطَلْنَ
yaʕṭalna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَعْطَلْ
ʔaʕṭal
تَعْطَلْ
taʕṭal
يَعْطَلْ
yaʕṭal
تَعْطَلَا
taʕṭalā
يَعْطَلَا
yaʕṭalā
نَعْطَلْ
naʕṭal
تَعْطَلُوا
taʕṭalū
يَعْطَلُوا
yaʕṭalū
f تَعْطَلِي
taʕṭalī
تَعْطَلْ
taʕṭal
تَعْطَلَا
taʕṭalā
تَعْطَلْنَ
taʕṭalna
يَعْطَلْنَ
yaʕṭalna
imperative
الْأَمْر
m اِعْطَلْ
iʕṭal
اِعْطَلَا
iʕṭalā
اِعْطَلُوا
iʕṭalū
f اِعْطَلِي
iʕṭalī
اِعْطَلْنَ
iʕṭalna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m عُطِلَ
ʕuṭila
f
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m يُعْطَلُ
yuʕṭalu
f
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m يُعْطَلَ
yuʕṭala
f
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m يُعْطَلْ
yuʕṭal
f
References

Etymology 2

Causative of عَطِلَ (ʕaṭila).

Verb

عَطَّلَ • (ʕaṭṭala) II (non-past يُعَطِّلُ (yuʕaṭṭilu), verbal noun تَعْطِيل (taʕṭīl))

  1. to neglect
  2. to make unemployed, to leave idle
  3. to damage, to destroy, to devastate, to ruin, to render inoperable
  4. to deprive of one's property
  5. to deprive of adornments
  6. to empty
  7. to free
  8. to hinder
  9. to obstruct
  10. to interrupt
  11. to suspend (a publication)
  12. to turn off (an engine, etc.)
  13. to close (a store, an office, etc.)
  14. ("modern") to injure, to cause loss (عَلَى (ʕalā) to)
  15. ("modern") to lend at interest
Conjugation
Conjugation of عَطَّلَ (II, sound, full passive, verbal noun تَعْطِيل)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَعْطِيل
taʕṭīl
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُعَطِّل
muʕaṭṭil
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُعَطَّل
muʕaṭṭal
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m عَطَّلْتُ
ʕaṭṭaltu
عَطَّلْتَ
ʕaṭṭalta
عَطَّلَ
ʕaṭṭala
عَطَّلْتُمَا
ʕaṭṭaltumā
عَطَّلَا
ʕaṭṭalā
عَطَّلْنَا
ʕaṭṭalnā
عَطَّلْتُمْ
ʕaṭṭaltum
عَطَّلُوا
ʕaṭṭalū
f عَطَّلْتِ
ʕaṭṭalti
عَطَّلَتْ
ʕaṭṭalat
عَطَّلَتَا
ʕaṭṭalatā
عَطَّلْتُنَّ
ʕaṭṭaltunna
عَطَّلْنَ
ʕaṭṭalna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُعَطِّلُ
ʔuʕaṭṭilu
تُعَطِّلُ
tuʕaṭṭilu
يُعَطِّلُ
yuʕaṭṭilu
تُعَطِّلَانِ
tuʕaṭṭilāni
يُعَطِّلَانِ
yuʕaṭṭilāni
نُعَطِّلُ
nuʕaṭṭilu
تُعَطِّلُونَ
tuʕaṭṭilūna
يُعَطِّلُونَ
yuʕaṭṭilūna
f تُعَطِّلِينَ
tuʕaṭṭilīna
تُعَطِّلُ
tuʕaṭṭilu
تُعَطِّلَانِ
tuʕaṭṭilāni
تُعَطِّلْنَ
tuʕaṭṭilna
يُعَطِّلْنَ
yuʕaṭṭilna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُعَطِّلَ
ʔuʕaṭṭila
تُعَطِّلَ
tuʕaṭṭila
يُعَطِّلَ
yuʕaṭṭila
تُعَطِّلَا
tuʕaṭṭilā
يُعَطِّلَا
yuʕaṭṭilā
نُعَطِّلَ
nuʕaṭṭila
تُعَطِّلُوا
tuʕaṭṭilū
يُعَطِّلُوا
yuʕaṭṭilū
f تُعَطِّلِي
tuʕaṭṭilī
تُعَطِّلَ
tuʕaṭṭila
تُعَطِّلَا
tuʕaṭṭilā
تُعَطِّلْنَ
tuʕaṭṭilna
يُعَطِّلْنَ
yuʕaṭṭilna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُعَطِّلْ
ʔuʕaṭṭil
تُعَطِّلْ
tuʕaṭṭil
يُعَطِّلْ
yuʕaṭṭil
تُعَطِّلَا
tuʕaṭṭilā
يُعَطِّلَا
yuʕaṭṭilā
نُعَطِّلْ
nuʕaṭṭil
تُعَطِّلُوا
tuʕaṭṭilū
يُعَطِّلُوا
yuʕaṭṭilū
f تُعَطِّلِي
tuʕaṭṭilī
تُعَطِّلْ
tuʕaṭṭil
تُعَطِّلَا
tuʕaṭṭilā
تُعَطِّلْنَ
tuʕaṭṭilna
يُعَطِّلْنَ
yuʕaṭṭilna
imperative
الْأَمْر
m عَطِّلْ
ʕaṭṭil
عَطِّلَا
ʕaṭṭilā
عَطِّلُوا
ʕaṭṭilū
f عَطِّلِي
ʕaṭṭilī
عَطِّلْنَ
ʕaṭṭilna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m عُطِّلْتُ
ʕuṭṭiltu
عُطِّلْتَ
ʕuṭṭilta
عُطِّلَ
ʕuṭṭila
عُطِّلْتُمَا
ʕuṭṭiltumā
عُطِّلَا
ʕuṭṭilā
عُطِّلْنَا
ʕuṭṭilnā
عُطِّلْتُمْ
ʕuṭṭiltum
عُطِّلُوا
ʕuṭṭilū
f عُطِّلْتِ
ʕuṭṭilti
عُطِّلَتْ
ʕuṭṭilat
عُطِّلَتَا
ʕuṭṭilatā
عُطِّلْتُنَّ
ʕuṭṭiltunna
عُطِّلْنَ
ʕuṭṭilna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُعَطَّلُ
ʔuʕaṭṭalu
تُعَطَّلُ
tuʕaṭṭalu
يُعَطَّلُ
yuʕaṭṭalu
تُعَطَّلَانِ
tuʕaṭṭalāni
يُعَطَّلَانِ
yuʕaṭṭalāni
نُعَطَّلُ
nuʕaṭṭalu
تُعَطَّلُونَ
tuʕaṭṭalūna
يُعَطَّلُونَ
yuʕaṭṭalūna
f تُعَطَّلِينَ
tuʕaṭṭalīna
تُعَطَّلُ
tuʕaṭṭalu
تُعَطَّلَانِ
tuʕaṭṭalāni
تُعَطَّلْنَ
tuʕaṭṭalna
يُعَطَّلْنَ
yuʕaṭṭalna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُعَطَّلَ
ʔuʕaṭṭala
تُعَطَّلَ
tuʕaṭṭala
يُعَطَّلَ
yuʕaṭṭala
تُعَطَّلَا
tuʕaṭṭalā
يُعَطَّلَا
yuʕaṭṭalā
نُعَطَّلَ
nuʕaṭṭala
تُعَطَّلُوا
tuʕaṭṭalū
يُعَطَّلُوا
yuʕaṭṭalū
f تُعَطَّلِي
tuʕaṭṭalī
تُعَطَّلَ
tuʕaṭṭala
تُعَطَّلَا
tuʕaṭṭalā
تُعَطَّلْنَ
tuʕaṭṭalna
يُعَطَّلْنَ
yuʕaṭṭalna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُعَطَّلْ
ʔuʕaṭṭal
تُعَطَّلْ
tuʕaṭṭal
يُعَطَّلْ
yuʕaṭṭal
تُعَطَّلَا
tuʕaṭṭalā
يُعَطَّلَا
yuʕaṭṭalā
نُعَطَّلْ
nuʕaṭṭal
تُعَطَّلُوا
tuʕaṭṭalū
يُعَطَّلُوا
yuʕaṭṭalū
f تُعَطَّلِي
tuʕaṭṭalī
تُعَطَّلْ
tuʕaṭṭal
تُعَطَّلَا
tuʕaṭṭalā
تُعَطَّلْنَ
tuʕaṭṭalna
يُعَطَّلْنَ
yuʕaṭṭalna
References
  • Steingass, Francis Joseph (1884) “عطل”, in The Student's Arabic–English Dictionary[3], London: W.H. Allen
  • Wehr, Hans (1979) “عطل”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN

Etymology 3

Noun

عَطَل or عَطْل • (ʕaṭal or ʕaṭlm

  1. verbal noun of عَطِلَ (ʕaṭila, to lack, to be unemployed, to be unadorned, etc.) (form I)
  2. unemployment
  3. inactivity
  4. inefficiency
  5. lack
  6. absence of adornment, simplicity
Declension
Declension of noun عَطَل (ʕaṭal)‎; عَطْل (ʕaṭl)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal عَطَل‎; عَطْل
ʕaṭal‎; ʕaṭl
الْعَطَل‎; الْعَطْل
al-ʕaṭal‎; al-ʕaṭl
عَطَل‎; عَطْل
ʕaṭal‎; ʕaṭl
nominative عَطَلٌ‎; عَطْلٌ
ʕaṭalun‎; ʕaṭlun
الْعَطَلُ‎; الْعَطْلُ
al-ʕaṭalu‎; al-ʕaṭlu
عَطَلُ‎; عَطْلُ
ʕaṭalu‎; ʕaṭlu
accusative عَطَلًا‎; عَطْلًا
ʕaṭalan‎; ʕaṭlan
الْعَطَلَ‎; الْعَطْلَ
al-ʕaṭala‎; al-ʕaṭla
عَطَلَ‎; عَطْلَ
ʕaṭala‎; ʕaṭla
genitive عَطَلٍ‎; عَطْلٍ
ʕaṭalin‎; ʕaṭlin
الْعَطَلِ‎; الْعَطْلِ
al-ʕaṭali‎; al-ʕaṭli
عَطَلِ‎; عَطْلِ
ʕaṭali‎; ʕaṭli

Etymology 4

Noun

عُطْل • (ʕuṭlm

  1. holiday, vacation
  2. malfunction, breakdown, failure, damage
Declension
Declension of noun عُطْل (ʕuṭl)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal عُطْل
ʕuṭl
الْعُطْل
al-ʕuṭl
عُطْل
ʕuṭl
nominative عُطْلٌ
ʕuṭlun
الْعُطْلُ
al-ʕuṭlu
عُطْلُ
ʕuṭlu
accusative عُطْلًا
ʕuṭlan
الْعُطْلَ
al-ʕuṭla
عُطْلَ
ʕuṭla
genitive عُطْلٍ
ʕuṭlin
الْعُطْلِ
al-ʕuṭli
عُطْلِ
ʕuṭli
References
  • Steingass, Francis Joseph (1884) “عطل”, in The Student's Arabic–English Dictionary[4], London: W.H. Allen
  • Wehr, Hans (1979) “عطل”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN

South Levantine Arabic

Root
ع ط ل
2 terms

Etymology

From Arabic عَطَّلَ (ʕaṭṭala).

Pronunciation

  • IPA(key): /ʕatˤ.tˤal/, [ˈʕɑtˤ.tˤɑl]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

عطّل • (ʕaṭṭal) II (present بعطّل (biʕaṭṭel), passive participle معطّل (mʕaṭṭal))

  1. (intransitive) to stop working
  2. (transitive) to stop or interrupt someone's work

Conjugation

Conjugation of عطل
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m عطّلت (ʕaṭṭalt) عطّلت (ʕaṭṭalt) عطّل (ʕaṭṭal) عطّلنا (ʕaṭṭalna) عطّلتو (ʕaṭṭaltu) عطّلو (ʕaṭṭalu)
f عطّلتي (ʕaṭṭalti) عطّلت (ʕaṭṭalat)
present m بعطّل (baʕaṭṭil) بتعطّل (bitʕaṭṭil) بعطّل (biʕaṭṭil) منعطّل (minʕaṭṭil) بتعطّلو (bitʕaṭṭlu) بعطّلو (biʕaṭṭlu)
f بتعطّلي (bitʕaṭṭli) بتعطّل (bitʕaṭṭil)
subjunctive m اعطّل (aʕaṭṭil) تعطّل (tʕaṭṭil) يعطّل (yʕaṭṭil) نعطّل (nʕaṭṭil) تعطّلو (tʕaṭṭlu) يعطّلو (yʕaṭṭlu)
f تعطّلي (tʕaṭṭli) تعطّل (tʕaṭṭil)
imperative m عطّل (ʕaṭṭil) عطّلو (ʕaṭṭlu)
f عطّلي (ʕaṭṭli)