لب

See also: لپ

Arabic

Etymology

From the root ل ب ب (l b b), the noun from Proto-Semitic *libb-.

Cognate with Hebrew לב (lev) and Classical Syriac ܠܒܐ (lebbā).

Noun

لُبّ • (lubbm (plural لُبُوب (lubūb))

  1. pulp, backlog, marrow, core, heart
    Synonym: (heart) قَلْب (qalb)

Declension

Declension of noun لُبّ (lubb)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal لُبّ
lubb
اللُّبّ
al-lubb
لُبّ
lubb
nominative لُبٌّ
lubbun
اللُّبُّ
al-lubbu
لُبُّ
lubbu
accusative لُبًّا
lubban
اللُّبَّ
al-lubba
لُبَّ
lubba
genitive لُبٍّ
lubbin
اللُّبِّ
al-lubbi
لُبِّ
lubbi
dual indefinite definite construct
informal لُبَّيْن
lubbayn
اللُّبَّيْن
al-lubbayn
لُبَّيْ
lubbay
nominative لُبَّانِ
lubbāni
اللُّبَّانِ
al-lubbāni
لُبَّا
lubbā
accusative لُبَّيْنِ
lubbayni
اللُّبَّيْنِ
al-lubbayni
لُبَّيْ
lubbay
genitive لُبَّيْنِ
lubbayni
اللُّبَّيْنِ
al-lubbayni
لُبَّيْ
lubbay
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal لُبُوب
lubūb
اللُّبُوب
al-lubūb
لُبُوب
lubūb
nominative لُبُوبٌ
lubūbun
اللُّبُوبُ
al-lubūbu
لُبُوبُ
lubūbu
accusative لُبُوبًا
lubūban
اللُّبُوبَ
al-lubūba
لُبُوبَ
lubūba
genitive لُبُوبٍ
lubūbin
اللُّبُوبِ
al-lubūbi
لُبُوبِ
lubūbi

Noun

لُبّ • (lubbm (plural أَلْبَاب (ʔalbāb))

  1. intellect, discernment

Declension

Declension of noun لُبّ (lubb)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal لُبّ
lubb
اللُّبّ
al-lubb
لُبّ
lubb
nominative لُبٌّ
lubbun
اللُّبُّ
al-lubbu
لُبُّ
lubbu
accusative لُبًّا
lubban
اللُّبَّ
al-lubba
لُبَّ
lubba
genitive لُبٍّ
lubbin
اللُّبِّ
al-lubbi
لُبِّ
lubbi
dual indefinite definite construct
informal لُبَّيْن
lubbayn
اللُّبَّيْن
al-lubbayn
لُبَّيْ
lubbay
nominative لُبَّانِ
lubbāni
اللُّبَّانِ
al-lubbāni
لُبَّا
lubbā
accusative لُبَّيْنِ
lubbayni
اللُّبَّيْنِ
al-lubbayni
لُبَّيْ
lubbay
genitive لُبَّيْنِ
lubbayni
اللُّبَّيْنِ
al-lubbayni
لُبَّيْ
lubbay
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal أَلْبَاب
ʔalbāb
الْأَلْبَاب
al-ʔalbāb
أَلْبَاب
ʔalbāb
nominative أَلْبَابٌ
ʔalbābun
الْأَلْبَابُ
al-ʔalbābu
أَلْبَابُ
ʔalbābu
accusative أَلْبَابًا
ʔalbāban
الْأَلْبَابَ
al-ʔalbāba
أَلْبَابَ
ʔalbāba
genitive أَلْبَابٍ
ʔalbābin
الْأَلْبَابِ
al-ʔalbābi
أَلْبَابِ
ʔalbābi

Verb

لَبَّ • (labba) I (non-past يَلُبُّ (yalubbu), verbal noun لَبّ (labb))

  1. to stay, to bide, to persevere

Conjugation

Conjugation of لَبَّ (I, geminate, a ~ u, no passive, verbal noun لَبّ)
verbal noun
الْمَصْدَر
لَبّ
labb
active participle
اِسْم الْفَاعِل
لَابّ
lābb
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m لَبَبْتُ
lababtu
لَبَبْتَ
lababta
لَبَّ
labba
لَبَبْتُمَا
lababtumā
لَبَّا
labbā
لَبَبْنَا
lababnā
لَبَبْتُمْ
lababtum
لَبُّوا
labbū
f لَبَبْتِ
lababti
لَبَّتْ
labbat
لَبَّتَا
labbatā
لَبَبْتُنَّ
lababtunna
لَبَبْنَ
lababna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَلُبُّ
ʔalubbu
تَلُبُّ
talubbu
يَلُبُّ
yalubbu
تَلُبَّانِ
talubbāni
يَلُبَّانِ
yalubbāni
نَلُبُّ
nalubbu
تَلُبُّونَ
talubbūna
يَلُبُّونَ
yalubbūna
f تَلُبِّينَ
talubbīna
تَلُبُّ
talubbu
تَلُبَّانِ
talubbāni
تَلْبُبْنَ
talbubna
يَلْبُبْنَ
yalbubna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَلُبَّ
ʔalubba
تَلُبَّ
talubba
يَلُبَّ
yalubba
تَلُبَّا
talubbā
يَلُبَّا
yalubbā
نَلُبَّ
nalubba
تَلُبُّوا
talubbū
يَلُبُّوا
yalubbū
f تَلُبِّي
talubbī
تَلُبَّ
talubba
تَلُبَّا
talubbā
تَلْبُبْنَ
talbubna
يَلْبُبْنَ
yalbubna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَلُبَّ, أَلُبِّ, أَلْبُبْ
ʔalubba, ʔalubbi, ʔalbub
تَلُبَّ, تَلُبِّ, تَلْبُبْ
talubba, talubbi, talbub
يَلُبَّ, يَلُبِّ, يَلْبُبْ
yalubba, yalubbi, yalbub
تَلُبَّا
talubbā
يَلُبَّا
yalubbā
نَلُبَّ, نَلُبِّ, نَلْبُبْ
nalubba, nalubbi, nalbub
تَلُبُّوا
talubbū
يَلُبُّوا
yalubbū
f تَلُبِّي
talubbī
تَلُبَّ, تَلُبِّ, تَلْبُبْ
talubba, talubbi, talbub
تَلُبَّا
talubbā
تَلْبُبْنَ
talbubna
يَلْبُبْنَ
yalbubna
imperative
الْأَمْر
m لُبَّ, لُبِّ, اُلْبُبْ
lubba, lubbi, ulbub
لُبَّا
lubbā
لُبُّوا
lubbū
f لُبِّي
lubbī
اُلْبُبْنَ
ulbubna

Verb

لَبَّ • (labba) I (first-person singular past لَبَبْتُ (lababtu), non-past يَلَبُّ (yalabbu), verbal noun لَبَب (labab)), first-person non-past لَبِبْتُ (labibtu)
لَبَّ • (labba) I (non-past يَلُبُّ (yalubbu), verbal noun لَبَابَة (labāba)), first-person non-past لَبُبْتُ (labubtu)

  1. to be intelligent, to be smart

Conjugation

Conjugation of لَبَّ (I, geminate, a ~ a, full passive (?), verbal noun لَبَب)
verbal noun
الْمَصْدَر
لَبَب
labab
active participle
اِسْم الْفَاعِل
لَابّ
lābb
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَلْبُوب
malbūb
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m لَبَبْتُ
lababtu
لَبَبْتَ
lababta
لَبَّ
labba
لَبَبْتُمَا
lababtumā
لَبَّا
labbā
لَبَبْنَا
lababnā
لَبَبْتُمْ
lababtum
لَبُّوا
labbū
f لَبَبْتِ
lababti
لَبَّتْ
labbat
لَبَّتَا
labbatā
لَبَبْتُنَّ
lababtunna
لَبَبْنَ
lababna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَلَبُّ
ʔalabbu
تَلَبُّ
talabbu
يَلَبُّ
yalabbu
تَلَبَّانِ
talabbāni
يَلَبَّانِ
yalabbāni
نَلَبُّ
nalabbu
تَلَبُّونَ
talabbūna
يَلَبُّونَ
yalabbūna
f تَلَبِّينَ
talabbīna
تَلَبُّ
talabbu
تَلَبَّانِ
talabbāni
تَلْبَبْنَ
talbabna
يَلْبَبْنَ
yalbabna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَلَبَّ
ʔalabba
تَلَبَّ
talabba
يَلَبَّ
yalabba
تَلَبَّا
talabbā
يَلَبَّا
yalabbā
نَلَبَّ
nalabba
تَلَبُّوا
talabbū
يَلَبُّوا
yalabbū
f تَلَبِّي
talabbī
تَلَبَّ
talabba
تَلَبَّا
talabbā
تَلْبَبْنَ
talbabna
يَلْبَبْنَ
yalbabna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَلَبَّ, أَلَبِّ, أَلْبَبْ
ʔalabba, ʔalabbi, ʔalbab
تَلَبَّ, تَلَبِّ, تَلْبَبْ
talabba, talabbi, talbab
يَلَبَّ, يَلَبِّ, يَلْبَبْ
yalabba, yalabbi, yalbab
تَلَبَّا
talabbā
يَلَبَّا
yalabbā
نَلَبَّ, نَلَبِّ, نَلْبَبْ
nalabba, nalabbi, nalbab
تَلَبُّوا
talabbū
يَلَبُّوا
yalabbū
f تَلَبِّي
talabbī
تَلَبَّ, تَلَبِّ, تَلْبَبْ
talabba, talabbi, talbab
تَلَبَّا
talabbā
تَلْبَبْنَ
talbabna
يَلْبَبْنَ
yalbabna
imperative
الْأَمْر
m لَبَّ, لَبِّ, اِلْبَبْ
labba, labbi, ilbab
لَبَّا
labbā
لَبُّوا
labbū
f لَبِّي
labbī
اِلْبَبْنَ
ilbabna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m لُبِبْتُ
lubibtu
لُبِبْتَ
lubibta
لُبَّ
lubba
لُبِبْتُمَا
lubibtumā
لُبَّا
lubbā
لُبِبْنَا
lubibnā
لُبِبْتُمْ
lubibtum
لُبُّوا
lubbū
f لُبِبْتِ
lubibti
لُبَّتْ
lubbat
لُبَّتَا
lubbatā
لُبِبْتُنَّ
lubibtunna
لُبِبْنَ
lubibna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُلَبُّ
ʔulabbu
تُلَبُّ
tulabbu
يُلَبُّ
yulabbu
تُلَبَّانِ
tulabbāni
يُلَبَّانِ
yulabbāni
نُلَبُّ
nulabbu
تُلَبُّونَ
tulabbūna
يُلَبُّونَ
yulabbūna
f تُلَبِّينَ
tulabbīna
تُلَبُّ
tulabbu
تُلَبَّانِ
tulabbāni
تُلْبَبْنَ
tulbabna
يُلْبَبْنَ
yulbabna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُلَبَّ
ʔulabba
تُلَبَّ
tulabba
يُلَبَّ
yulabba
تُلَبَّا
tulabbā
يُلَبَّا
yulabbā
نُلَبَّ
nulabba
تُلَبُّوا
tulabbū
يُلَبُّوا
yulabbū
f تُلَبِّي
tulabbī
تُلَبَّ
tulabba
تُلَبَّا
tulabbā
تُلْبَبْنَ
tulbabna
يُلْبَبْنَ
yulbabna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُلَبَّ, أُلَبِّ, أُلْبَبْ
ʔulabba, ʔulabbi, ʔulbab
تُلَبَّ, تُلَبِّ, تُلْبَبْ
tulabba, tulabbi, tulbab
يُلَبَّ, يُلَبِّ, يُلْبَبْ
yulabba, yulabbi, yulbab
تُلَبَّا
tulabbā
يُلَبَّا
yulabbā
نُلَبَّ, نُلَبِّ, نُلْبَبْ
nulabba, nulabbi, nulbab
تُلَبُّوا
tulabbū
يُلَبُّوا
yulabbū
f تُلَبِّي
tulabbī
تُلَبَّ, تُلَبِّ, تُلْبَبْ
tulabba, tulabbi, tulbab
تُلَبَّا
tulabbā
تُلْبَبْنَ
tulbabna
يُلْبَبْنَ
yulbabna
Conjugation of لَبَّ (I, geminate, a ~ u, full passive (?), verbal noun لَبَابَة)
verbal noun
الْمَصْدَر
لَبَابَة
labāba
active participle
اِسْم الْفَاعِل
لَابّ
lābb
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَلْبُوب
malbūb
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m لَبَبْتُ
lababtu
لَبَبْتَ
lababta
لَبَّ
labba
لَبَبْتُمَا
lababtumā
لَبَّا
labbā
لَبَبْنَا
lababnā
لَبَبْتُمْ
lababtum
لَبُّوا
labbū
f لَبَبْتِ
lababti
لَبَّتْ
labbat
لَبَّتَا
labbatā
لَبَبْتُنَّ
lababtunna
لَبَبْنَ
lababna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَلُبُّ
ʔalubbu
تَلُبُّ
talubbu
يَلُبُّ
yalubbu
تَلُبَّانِ
talubbāni
يَلُبَّانِ
yalubbāni
نَلُبُّ
nalubbu
تَلُبُّونَ
talubbūna
يَلُبُّونَ
yalubbūna
f تَلُبِّينَ
talubbīna
تَلُبُّ
talubbu
تَلُبَّانِ
talubbāni
تَلْبُبْنَ
talbubna
يَلْبُبْنَ
yalbubna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَلُبَّ
ʔalubba
تَلُبَّ
talubba
يَلُبَّ
yalubba
تَلُبَّا
talubbā
يَلُبَّا
yalubbā
نَلُبَّ
nalubba
تَلُبُّوا
talubbū
يَلُبُّوا
yalubbū
f تَلُبِّي
talubbī
تَلُبَّ
talubba
تَلُبَّا
talubbā
تَلْبُبْنَ
talbubna
يَلْبُبْنَ
yalbubna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَلُبَّ, أَلُبِّ, أَلْبُبْ
ʔalubba, ʔalubbi, ʔalbub
تَلُبَّ, تَلُبِّ, تَلْبُبْ
talubba, talubbi, talbub
يَلُبَّ, يَلُبِّ, يَلْبُبْ
yalubba, yalubbi, yalbub
تَلُبَّا
talubbā
يَلُبَّا
yalubbā
نَلُبَّ, نَلُبِّ, نَلْبُبْ
nalubba, nalubbi, nalbub
تَلُبُّوا
talubbū
يَلُبُّوا
yalubbū
f تَلُبِّي
talubbī
تَلُبَّ, تَلُبِّ, تَلْبُبْ
talubba, talubbi, talbub
تَلُبَّا
talubbā
تَلْبُبْنَ
talbubna
يَلْبُبْنَ
yalbubna
imperative
الْأَمْر
m لُبَّ, لُبِّ, اُلْبُبْ
lubba, lubbi, ulbub
لُبَّا
lubbā
لُبُّوا
lubbū
f لُبِّي
lubbī
اُلْبُبْنَ
ulbubna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m لُبِبْتُ
lubibtu
لُبِبْتَ
lubibta
لُبَّ
lubba
لُبِبْتُمَا
lubibtumā
لُبَّا
lubbā
لُبِبْنَا
lubibnā
لُبِبْتُمْ
lubibtum
لُبُّوا
lubbū
f لُبِبْتِ
lubibti
لُبَّتْ
lubbat
لُبَّتَا
lubbatā
لُبِبْتُنَّ
lubibtunna
لُبِبْنَ
lubibna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُلَبُّ
ʔulabbu
تُلَبُّ
tulabbu
يُلَبُّ
yulabbu
تُلَبَّانِ
tulabbāni
يُلَبَّانِ
yulabbāni
نُلَبُّ
nulabbu
تُلَبُّونَ
tulabbūna
يُلَبُّونَ
yulabbūna
f تُلَبِّينَ
tulabbīna
تُلَبُّ
tulabbu
تُلَبَّانِ
tulabbāni
تُلْبَبْنَ
tulbabna
يُلْبَبْنَ
yulbabna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُلَبَّ
ʔulabba
تُلَبَّ
tulabba
يُلَبَّ
yulabba
تُلَبَّا
tulabbā
يُلَبَّا
yulabbā
نُلَبَّ
nulabba
تُلَبُّوا
tulabbū
يُلَبُّوا
yulabbū
f تُلَبِّي
tulabbī
تُلَبَّ
tulabba
تُلَبَّا
tulabbā
تُلْبَبْنَ
tulbabna
يُلْبَبْنَ
yulbabna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُلَبَّ, أُلَبِّ, أُلْبَبْ
ʔulabba, ʔulabbi, ʔulbab
تُلَبَّ, تُلَبِّ, تُلْبَبْ
tulabba, tulabbi, tulbab
يُلَبَّ, يُلَبِّ, يُلْبَبْ
yulabba, yulabbi, yulbab
تُلَبَّا
tulabbā
يُلَبَّا
yulabbā
نُلَبَّ, نُلَبِّ, نُلْبَبْ
nulabba, nulabbi, nulbab
تُلَبُّوا
tulabbū
يُلَبُّوا
yulabbū
f تُلَبِّي
tulabbī
تُلَبَّ, تُلَبِّ, تُلْبَبْ
tulabba, tulabbi, tulbab
تُلَبَّا
tulabbā
تُلْبَبْنَ
tulbabna
يُلْبَبْنَ
yulbabna

References

  • Freytag, Georg (1837) “لب”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum[1] (in Latin), volume 4, Halle: C. A. Schwetschke, page 78
  • Lane, Edward William (1863-1893) “لب”, in Arabic-English Lexicon, London: Williams & Norgate, page 2641.
  • Wehr, Hans (1979) “لب”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN, page 1002
  • Wehr, Hans with Kropfitsch, Lorenz (1985) “لب”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart[2] (in German), 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN, page 1138
  • Steingass, Francis Joseph (1884) “لب”, in The Student's Arabic–English Dictionary[3], London: W.H. Allen, page 906

Egyptian Arabic

Etymology

From Arabic لب.

Pronunciation

  • IPA(key): [leb], /ˈleb(b)/

Noun

لب • (lebbm pl

  1. kernels (specifically seed kernels)

Usage notes

The singular is لبة (lebba) f, s

Descendants

  • Greek: λίμπ (límp) (Egyptiot Dialect)

Khalaj

Noun

لَب (ləb) (definite accusative لَبی, plural لَبلَر)

  1. Arabic spelling of ləb (lip)

Declension

Declension of لب
singular plural
nominative لب لبلَر
genitive لبۆݧ لبلَریݧ
dative لبکه لبلَرکه
definite accusative لبۆ لبلَری
locative لبچه لبلَرچه
ablative لبده لبلَرده
instrumental لبله لبلَرله
equative لبوارا لبلَروارا

Ottoman Turkish

Etymology 1

Borrowed from Persian لب (lab, lip).

Noun

لب • (leb)

  1. lip, either of the two fleshy protrusions around the opening of the mouth
    Synonyms: شفه (şefe), طوداق (dudak)
  2. (by extension) edge, margin, border of a thing
    Synonyms: قیی (kıyı), كنار (kenar)
Descendants

Further reading

Etymology 2

Borrowed from Arabic لُبّ (lubb, pith, kernel).

Noun

لب • (lubb) (plural لبوب)

  1. kernel, pith, marrow, essence
    Synonyms: اوز (öz), مخ (muh), مغز (mağz)

Further reading

  • Kélékian, Diran (1911) “لب”, in Dictionnaire turc-français[8] (in French), Constantinople: Mihran, page 1074
  • Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Nucleus”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[9], Vienna, column 1156
  • Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “لب”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[10], Vienna, column 4142
  • Redhouse, James W. (1890) “لب”, in A Turkish and English Lexicon[11], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1625

Persian

Alternative forms

Etymology

From Proto-Iranian *lab- / *lap-, from Proto-Indo-European *leb- (lip, to lick).

Pronunciation

 

Readings
Classical reading? lab
Dari reading? lab
Iranian reading? lab
Tajik reading? lab
  • Rhymes: -ab (In Iran)

Noun

Dari لب
Iranian Persian
Tajik лаб

لب • (lab) (plural لبان (labân), or لب‌ها (lab-hâ))

  1. (anatomy) lip
    اگه گفتی دوستت دارم فقط بازی لب‌هات بود.
    Age gofti duset dâram faqat bâziye labhât bud.
    (colloquial) If (when) you said you love me, you weren't serious. (Literally: it was only your lip play.)
  2. edge
    Synonym: کنار (kenâr)

Descendants

References

Urdu

Etymology

PIE word
*leb-

Borrowed from Classical Persian لَب (lab). First attested in c. 1611 as Middle Hindi لب (lb /⁠lab⁠/).[1]

Pronunciation

Noun

لَب • (labm (Hindi spelling लब)

  1. (anatomy) lip
    Synonym: ہون٘ٹ (hõṭ)
  2. upper lip, edge of the lip
  3. edge; shore; margin (ie. of a river, coast etc.)

Declension

Declension of لب
singular plural
direct لَب (lab) لَب (lab)
oblique لَب (lab) لَبوں (labõ)
vocative لَب (lab) لَبو (labo)

References

  1. ^ لب”, in اُردُو لُغَت (urdū luġat) (in Urdu), Ministry of Education: Government of Pakistan, 2017.

Further reading

  • لب”, in ریخْتَہ لُغَت (rexta luġat) - Rekhta Dictionary [Urdu dictionary with meanings in Hindi & English], Noida, India: Rekhta Foundation, 2025.
  • Fallon, Platts, Qureshi, Shakespear (2024) “لب”, in Digital Dictionaries of South Asia [Combined Urdu Dictionaries]