கலை

See also: களை, காலை, கிளை, கொலை, கோழை, and குலை

Tamil

Pronunciation

IPA^(key): /kalai/
Audio: (file)

Etymology 1

From Dravidian கல் (kal).

Noun

கலை • (kalai)

Declension

ai-stem declension of கலை (kalai)
	singular	plural
nominative	kalai	கலைகள் kalaikaḷ
vocative	கலையே kalaiyē	கலைகளே kalaikaḷē
accusative	கலையை kalaiyai	கலைகளை kalaikaḷai
dative	கலைக்கு kalaikku	கலைகளுக்கு kalaikaḷukku
benefactive	கலைக்காக kalaikkāka	கலைகளுக்காக kalaikaḷukkāka
genitive 1	கலையுடைய kalaiyuṭaiya	கலைகளுடைய kalaikaḷuṭaiya
genitive 2	கலையின் kalaiyiṉ	கலைகளின் kalaikaḷiṉ
locative 1	கலையில் kalaiyil	கலைகளில் kalaikaḷil
locative 2	கலையிடம் kalaiyiṭam	கலைகளிடம் kalaikaḷiṭam
sociative 1	கலையோடு kalaiyōṭu	கலைகளோடு kalaikaḷōṭu
sociative 2	கலையுடன் kalaiyuṭaṉ	கலைகளுடன் kalaikaḷuṭaṉ
instrumental	கலையால் kalaiyāl	கலைகளால் kalaikaḷāl
ablative	கலையிலிருந்து kalaiyiliruntu	கலைகளிலிருந்து kalaikaḷiliruntu

Derived terms

Etymology 2

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Verb

கலை • (kalai) (intransitive)

to become or be strewn or messy
to disperse
to be disordered

Conjugation

Conjugation of கலை (kalai)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
singular affective	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	கலைகிறேன் kalaikiṟēṉ	கலைகிறாய் kalaikiṟāy	கலைகிறான் kalaikiṟāṉ	கலைகிறாள் kalaikiṟāḷ	கலைகிறார் kalaikiṟār	கலைகிறது kalaikiṟatu
past	கலைந்தேன் kalaintēṉ	கலைந்தாய் kalaintāy	கலைந்தான் kalaintāṉ	கலைந்தாள் kalaintāḷ	கலைந்தார் kalaintār	கலைந்தது kalaintatu
future	கலைவேன் kalaivēṉ	கலைவாய் kalaivāy	கலைவான் kalaivāṉ	கலைவாள் kalaivāḷ	கலைவார் kalaivār	கலையும் kalaiyum
future negative	கலையமாட்டேன் kalaiyamāṭṭēṉ	கலையமாட்டாய் kalaiyamāṭṭāy	கலையமாட்டான் kalaiyamāṭṭāṉ	கலையமாட்டாள் kalaiyamāṭṭāḷ	கலையமாட்டார் kalaiyamāṭṭār	கலையாது kalaiyātu
negative	கலையவில்லை kalaiyavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
plural affective	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	கலைகிறோம் kalaikiṟōm	கலைகிறீர்கள் kalaikiṟīrkaḷ	கலைகிறார்கள் kalaikiṟārkaḷ		கலைகின்றன kalaikiṉṟaṉa
past	கலைந்தோம் kalaintōm	கலைந்தீர்கள் kalaintīrkaḷ	கலைந்தார்கள் kalaintārkaḷ		கலைந்தன kalaintaṉa
future	கலைவோம் kalaivōm	கலைவீர்கள் kalaivīrkaḷ	கலைவார்கள் kalaivārkaḷ		கலைவன kalaivaṉa
future negative	கலையமாட்டோம் kalaiyamāṭṭōm	கலையமாட்டீர்கள் kalaiyamāṭṭīrkaḷ	கலையமாட்டார்கள் kalaiyamāṭṭārkaḷ		கலையா kalaiyā
negative	கலையவில்லை kalaiyavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
imperative	kalai			கலையுங்கள் kalaiyuṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
negative imperative	கலையாதே kalaiyātē			கலையாதீர்கள் kalaiyātīrkaḷ
perfect	present		past		future
perfect	past of கலைந்துவிடு (kalaintuviṭu)		past of கலைந்துவிட்டிரு (kalaintuviṭṭiru)		future of கலைந்துவிடு (kalaintuviṭu)
progressive	கலைந்துக்கொண்டிரு kalaintukkoṇṭiru
effective	கலையப்படு kalaiyappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	கலைய kalaiya			கலையாமல் இருக்க kalaiyāmal irukka
potential	கலையலாம் kalaiyalām			கலையாமல் இருக்கலாம் kalaiyāmal irukkalām
cohortative	கலையட்டும் kalaiyaṭṭum			கலையாமல் இருக்கட்டும் kalaiyāmal irukkaṭṭum
casual conditional	கலைவதால் kalaivatāl			கலையாததால் kalaiyātatāl
conditional	கலைந்தால் kalaintāl			கலையாவிட்டால் kalaiyāviṭṭāl
adverbial participle	கலைந்து kalaintu			கலையாமல் kalaiyāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
adjectival participle	கலைகிற kalaikiṟa	கலைந்த kalainta	கலையும் kalaiyum	கலையாத kalaiyāta
verbal noun	singular				plural
verbal noun	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	கலைகிறவன் kalaikiṟavaṉ	கலைகிறவள் kalaikiṟavaḷ	கலைகிறவர் kalaikiṟavar	கலைகிறது kalaikiṟatu	கலைகிறவர்கள் kalaikiṟavarkaḷ	கலைகிறவை kalaikiṟavai
past	கலைந்தவன் kalaintavaṉ	கலைந்தவள் kalaintavaḷ	கலைந்தவர் kalaintavar	கலைந்தது kalaintatu	கலைந்தவர்கள் kalaintavarkaḷ	கலைந்தவை kalaintavai
future	கலைபவன் kalaipavaṉ	கலைபவள் kalaipavaḷ	கலைபவர் kalaipavar	கலைவது kalaivatu	கலைபவர்கள் kalaipavarkaḷ	கலைபவை kalaipavai
negative	கலையாதவன் kalaiyātavaṉ	கலையாதவள் kalaiyātavaḷ	கலையாதவர் kalaiyātavar	கலையாதது kalaiyātatu	கலையாதவர்கள் kalaiyātavarkaḷ	கலையாதவை kalaiyātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
gerund	கலைவது kalaivatu		கலைதல் kalaital		கலையல் kalaiyal

Etymology 3

Causative of the verb above.

Verb

கலை • (kalai) (transitive)

to strew
to disorder

Conjugation

Conjugation of கலை (kalai)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
singular affective	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	கலைக்கிறேன் kalaikkiṟēṉ	கலைக்கிறாய் kalaikkiṟāy	கலைக்கிறான் kalaikkiṟāṉ	கலைக்கிறாள் kalaikkiṟāḷ	கலைக்கிறார் kalaikkiṟār	கலைக்கிறது kalaikkiṟatu
past	கலைத்தேன் kalaittēṉ	கலைத்தாய் kalaittāy	கலைத்தான் kalaittāṉ	கலைத்தாள் kalaittāḷ	கலைத்தார் kalaittār	கலைத்தது kalaittatu
future	கலைப்பேன் kalaippēṉ	கலைப்பாய் kalaippāy	கலைப்பான் kalaippāṉ	கலைப்பாள் kalaippāḷ	கலைப்பார் kalaippār	கலைக்கும் kalaikkum
future negative	கலைக்கமாட்டேன் kalaikkamāṭṭēṉ	கலைக்கமாட்டாய் kalaikkamāṭṭāy	கலைக்கமாட்டான் kalaikkamāṭṭāṉ	கலைக்கமாட்டாள் kalaikkamāṭṭāḷ	கலைக்கமாட்டார் kalaikkamāṭṭār	கலைக்காது kalaikkātu
negative	கலைக்கவில்லை kalaikkavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
plural affective	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	கலைக்கிறோம் kalaikkiṟōm	கலைக்கிறீர்கள் kalaikkiṟīrkaḷ	கலைக்கிறார்கள் kalaikkiṟārkaḷ		கலைக்கின்றன kalaikkiṉṟaṉa
past	கலைத்தோம் kalaittōm	கலைத்தீர்கள் kalaittīrkaḷ	கலைத்தார்கள் kalaittārkaḷ		கலைத்தன kalaittaṉa
future	கலைப்போம் kalaippōm	கலைப்பீர்கள் kalaippīrkaḷ	கலைப்பார்கள் kalaippārkaḷ		கலைப்பன kalaippaṉa
future negative	கலைக்கமாட்டோம் kalaikkamāṭṭōm	கலைக்கமாட்டீர்கள் kalaikkamāṭṭīrkaḷ	கலைக்கமாட்டார்கள் kalaikkamāṭṭārkaḷ		கலைக்கா kalaikkā
negative	கலைக்கவில்லை kalaikkavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
imperative	kalai			கலையுங்கள் kalaiyuṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
negative imperative	கலைக்காதே kalaikkātē			கலைக்காதீர்கள் kalaikkātīrkaḷ
perfect	present		past		future
perfect	past of கலைத்துவிடு (kalaittuviṭu)		past of கலைத்துவிட்டிரு (kalaittuviṭṭiru)		future of கலைத்துவிடு (kalaittuviṭu)
progressive	கலைத்துக்கொண்டிரு kalaittukkoṇṭiru
effective	கலைக்கப்படு kalaikkappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	கலைக்க kalaikka			கலைக்காமல் இருக்க kalaikkāmal irukka
potential	கலைக்கலாம் kalaikkalām			கலைக்காமல் இருக்கலாம் kalaikkāmal irukkalām
cohortative	கலைக்கட்டும் kalaikkaṭṭum			கலைக்காமல் இருக்கட்டும் kalaikkāmal irukkaṭṭum
casual conditional	கலைப்பதால் kalaippatāl			கலைக்காததால் kalaikkātatāl
conditional	கலைத்தால் kalaittāl			கலைக்காவிட்டால் kalaikkāviṭṭāl
adverbial participle	கலைத்து kalaittu			கலைக்காமல் kalaikkāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
adjectival participle	கலைக்கிற kalaikkiṟa	கலைத்த kalaitta	கலைக்கும் kalaikkum	கலைக்காத kalaikkāta
verbal noun	singular				plural
verbal noun	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	கலைக்கிறவன் kalaikkiṟavaṉ	கலைக்கிறவள் kalaikkiṟavaḷ	கலைக்கிறவர் kalaikkiṟavar	கலைக்கிறது kalaikkiṟatu	கலைக்கிறவர்கள் kalaikkiṟavarkaḷ	கலைக்கிறவை kalaikkiṟavai
past	கலைத்தவன் kalaittavaṉ	கலைத்தவள் kalaittavaḷ	கலைத்தவர் kalaittavar	கலைத்தது kalaittatu	கலைத்தவர்கள் kalaittavarkaḷ	கலைத்தவை kalaittavai
future	கலைப்பவன் kalaippavaṉ	கலைப்பவள் kalaippavaḷ	கலைப்பவர் kalaippavar	கலைப்பது kalaippatu	கலைப்பவர்கள் kalaippavarkaḷ	கலைப்பவை kalaippavai
negative	கலைக்காதவன் kalaikkātavaṉ	கலைக்காதவள் kalaikkātavaḷ	கலைக்காதவர் kalaikkātavar	கலைக்காதது kalaikkātatu	கலைக்காதவர்கள் kalaikkātavarkaḷ	கலைக்காதவை kalaikkātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
gerund	கலைப்பது kalaippatu		கலைத்தல் kalaittal		கலைக்கல் kalaikkal

References

University of Madras (1924–1936) “கலை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
Johann Philipp Fabricius (1972) “கலை”, in Tamil and English Dictionary, Tranquebar: Evangelical Lutheran Mission Pub. House