หยุด

• อยุด — archaic, obsolete or dated

Cognate with Lao ຢຸດ (yut), Lü ᦊᦹᧆ (ẏued), Phake ယုတ် (yut). Possibly doublet of อุด (ùt).

หยุด • (yùt) (abstract noun การหยุด)

1. (ambitransitive) to stop.
   • 2021 December 17, “ศาลสั่งหยุดปฏิบัติหน้าที่อนุรักษ์เรียกเงิน 5 ล้าน”, in ไทยโพสต์‎^[1], ไทยโพสต์, retrieved 24 August 2022:

     ศาลสั่งปฏิบัติหน้าที่อนุรักษ์

     sǎan sàng yùt bpà-dtì-bàt nâa-tîi à-nú-rák

     Court orders Anurak to stop exercising [public] functions

   • 2016, Paul Hoffman, ยมทูตขยับปีก‎^[2], translated by จิระนันท์ พิตรปรีชา, Bangkok: Nanmeebooks, →ISBN, page 453:

     ผมไม่เคยรักเธอเลย

     pǒm mâi kəəi yùt rák təə ləəi

     I have never stopped loving her at all.

   • 1962, ยุวพุทธิกสมาคมแห่งประเทศไทย, องคุลิมาล, 3rd edition, พระนคร: ไทยวัฒนาพานิช, page 28:

     คิดแล้วองคุลิมาลก็วิ่ง ตะโกนไปว่า "ก่อนพระ!" มีเสียงตอบว่า "เราน่ะแล้ว องคุลิมาล! ท่านต่างหากยังไม่ ท่านจงซิ"

     kít lɛ́ɛo ong-kú-lí-maan gɔ̂ yùt wîng · dtà-goon bpai wâa · “yùt gɔ̀ɔn prá!” · mii sǐiang dtɔ̀ɔp wâa · “rao nâ yùt lɛ́ɛo · ong-kú-lí-maan! · tâan dtàang-hàak yang mâi yùt · tâan jong yùt sí”

     Having thought [so], Angulimala then stopped running [and] shouted out as follows: "Stop please, priest!" There was a sound replying [him], saying: "We, indeed, have stopped, Angulimala! On the contrary, [it's] you [who] has not stopped yet. You, verily, shall stop."

2. (intransitive) to take a break; to be on vacation; to be off (as from work).
   • 1941 September 9, “ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี ว่าด้วยรัฐนิยม ฉะบับที่ ๑๑ ลงวันที่ ๘ กันยายน ๒๔๘๔”, in ราชกิจจานุเบกษา, volume 58, number 0A, pages 1132–1133:

     ควรเพื่อรับประทานอาหาร

     kuuan yùt pʉ̂ʉa ráp-bprà-taan aa-hǎan

     should take a break to have a meal