غير

See also: غیر

Arabic

Etymology 1

Root
غ ي ر (ḡ y r)
15 terms

Compare غَارَ (ḡāra, to be jealous, to display zeal).

Pronunciation

  • IPA(key): /ɣajr/

Noun

غَيْر • (ḡayrm

  1. (in construct state):
    1. other than, different from, unlike
      غَيْرُهُḡayruhuanother (literally, “other than him”)
      هَل عِنْدَكَ أَصْدِقَاءُ غَيْرُ هَٰؤُلَاءِ؟
      hal ʕindaka ʔaṣdiqāʔu ḡayru hāʔulāʔi?
      Do you have any friends other than these?
      رَأَيْتُ رَجُلًا غَيْرَهُraʔaytu rajulan ḡayrahuI saw a man other than him.
      • 609–632 CE, Qur'an, 6:68:
        وَإِذَا رَأَيۡتَ ٱلَّذِينَ يَخُوضُونَ فِيۤ ءَايَٰتِنَا فَأَعۡرِضۡ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ يَخُوضُوا۟ فِي حَدِيثٍ غَيۡرِهِۦ ۚ وَإِمَّا يُنسِيَنَّكَ ٱلشَّيۡطَٰنُ فَلَا تَقۡعُدۡ بَعۡدَ ٱلذِّكۡرَىٰ مَعَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ
        (please add an English translation of this quotation)
    2. except, save, but
      لَا أُرِيدُ غَيْرَ ذٰلِكَ.
      lā ʔurīdu ḡayra ḏālika.
      I want only this.
      (literally, “I don’t want anything but this.”)
      وَصَلَ الْمُسَافِرُونَ غَيْرَ وَاحِدٍ.
      waṣala l-musāfirūna ḡayra wāḥidin.
      All the travellers arrived but one.
      • 609–632 CE, Qur'an, 7:59:
        لَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوْمِهِ فَقَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ
        (please add an English translation of this quotation)
    3. more than
      غَيْرَ مَرَّةٍḡayra marratinmore than once
    4. no, not, un-, non-, in-, dis-
      غَيْرُ طَيِّبٍḡayru ṭayyibinnot good
      هَٰذَا غَيْرُ قَانُونِيٍّhāḏā ḡayru qānūniyyinThis is illegal
      يَكُونُ غَيْرَ قَانُونِيٍّyakūnu ḡayra qānūniyyinIt is illegal
      هٰذَا الْمَحَلٌّ غَيْرُ مَفْتُوحٍ لِلنَاسِ غَيْرِ الْمُتَحَضَّرِينَ وَالمُتَوَحِّشِينَ
      hāḏā l-maḥallun ḡayru maftūḥin li-n-nāsi ḡayri al-mutaḥaḍḍarīna wa-l-mutawaḥḥišīna
      This place is not open for uncivilized or uncouth people.
      (literally, “This place is not open for the other-than-civilized and uncouth people.”)
    • 609–632 CE, Qur'an, 95:6:
      إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ
      ʔillā llaḏīna ʔāmanū wa-ʕamilū ṣ-ṣāliḥāti fa-la-hum ʔajrun ḡayru mamnūnin
      Except for those who believe and work good deeds: their reward will not wear off.
  2. (in definite state اَلْغَيْر (al-ḡayr)):
    1. someone or something else; someone or something other than; other; others
    2. (law) third party
Declension
Declension of noun غَيْر (ḡayr)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal غَيْر
ḡayr
الْغَيْر
al-ḡayr
غَيْر
ḡayr
nominative غَيْرٌ
ḡayrun
الْغَيْرُ
al-ḡayru
غَيْرُ
ḡayru
accusative غَيْرًا
ḡayran
الْغَيْرَ
al-ḡayra
غَيْرَ
ḡayra
genitive غَيْرٍ
ḡayrin
الْغَيْرِ
al-ḡayri
غَيْرِ
ḡayri
Derived terms
Descendants
  • Maltese: għajr
  • Azerbaijani: qeyr
  • Classical Persian: غَیْر (ġayr)
  • Ladino: (Haketia) gher
  • Ottoman Turkish: غیر (gayr)
    • Turkish: gayr
See also

Etymology 2

Root
غ ي ر (ḡ y r)
15 terms

Pronunciation

  • IPA(key): /ɣaj.ja.ra/

Verb

غَيَّرَ • (ḡayyara) II (non-past يُغَيِّرُ (yuḡayyiru), verbal noun تَغْيِير (taḡyīr))

  1. (transitive) to change, to alter
    • 609–632 CE, Qur'an, 13:11:
      إِنَّ اللَّٰهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ
      ʔinna llāha lā yuḡayyiru mā biqawmin ḥattā yuḡayyirū mā biʔanfusihim
      (please add an English translation of this quotation)
Conjugation
Conjugation of غَيَّرَ (II, sound, full passive, verbal noun تَغْيِير)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَغْيِير
taḡyīr
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُغَيِّر
muḡayyir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُغَيَّر
muḡayyar
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m غَيَّرْتُ
ḡayyartu
غَيَّرْتَ
ḡayyarta
غَيَّرَ
ḡayyara
غَيَّرْتُمَا
ḡayyartumā
غَيَّرَا
ḡayyarā
غَيَّرْنَا
ḡayyarnā
غَيَّرْتُمْ
ḡayyartum
غَيَّرُوا
ḡayyarū
f غَيَّرْتِ
ḡayyarti
غَيَّرَتْ
ḡayyarat
غَيَّرَتَا
ḡayyaratā
غَيَّرْتُنَّ
ḡayyartunna
غَيَّرْنَ
ḡayyarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُغَيِّرُ
ʔuḡayyiru
تُغَيِّرُ
tuḡayyiru
يُغَيِّرُ
yuḡayyiru
تُغَيِّرَانِ
tuḡayyirāni
يُغَيِّرَانِ
yuḡayyirāni
نُغَيِّرُ
nuḡayyiru
تُغَيِّرُونَ
tuḡayyirūna
يُغَيِّرُونَ
yuḡayyirūna
f تُغَيِّرِينَ
tuḡayyirīna
تُغَيِّرُ
tuḡayyiru
تُغَيِّرَانِ
tuḡayyirāni
تُغَيِّرْنَ
tuḡayyirna
يُغَيِّرْنَ
yuḡayyirna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُغَيِّرَ
ʔuḡayyira
تُغَيِّرَ
tuḡayyira
يُغَيِّرَ
yuḡayyira
تُغَيِّرَا
tuḡayyirā
يُغَيِّرَا
yuḡayyirā
نُغَيِّرَ
nuḡayyira
تُغَيِّرُوا
tuḡayyirū
يُغَيِّرُوا
yuḡayyirū
f تُغَيِّرِي
tuḡayyirī
تُغَيِّرَ
tuḡayyira
تُغَيِّرَا
tuḡayyirā
تُغَيِّرْنَ
tuḡayyirna
يُغَيِّرْنَ
yuḡayyirna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُغَيِّرْ
ʔuḡayyir
تُغَيِّرْ
tuḡayyir
يُغَيِّرْ
yuḡayyir
تُغَيِّرَا
tuḡayyirā
يُغَيِّرَا
yuḡayyirā
نُغَيِّرْ
nuḡayyir
تُغَيِّرُوا
tuḡayyirū
يُغَيِّرُوا
yuḡayyirū
f تُغَيِّرِي
tuḡayyirī
تُغَيِّرْ
tuḡayyir
تُغَيِّرَا
tuḡayyirā
تُغَيِّرْنَ
tuḡayyirna
يُغَيِّرْنَ
yuḡayyirna
imperative
الْأَمْر
m غَيِّرْ
ḡayyir
غَيِّرَا
ḡayyirā
غَيِّرُوا
ḡayyirū
f غَيِّرِي
ḡayyirī
غَيِّرْنَ
ḡayyirna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m غُيِّرْتُ
ḡuyyirtu
غُيِّرْتَ
ḡuyyirta
غُيِّرَ
ḡuyyira
غُيِّرْتُمَا
ḡuyyirtumā
غُيِّرَا
ḡuyyirā
غُيِّرْنَا
ḡuyyirnā
غُيِّرْتُمْ
ḡuyyirtum
غُيِّرُوا
ḡuyyirū
f غُيِّرْتِ
ḡuyyirti
غُيِّرَتْ
ḡuyyirat
غُيِّرَتَا
ḡuyyiratā
غُيِّرْتُنَّ
ḡuyyirtunna
غُيِّرْنَ
ḡuyyirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُغَيَّرُ
ʔuḡayyaru
تُغَيَّرُ
tuḡayyaru
يُغَيَّرُ
yuḡayyaru
تُغَيَّرَانِ
tuḡayyarāni
يُغَيَّرَانِ
yuḡayyarāni
نُغَيَّرُ
nuḡayyaru
تُغَيَّرُونَ
tuḡayyarūna
يُغَيَّرُونَ
yuḡayyarūna
f تُغَيَّرِينَ
tuḡayyarīna
تُغَيَّرُ
tuḡayyaru
تُغَيَّرَانِ
tuḡayyarāni
تُغَيَّرْنَ
tuḡayyarna
يُغَيَّرْنَ
yuḡayyarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُغَيَّرَ
ʔuḡayyara
تُغَيَّرَ
tuḡayyara
يُغَيَّرَ
yuḡayyara
تُغَيَّرَا
tuḡayyarā
يُغَيَّرَا
yuḡayyarā
نُغَيَّرَ
nuḡayyara
تُغَيَّرُوا
tuḡayyarū
يُغَيَّرُوا
yuḡayyarū
f تُغَيَّرِي
tuḡayyarī
تُغَيَّرَ
tuḡayyara
تُغَيَّرَا
tuḡayyarā
تُغَيَّرْنَ
tuḡayyarna
يُغَيَّرْنَ
yuḡayyarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُغَيَّرْ
ʔuḡayyar
تُغَيَّرْ
tuḡayyar
يُغَيَّرْ
yuḡayyar
تُغَيَّرَا
tuḡayyarā
يُغَيَّرَا
yuḡayyarā
نُغَيَّرْ
nuḡayyar
تُغَيَّرُوا
tuḡayyarū
يُغَيَّرُوا
yuḡayyarū
f تُغَيَّرِي
tuḡayyarī
تُغَيَّرْ
tuḡayyar
تُغَيَّرَا
tuḡayyarā
تُغَيَّرْنَ
tuḡayyarna
يُغَيَّرْنَ
yuḡayyarna

Etymology 3

See the etymology of the corresponding lemma form.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɣu.jur/

Adjective

غُيُر • (ḡuyurm pl

  1. masculine plural of غَيُور (ḡayūr, zealous, very jealous, very enthusiastic)

Noun

غُيُر • (ḡuyurm pl

  1. plural of غَيُور (ḡayūr, zealot)

References

Etymology 4

From English gear.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɣeːr/, /ɡeːr/

Noun

غَيْر • (ḡērm (plural غيار (ḡayār))

  1. (regional) gear

North Levantine Arabic

Pronoun

غير • (ḡayr, ḡēr)

  1. (definite) other than
    ما عنا غير القرايب.ma ʿinna ḡayr li-'rāyib.We have nobody but the relatives.
  2. (indefinite) other
    Synonyms: آخر (ʔāḵar), (only these can be used in definite construction) تاني (tēni)
    ما عنا غير قرايب.ma ʿinna ḡayr 'rāyib.We don't have other relatives.

South Levantine Arabic

Root
غ ي ر
5 terms

Etymology 1

From Arabic غَيْر (ḡayr).

Pronunciation

  • IPA(key): /ɣeːr/, [ɣeːr]
  • Audio (Jerusalem):(file)

Preposition

غير • (ḡēr)

  1. except, apart from
    Synonyms: ما عدا (ma-ʕada), إلا (ʔilla)
  2. other, another, else, different
    Synonym: تاني (tāni)
    اعطيني واحد غيره.aʕṭīni wāhed ḡēroGive me another one (instead).
  3. un-, in-, dis- (turning the meaning of nouns and adjectives into the opposite)
    Synonym: مش (miš)
    غير مباشرḡēr mubāšerindirect
    غير قانونيḡēr qanūnīillegal, against the law
Inflection
Inflection of غير
base form غير (ḡēr)
Personal-pronoun including forms
singular plural
m f
1st person غيري (ḡēri) غيرنا (ḡērna)
2nd person غيرك (ḡērak) غيرك (ḡērek) غيركم (ḡērkom)
3rd person غيره (ḡēro) غيرها (ḡērha) غيرهم (ḡērhom)

Etymology 2

From Arabic غَيَّرَ (ḡayyara).

Pronunciation

  • IPA(key): /ɣaj.jar/, [ˈɣaj.jar]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

غيّر • (ḡayyar) II (present بغيّر (biḡayyer))

  1. (transitive) to change, to alter
Conjugation
Conjugation of غير
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m غيّرت (ḡayyart) غيّرت (ḡayyart) غيّر (ḡayyar) غيّرنا (ḡayyarna) غيّرتو (ḡayyartu) غيّرو (ḡayyaru)
f غيّرتي (ḡayyarti) غيّرت (ḡayyarat)
present m بغيّر (baḡayyir) بتغيّر (bitḡayyir) بغيّر (biḡayyir) منغيّر (minḡayyir) بتغيّرو (bitḡayyru) بغيّرو (biḡayyru)
f بتغيّري (bitḡayyri) بتغيّر (bitḡayyir)
subjunctive m اغيّر (aḡayyir) تغيّر (tḡayyir) يغيّر (yḡayyir) نغيّر (nḡayyir) تغيّرو (tḡayyru) يغيّرو (yḡayyru)
f تغيّري (tḡayyri) تغيّر (tḡayyir)
imperative m غيّر (ḡayyir) غيّرو (ḡayyru)
f غيّري (ḡayyri)