døia
See also: doia
Old Swedish
Etymology
From Old Norse deyja, from Proto-Germanic *dawjaną.
Verb
dø̄ia
- to die
Conjugation
| present | past | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | dø̄ia | — | ||||
| participle | dø̄iandi, dø̄iande | dø̄it, dōit (n.) | ||||
| active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| iæk | dø̄r | dø̄i, dø̄e | — | dō | dōi, dōe | |
| þū | dø̄r | dø̄i, dø̄e | dø̄ | dōt | dōi, dōe | |
| han | dø̄r | dø̄i, dø̄e | — | dō | dōi, dōe | |
| vīr | dø̄ium, dø̄iom | dø̄ium, dø̄iom | dø̄ium, dø̄iom | dōum, dōom | dōum, dōom | |
| īr | dø̄in | dø̄in | dø̄in | dōin | dōin | |
| þēr | dø̄ia | dø̄in | — | dōu, dōo | dōin | |
| mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| iæk | — | — | — | — | — | |
| þū | — | — | — | — | — | |
| han | — | — | — | — | — | |
| vīr | — | — | — | — | — | |
| īr | — | — | — | — | — | |
| þēr | — | — | — | — | — | |
Descendants
- Swedish: dö