فن

See also: فت, قب, and قن

Arabic

Etymology

From Classical Persian پند (pand, knack, trick). Semantic development resembles Ancient Greek τέχνη (tékhnē) and Latin ars.

Pronunciation

  • IPA(key): /fann/

Noun

فَنّ • (fannm (plural فُنُون (funūn) or أَفْنَان (ʔafnān) or أَفَانِين (ʔafānīn))

  1. genre
    اَلْغَزَلُ فَنٌّ مِنْ فُنُونِ الشِّعْرِ
    al-ḡazalu fannun min funūni aš-šiʕri
    The ghazal is a genre of poetry.
    (literally, “The ghazal is a genre from among the genres of poetry.”)
  2. art
  3. (archaic) knack, trick, artifice
  4. (obsolete) quarrel, ruffle, trouble
    • a. 800, أبو زيد سعيد بن أوس الأنصاري [ʔabū zayd saʕīd ibn ʔaws al-ʔanṣārīy], كتاب النوادر [Buch der Seltenheiten]:
      Fleischer, Heinrich Leberecht (1888) Kleinere Schriften[1] (in German), volume 3, Leipzig: S. Hirzel, →DOI, pages 483–484:
      لَأَجْعَلَنْ لِإْبْنَةِ عَمْرٍو فَنَّا … حَتَّى يَكُونَ مَهْرُهَا دُهْدُنَّا
      laʔajʕalan liʔibnati ʕamrin fannā … ḥattā yakūna mahruhā duhdunnā
      Verily I will cause a dispute about ʕamr’s daughter … so her marriage portion will be vain
  5. (obsolete) adornment, decoration, embellishment
  6. (archaic) sort, species, type
  7. (obsolete) state, condition, case

Declension

Declension of noun فَنّ (fann)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal فَنّ
fann
الْفَنّ
al-fann
فَنّ
fann
nominative فَنٌّ
fannun
الْفَنُّ
al-fannu
فَنُّ
fannu
accusative فَنًّا
fannan
الْفَنَّ
al-fanna
فَنَّ
fanna
genitive فَنٍّ
fannin
الْفَنِّ
al-fanni
فَنِّ
fanni
dual indefinite definite construct
informal فَنَّيْن
fannayn
الْفَنَّيْن
al-fannayn
فَنَّيْ
fannay
nominative فَنَّانِ
fannāni
الْفَنَّانِ
al-fannāni
فَنَّا
fannā
accusative فَنَّيْنِ
fannayni
الْفَنَّيْنِ
al-fannayni
فَنَّيْ
fannay
genitive فَنَّيْنِ
fannayni
الْفَنَّيْنِ
al-fannayni
فَنَّيْ
fannay
plural basic broken plural triptote‎;
basic broken plural diptote
indefinite definite construct
informal فُنُون‎; أَفْنَان‎; أَفَانِين
funūn‎; ʔafnān‎; ʔafānīn
الْفُنُون‎; الْأَفْنَان‎; الْأَفَانِين
al-funūn‎; al-ʔafnān‎; al-ʔafānīn
فُنُون‎; أَفْنَان‎; أَفَانِين
funūn‎; ʔafnān‎; ʔafānīn
nominative فُنُونٌ‎; أَفْنَانٌ‎; أَفَانِينُ
funūnun‎; ʔafnānun‎; ʔafānīnu
الْفُنُونُ‎; الْأَفْنَانُ‎; الْأَفَانِينُ
al-funūnu‎; al-ʔafnānu‎; al-ʔafānīnu
فُنُونُ‎; أَفْنَانُ‎; أَفَانِينُ
funūnu‎; ʔafnānu‎; ʔafānīnu
accusative فُنُونًا‎; أَفْنَانًا‎; أَفَانِينَ
funūnan‎; ʔafnānan‎; ʔafānīna
الْفُنُونَ‎; الْأَفْنَانَ‎; الْأَفَانِينَ
al-funūna‎; al-ʔafnāna‎; al-ʔafānīna
فُنُونَ‎; أَفْنَانَ‎; أَفَانِينَ
funūna‎; ʔafnāna‎; ʔafānīna
genitive فُنُونٍ‎; أَفْنَانٍ‎; أَفَانِينَ
funūnin‎; ʔafnānin‎; ʔafānīna
الْفُنُونِ‎; الْأَفْنَانِ‎; الْأَفَانِينِ
al-funūni‎; al-ʔafnāni‎; al-ʔafānīni
فُنُونِ‎; أَفْنَانِ‎; أَفَانِينِ
funūni‎; ʔafnāni‎; ʔafānīni

Derived terms

  • اِسْتَْفَنَّ (istafanna, to incite; to cause to be dispersed)
  • اِفْتَنَّ (iftanna, to produce various groups of, to expatiate)
  • تَفَنَّنَ (tafannana, to make various sorts)
  • فَنَن (fanan, branch of a tree)
  • فَنَّ (fanna)
  • فَنَّنَ (fannana, to make various sorts, to medley)
  • فَنّاء (fannāʔ), فَنْوَاء (fanwāʔ, branched)
  • فَنّان (fannān, who performs various sorts; artist)
  • فَيْنَان (faynān, having abundant hairlocks)
  • مِفَنّ (mifann, who performs various sorts)

Descendants

  • Egyptian Arabic: فن (fann)
  • Azerbaijani: fənn
  • Bashkir: фән (fən)
  • Hausa: fannī̀
  • Kazakh: пән (pän)
  • Ottoman Turkish: فن (fenn)
  • Persian: فن (fann)
  • Swahili: fani
  • Turkish: fen
  • Uyghur: پەن (pen)
  • Uzbek: fan

Verb

فَنَّ • (fanna) I (non-past يَفُنُّ (yafunnu), verbal noun فَنّ (fann)) (obsolete)

  1. to cheat, to defraud, to finesse
  2. to cause trouble to, to weary, to embarrass
  3. to adorn, to decorate, to embellish

Conjugation

Conjugation of فَنَّ (I, geminate, a ~ u, full passive (?), verbal noun فَنّ)
verbal noun
الْمَصْدَر
فَنّ
fann
active participle
اِسْم الْفَاعِل
فَانّ
fānn
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَفْنُون
mafnūn
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m فَنَنْتُ
fanantu
فَنَنْتَ
fananta
فَنَّ
fanna
فَنَنْتُمَا
fanantumā
فَنَّا
fannā
فَنَنَّا
fanannā
فَنَنْتُمْ
fanantum
فَنُّوا
fannū
f فَنَنْتِ
fananti
فَنَّتْ
fannat
فَنَّتَا
fannatā
فَنَنْتُنَّ
fanantunna
فَنَنَّ
fananna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَفُنُّ
ʔafunnu
تَفُنُّ
tafunnu
يَفُنُّ
yafunnu
تَفُنَّانِ
tafunnāni
يَفُنَّانِ
yafunnāni
نَفُنُّ
nafunnu
تَفُنُّونَ
tafunnūna
يَفُنُّونَ
yafunnūna
f تَفُنِّينَ
tafunnīna
تَفُنُّ
tafunnu
تَفُنَّانِ
tafunnāni
تَفْنُنَّ
tafnunna
يَفْنُنَّ
yafnunna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَفُنَّ
ʔafunna
تَفُنَّ
tafunna
يَفُنَّ
yafunna
تَفُنَّا
tafunnā
يَفُنَّا
yafunnā
نَفُنَّ
nafunna
تَفُنُّوا
tafunnū
يَفُنُّوا
yafunnū
f تَفُنِّي
tafunnī
تَفُنَّ
tafunna
تَفُنَّا
tafunnā
تَفْنُنَّ
tafnunna
يَفْنُنَّ
yafnunna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَفُنَّ, أَفُنِّ, أَفْنُنْ
ʔafunna, ʔafunni, ʔafnun
تَفُنَّ, تَفُنِّ, تَفْنُنْ
tafunna, tafunni, tafnun
يَفُنَّ, يَفُنِّ, يَفْنُنْ
yafunna, yafunni, yafnun
تَفُنَّا
tafunnā
يَفُنَّا
yafunnā
نَفُنَّ, نَفُنِّ, نَفْنُنْ
nafunna, nafunni, nafnun
تَفُنُّوا
tafunnū
يَفُنُّوا
yafunnū
f تَفُنِّي
tafunnī
تَفُنَّ, تَفُنِّ, تَفْنُنْ
tafunna, tafunni, tafnun
تَفُنَّا
tafunnā
تَفْنُنَّ
tafnunna
يَفْنُنَّ
yafnunna
imperative
الْأَمْر
m فُنَّ, فُنِّ, اُفْنُنْ
funna, funni, ufnun
فُنَّا
funnā
فُنُّوا
funnū
f فُنِّي
funnī
اُفْنُنَّ
ufnunna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m فُنِنْتُ
funintu
فُنِنْتَ
funinta
فُنَّ
funna
فُنِنْتُمَا
funintumā
فُنَّا
funnā
فُنِنَّا
funinnā
فُنِنْتُمْ
funintum
فُنُّوا
funnū
f فُنِنْتِ
funinti
فُنَّتْ
funnat
فُنَّتَا
funnatā
فُنِنْتُنَّ
funintunna
فُنِنَّ
funinna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُفَنُّ
ʔufannu
تُفَنُّ
tufannu
يُفَنُّ
yufannu
تُفَنَّانِ
tufannāni
يُفَنَّانِ
yufannāni
نُفَنُّ
nufannu
تُفَنُّونَ
tufannūna
يُفَنُّونَ
yufannūna
f تُفَنِّينَ
tufannīna
تُفَنُّ
tufannu
تُفَنَّانِ
tufannāni
تُفْنَنَّ
tufnanna
يُفْنَنَّ
yufnanna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُفَنَّ
ʔufanna
تُفَنَّ
tufanna
يُفَنَّ
yufanna
تُفَنَّا
tufannā
يُفَنَّا
yufannā
نُفَنَّ
nufanna
تُفَنُّوا
tufannū
يُفَنُّوا
yufannū
f تُفَنِّي
tufannī
تُفَنَّ
tufanna
تُفَنَّا
tufannā
تُفْنَنَّ
tufnanna
يُفْنَنَّ
yufnanna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُفَنَّ, أُفَنِّ, أُفْنَنْ
ʔufanna, ʔufanni, ʔufnan
تُفَنَّ, تُفَنِّ, تُفْنَنْ
tufanna, tufanni, tufnan
يُفَنَّ, يُفَنِّ, يُفْنَنْ
yufanna, yufanni, yufnan
تُفَنَّا
tufannā
يُفَنَّا
yufannā
نُفَنَّ, نُفَنِّ, نُفْنَنْ
nufanna, nufanni, nufnan
تُفَنُّوا
tufannū
يُفَنُّوا
yufannū
f تُفَنِّي
tufannī
تُفَنَّ, تُفَنِّ, تُفْنَنْ
tufanna, tufanni, tufnan
تُفَنَّا
tufannā
تُفْنَنَّ
tufnanna
يُفْنَنَّ
yufnanna

Egyptian Arabic

Etymology

From Arabic فَنّ (fann).

Pronunciation

Noun

فن • (fannm

  1. art

Ottoman Turkish

Etymology

Borrowed from Arabic فَنّ (fann, art), itself from Classical Persian پند (pand, knack, trick).

Noun

فن • (fenn) (definite accusative فنی (fenni), plural فنون (fünun) or افنان (efnân))

  1. kind, sort, type, variety, a class of entities that have common characteristics such that they may be grouped together
    Synonyms: جنس (cins), چشید (çeşid), صنف (sınf, sınıf), صوی (soy), نوع (nevʼ)
  2. art, the conscious production or arrangement of various elements in a manner that affects the senses and emotions
    Synonyms: صنعت (sanʼat, zanʼat), هنر (hüner)

Derived terms

  • فنی (fennî, related to art)

Descendants

Further reading

Persian

Etymology 1

Borrowed from Arabic فَنّ (fann), from Persian پند (pand, knack, trick).

Pronunciation

 

Readings
Classical reading? fan, fann
Dari reading? fan, fann
Iranian reading? fan, fann
Tajik reading? fan, fann

Noun

فن • (fann) (plural فن‌ها, or فنون (fonun))

  1. technique; method
    Synonym: تکنیک (teknik)
    فنون روایتfonun-e revâyatnarrative techniques
    فنون نفوذfonun-e nofuzinfiltration methods
    فنون ماهیگیریfonun-e mâhigirifishing methods
  2. trick; ruse
    • c. 1260s, Jalāl ad-Dīn Mohammad Rūmī, translated by Reynold A. Nicholson, مثنوی معنوی [Masnavi-ye-Ma'navi], volume I, verse 379:
      موش تا انبار ما حفره زده ست
      وز فنش انبار ما ویران شده ست
      mūš tā anbār-i mā hufra zada-st
      w-az fan-aš anbar-i mā wērān šuda-st
      Since the mouse has made a hole in our barn, and our barn has been ravaged by its guile []
      (Classical Persian transliteration)

Etymology 2

Borrowed from English fan.

Pronunciation

Readings
Iranian reading? fan

Noun

فن • (fan) (plural فن‌ها)

  1. industrial fan; blower
  2. synonym of پنکه (panke, electrical fan (used in houses))

Etymology 3

Borrowed from English fan, short for fanatic.

Pronunciation

Readings
Iranian reading? fan

Noun

فن • (fan) (plural فن‌ها)

  1. fan (strong supporter)
    Synonym: هوادار (havâdâr)

Urdu

Etymology

Borrowed from Classical Persian فن (fan), from Arabic فَنّ (fann), from earlier Persian پند (pand).

Pronunciation

Noun

فَن • (fanm (Hindi spelling फ़न)

  1. art, craft, skill
  2. trick, deception, artifice

References

  • فن”, in اُردُو لُغَت (urdū luġat) (in Urdu), Ministry of Education: Government of Pakistan, 2017.
  • فن”, in ریخْتَہ لُغَت (rexta luġat) - Rekhta Dictionary [Urdu dictionary with meanings in Hindi & English], Noida, India: Rekhta Foundation, 2025.