கார்

Tamil

Pronunciation

Audio: (file)
IPA^(key): /kaːɾ/

Etymology 1

Inherited from Proto-Dravidian *kār, compare கரு (karu), from whence கருப்பு (karuppu, “black”).

Noun

கார் • (kār)

blackness
Synonym: கருமை (karumai)
monsoon, the rainy season
Synonyms: கார்ப்பருவம் (kārpparuvam), கார்காலம் (kārkālam)
darkness, gloom of night
Synonym: இருள் (iruḷ)
that which is black
Synonym: கரியது (kariyatu)
cloud
Synonym: மேகம் (mēkam)
rain
Synonym: மழை (maḻai)
water
Synonym: நீர் (nīr)
paddy harvested in the rainy season

Declension

Declension of கார் (kār) (singular only)
	singular	plural
nominative	kār	-
vocative	காரே kārē	-
accusative	காரை kārai	-
dative	காருக்கு kārukku	-
benefactive	காருக்காக kārukkāka	-
genitive 1	காருடைய kāruṭaiya	-
genitive 2	காரின் kāriṉ	-
locative 1	காரில் kāril	-
locative 2	காரிடம் kāriṭam	-
sociative 1	காரோடு kārōṭu	-
sociative 2	காருடன் kāruṭaṉ	-
instrumental	காரால் kārāl	-
ablative	காரிலிருந்து kāriliruntu	-

Adjective

கார் • (kār)

adjectival of the above noun
dark, black, rainy

Derived terms

கார்காலம் (kārkālam)
கார்க்கோழி (kārkkōḻi)
கார்ப்பருவம் (kārpparuvam)
கார்மம் (kārmam)
கார்முகில் (kārmukil)
கார்மேகம் (kārmēkam)

Etymology 2

From கார் (kār, “black”), the above.

Verb

கார் • (kār) (intransitive)

to darken, grow black
Synonym: கரு (karu)
to bud
Synonym: அரும்பு (arumpu)

Conjugation

Conjugation of கார் (kār)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
singular affective	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	கார்க்கிறேன் kārkkiṟēṉ	கார்க்கிறாய் kārkkiṟāy	கார்க்கிறான் kārkkiṟāṉ	கார்க்கிறாள் kārkkiṟāḷ	கார்க்கிறார் kārkkiṟār	கார்க்கிறது kārkkiṟatu
past	கார்த்தேன் kārttēṉ	கார்த்தாய் kārttāy	கார்த்தான் kārttāṉ	கார்த்தாள் kārttāḷ	கார்த்தார் kārttār	கார்த்தது kārttatu
future	கார்ப்பேன் kārppēṉ	கார்ப்பாய் kārppāy	கார்ப்பான் kārppāṉ	கார்ப்பாள் kārppāḷ	கார்ப்பார் kārppār	கார்க்கும் kārkkum
future negative	கார்க்கமாட்டேன் kārkkamāṭṭēṉ	கார்க்கமாட்டாய் kārkkamāṭṭāy	கார்க்கமாட்டான் kārkkamāṭṭāṉ	கார்க்கமாட்டாள் kārkkamāṭṭāḷ	கார்க்கமாட்டார் kārkkamāṭṭār	கார்க்காது kārkkātu
negative	கார்க்கவில்லை kārkkavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
plural affective	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	கார்க்கிறோம் kārkkiṟōm	கார்க்கிறீர்கள் kārkkiṟīrkaḷ	கார்க்கிறார்கள் kārkkiṟārkaḷ		கார்க்கின்றன kārkkiṉṟaṉa
past	கார்த்தோம் kārttōm	கார்த்தீர்கள் kārttīrkaḷ	கார்த்தார்கள் kārttārkaḷ		கார்த்தன kārttaṉa
future	கார்ப்போம் kārppōm	கார்ப்பீர்கள் kārppīrkaḷ	கார்ப்பார்கள் kārppārkaḷ		கார்ப்பன kārppaṉa
future negative	கார்க்கமாட்டோம் kārkkamāṭṭōm	கார்க்கமாட்டீர்கள் kārkkamāṭṭīrkaḷ	கார்க்கமாட்டார்கள் kārkkamāṭṭārkaḷ		கார்க்கா kārkkā
negative	கார்க்கவில்லை kārkkavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
imperative	kār			காருங்கள் kāruṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
negative imperative	கார்க்காதே kārkkātē			கார்க்காதீர்கள் kārkkātīrkaḷ
perfect	present		past		future
perfect	past of கார்த்துவிடு (kārttuviṭu)		past of கார்த்துவிட்டிரு (kārttuviṭṭiru)		future of கார்த்துவிடு (kārttuviṭu)
progressive	கார்த்துக்கொண்டிரு kārttukkoṇṭiru
effective	கார்க்கப்படு kārkkappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	கார்க்க kārkka			கார்க்காமல் இருக்க kārkkāmal irukka
potential	கார்க்கலாம் kārkkalām			கார்க்காமல் இருக்கலாம் kārkkāmal irukkalām
cohortative	கார்க்கட்டும் kārkkaṭṭum			கார்க்காமல் இருக்கட்டும் kārkkāmal irukkaṭṭum
casual conditional	கார்ப்பதால் kārppatāl			கார்க்காததால் kārkkātatāl
conditional	கார்த்தால் kārttāl			கார்க்காவிட்டால் kārkkāviṭṭāl
adverbial participle	கார்த்து kārttu			கார்க்காமல் kārkkāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
adjectival participle	கார்க்கிற kārkkiṟa	கார்த்த kārtta	கார்க்கும் kārkkum	கார்க்காத kārkkāta
verbal noun	singular				plural
verbal noun	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	கார்க்கிறவன் kārkkiṟavaṉ	கார்க்கிறவள் kārkkiṟavaḷ	கார்க்கிறவர் kārkkiṟavar	கார்க்கிறது kārkkiṟatu	கார்க்கிறவர்கள் kārkkiṟavarkaḷ	கார்க்கிறவை kārkkiṟavai
past	கார்த்தவன் kārttavaṉ	கார்த்தவள் kārttavaḷ	கார்த்தவர் kārttavar	கார்த்தது kārttatu	கார்த்தவர்கள் kārttavarkaḷ	கார்த்தவை kārttavai
future	கார்ப்பவன் kārppavaṉ	கார்ப்பவள் kārppavaḷ	கார்ப்பவர் kārppavar	கார்ப்பது kārppatu	கார்ப்பவர்கள் kārppavarkaḷ	கார்ப்பவை kārppavai
negative	கார்க்காதவன் kārkkātavaṉ	கார்க்காதவள் kārkkātavaḷ	கார்க்காதவர் kārkkātavar	கார்க்காதது kārkkātatu	கார்க்காதவர்கள் kārkkātavarkaḷ	கார்க்காதவை kārkkātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
gerund	கார்ப்பது kārppatu		கார்த்தல் kārttal		கார்க்கல் kārkkal

Etymology 3

Root of கார்ப்பு (kārppu). Cognate with Kannada ಕರ (kara). Possibly related to காரம் (kāram) and Kannada ಕಾರ (kāra).
This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.

Alternative forms

கா (kā) — colloquial

Verb

கார் • (kār) (intransitive)

to be pungent, acrid, hot to the taste

Conjugation

Conjugation of கார் (kār)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
singular affective	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	கார்க்கிறேன் kārkkiṟēṉ	கார்க்கிறாய் kārkkiṟāy	கார்க்கிறான் kārkkiṟāṉ	கார்க்கிறாள் kārkkiṟāḷ	கார்க்கிறார் kārkkiṟār	கார்க்கிறது kārkkiṟatu
past	கார்த்தேன் kārttēṉ	கார்த்தாய் kārttāy	கார்த்தான் kārttāṉ	கார்த்தாள் kārttāḷ	கார்த்தார் kārttār	கார்த்தது kārttatu
future	கார்ப்பேன் kārppēṉ	கார்ப்பாய் kārppāy	கார்ப்பான் kārppāṉ	கார்ப்பாள் kārppāḷ	கார்ப்பார் kārppār	கார்க்கும் kārkkum
future negative	கார்க்கமாட்டேன் kārkkamāṭṭēṉ	கார்க்கமாட்டாய் kārkkamāṭṭāy	கார்க்கமாட்டான் kārkkamāṭṭāṉ	கார்க்கமாட்டாள் kārkkamāṭṭāḷ	கார்க்கமாட்டார் kārkkamāṭṭār	கார்க்காது kārkkātu
negative	கார்க்கவில்லை kārkkavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
plural affective	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	கார்க்கிறோம் kārkkiṟōm	கார்க்கிறீர்கள் kārkkiṟīrkaḷ	கார்க்கிறார்கள் kārkkiṟārkaḷ		கார்க்கின்றன kārkkiṉṟaṉa
past	கார்த்தோம் kārttōm	கார்த்தீர்கள் kārttīrkaḷ	கார்த்தார்கள் kārttārkaḷ		கார்த்தன kārttaṉa
future	கார்ப்போம் kārppōm	கார்ப்பீர்கள் kārppīrkaḷ	கார்ப்பார்கள் kārppārkaḷ		கார்ப்பன kārppaṉa
future negative	கார்க்கமாட்டோம் kārkkamāṭṭōm	கார்க்கமாட்டீர்கள் kārkkamāṭṭīrkaḷ	கார்க்கமாட்டார்கள் kārkkamāṭṭārkaḷ		கார்க்கா kārkkā
negative	கார்க்கவில்லை kārkkavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
imperative	kār			காருங்கள் kāruṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
negative imperative	கார்க்காதே kārkkātē			கார்க்காதீர்கள் kārkkātīrkaḷ
perfect	present		past		future
perfect	past of கார்த்துவிடு (kārttuviṭu)		past of கார்த்துவிட்டிரு (kārttuviṭṭiru)		future of கார்த்துவிடு (kārttuviṭu)
progressive	கார்த்துக்கொண்டிரு kārttukkoṇṭiru
effective	கார்க்கப்படு kārkkappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	கார்க்க kārkka			கார்க்காமல் இருக்க kārkkāmal irukka
potential	கார்க்கலாம் kārkkalām			கார்க்காமல் இருக்கலாம் kārkkāmal irukkalām
cohortative	கார்க்கட்டும் kārkkaṭṭum			கார்க்காமல் இருக்கட்டும் kārkkāmal irukkaṭṭum
casual conditional	கார்ப்பதால் kārppatāl			கார்க்காததால் kārkkātatāl
conditional	கார்த்தால் kārttāl			கார்க்காவிட்டால் kārkkāviṭṭāl
adverbial participle	கார்த்து kārttu			கார்க்காமல் kārkkāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
adjectival participle	கார்க்கிற kārkkiṟa	கார்த்த kārtta	கார்க்கும் kārkkum	கார்க்காத kārkkāta
verbal noun	singular				plural
verbal noun	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	கார்க்கிறவன் kārkkiṟavaṉ	கார்க்கிறவள் kārkkiṟavaḷ	கார்க்கிறவர் kārkkiṟavar	கார்க்கிறது kārkkiṟatu	கார்க்கிறவர்கள் kārkkiṟavarkaḷ	கார்க்கிறவை kārkkiṟavai
past	கார்த்தவன் kārttavaṉ	கார்த்தவள் kārttavaḷ	கார்த்தவர் kārttavar	கார்த்தது kārttatu	கார்த்தவர்கள் kārttavarkaḷ	கார்த்தவை kārttavai
future	கார்ப்பவன் kārppavaṉ	கார்ப்பவள் kārppavaḷ	கார்ப்பவர் kārppavar	கார்ப்பது kārppatu	கார்ப்பவர்கள் kārppavarkaḷ	கார்ப்பவை kārppavai
negative	கார்க்காதவன் kārkkātavaṉ	கார்க்காதவள் kārkkātavaḷ	கார்க்காதவர் kārkkātavar	கார்க்காதது kārkkātatu	கார்க்காதவர்கள் kārkkātavarkaḷ	கார்க்காதவை kārkkātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
gerund	கார்ப்பது kārppatu		கார்த்தல் kārttal		கார்க்கல் kārkkal

Etymology 4

Borrowed from English car.

Noun

கார் • (kār)

car
Synonyms: மகிழுந்து (makiḻuntu), சீருந்து (cīruntu), தானுந்து (tāṉuntu)

Declension

Declension of கார் (kār)
	singular	plural
nominative	kār	கார்கள் kārkaḷ
vocative	காரே kārē	கார்களே kārkaḷē
accusative	காரை kārai	கார்களை kārkaḷai
dative	காருக்கு kārukku	கார்களுக்கு kārkaḷukku
benefactive	காருக்காக kārukkāka	கார்களுக்காக kārkaḷukkāka
genitive 1	காருடைய kāruṭaiya	கார்களுடைய kārkaḷuṭaiya
genitive 2	காரின் kāriṉ	கார்களின் kārkaḷiṉ
locative 1	காரில் kāril	கார்களில் kārkaḷil
locative 2	காரிடம் kāriṭam	கார்களிடம் kārkaḷiṭam
sociative 1	காரோடு kārōṭu	கார்களோடு kārkaḷōṭu
sociative 2	காருடன் kāruṭaṉ	கார்களுடன் kārkaḷuṭaṉ
instrumental	காரால் kārāl	கார்களால் kārkaḷāl
ablative	காரிலிருந்து kāriliruntu	கார்களிலிருந்து kārkaḷiliruntu

References

University of Madras (1924–1936) “கார்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
University of Madras (1924–1936) “கார்-த்தல்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
S. Ramakrishnan (1992) “கார்”, in தற்காலத் தமிழ் அகராதி [Dictionary of Contemporary Tamil] (in Tamil), Madras: Cre-A Publishers, page [1]

Tamil

Pronunciation

Etymology 1

Noun

Declension

Adjective

Derived terms

See also

Etymology 2

Verb

Conjugation

Etymology 3

Alternative forms

Verb

Conjugation

Etymology 4

Noun

Declension

References