บาป

บาป • (bàap)

1. alternative form of ᨷᩤ᩠ᨷ
   • 2017, Wycliffe Bible Translators, พระคริสตธรรมคัมภีร์ [New Testament], →ISBN, Matthew i.21, page 4:

     ²¹มารีย์จะเกิดลูกป้อจาย เมื่อเกิดมาแล้วหื้อตั้งจื้อว่า ‘เยซู’ ย้อนว่าต้านจะจ้วยคนของต้านหื้อรอดป๊นบาปโต้ษ

     ²¹maa-rii cà kə̀ət lûuk pɔ̂ɔ-caai. mʉ̂ʉa kəət maa lɛ́ɛo, hʉ̂ʉ tâŋ cʉ̂ʉ wâa 'yeesuu' yɔ̂ɔn wâa tâan cà cûuai khon khɔ̌ɔng tâan hʉ̂ʉ rɔ̂ɔt pón bàap tôot

     ²¹Mary shall give birth to a male child. Once he has been born, you shall give him 'Jesus' as his name for the reason that it is he who shall help his people to escape from their sins.

From Sanskrit पाप (pāpa, “sin”) or Pali pāpa (“sin”). Compare Lao ບາບ (bāp), Lü ᦢᦱᧇ (ḃaab).

บาป • (bàap)

1. sin
   • 2018, เบื้องหลังภาพประวัติศาสตร์ และคำปฏิเสธอย่างนุ่มนวลของพระนารายณ์, Thai Rath; quotation from บุพเพสันนิวาส (Love Destiny), Episode 10

     ทุกศาสนาสอนให้คนทำความดี เกรง บำเพ็ญบุญ พระเจ้าแผ่นดินที่ปกครองคนมีศาสนา มิว่าจะเป็นศาสนาใดย่อมปกครองง่ายกว่าคนมิมีศาสนา

     túk sàat-sà-nǎa sɔ̌ɔn hâi kon tam kwaam dii · greeng bàap · bam-pen bun · prá-jâao pɛ̀n-din tîi bpòk-krɔɔng kon mii sàat-sà-nǎa · mí wâa jà bpen sàat-sà-nǎa dai yɔ̂m bpòk-krɔɔng ngâai gwàa kon mí mii sàat-sà-nǎa

     Every religion teaches people to do good, fear sin and do merit. A ruler who governs a country with a religion ― a religion of any kind ― governs it easier than a country without a religion.

2. badness; evilness

บาป • (bàap)

1. bad; evil (person)