kül

See also: Appendix:Variations of "kul"

Azerbaijani

Other scripts
Cyrillic		күл
Abjad

Etymology

Inherited from Proto-Turkic *kül.

Pronunciation

IPA^(key): [kyl]
Audio: (file)

Noun

kül (definite accusative külü, plural küllər)

ash (the solid remains of a fire)

Declension

Declension of *kül*
	singular	plural
nominative	kül	küllər
definite accusative	külü	külləri
dative	külə	küllərə
locative	küldə	küllərdə
ablative	küldən	küllərdən
definite genitive	külün	küllərin

Possessive forms of *kül*
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	külüm	küllərim
sənin (“your”)	külün	küllərin
onun (“his/her/its”)	külü	külləri
bizim (“our”)	külümüz	küllərimiz
sizin (“your”)	külünüz	külləriniz
onların (“their”)	külü or külləri	külləri

	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	külümü	küllərimi
sənin (“your”)	külünü	küllərini
onun (“his/her/its”)	külünü	küllərini
bizim (“our”)	külümüzü	küllərimizi
sizin (“your”)	külünüzü	küllərinizi
onların (“their”)	külünü or küllərini	küllərini

	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	külümə	küllərimə
sənin (“your”)	külünə	küllərinə
onun (“his/her/its”)	külünə	küllərinə
bizim (“our”)	külümüzə	küllərimizə
sizin (“your”)	külünüzə	küllərinizə
onların (“their”)	külünə or küllərinə	küllərinə

	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	külümdə	küllərimdə
sənin (“your”)	külündə	küllərində
onun (“his/her/its”)	külündə	küllərində
bizim (“our”)	külümüzdə	küllərimizdə
sizin (“your”)	külünüzdə	küllərinizdə
onların (“their”)	külündə or küllərində	küllərində

	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	külümdən	küllərimdən
sənin (“your”)	külündən	küllərindən
onun (“his/her/its”)	külündən	küllərindən
bizim (“our”)	külümüzdən	küllərimizdən
sizin (“your”)	külünüzdən	küllərinizdən
onların (“their”)	külündən or küllərindən	küllərindən

	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	külümün	küllərimin
sənin (“your”)	külünün	küllərinin
onun (“his/her/its”)	külünün	küllərinin
bizim (“our”)	külümüzün	küllərimizin
sizin (“your”)	külünüzün	küllərinizin
onların (“their”)	külünün or küllərinin	küllərinin

Derived terms

kül başına (“shame on you!”)
külqabı (“ashtray”)

Karaim

Etymology

From Proto-Turkic *kül.

Noun

kül

ash

References

N. A. Baskakov, S.M. Šapšala, editor (1973), “kül”, in Karaimsko-Russko-Polʹskij Slovarʹ [Karaim-Russian-Polish Dictionary], Moscow: Moskva, →ISBN

Khalaj

Perso-Arabic		کۆل

Etymology

From Proto-Turkic *kül (“smoke”).

Pronunciation

IPA^(key): [kʏl], [kʏ̹l], [kɪl]
(Talxâbî) IPA^(key): [kyl]
(Xarrâbî) IPA^(key): [ki̞ˑl], [kɪl]

Noun

kül (definite accusative külü, plural küllər)

ash

Declension

Declension of *kül*
	singular	plural
nominative	kül	küllər
genitive	külü̂ñ	küllərü̂ñ
dative	külkə	küllərkə
definite accusative	külü	küllərü
locative	külçə	küllərçə
ablative	küldə	küllərdə
instrumental	küllə	küllərlə
equative	külvâra	küllərvâra

References

Doerfer, Gerhard (1980) Wörterbuch des Chaladsch (Dialekt von Charrab) [Khalaj dictionary] (in German), Budapest: Akadémiai Kiadó
Doerfer, Gerhard (1971) Khalaj Materials, Indiana University, →ISBN
Doerfer, Gerhard (1988) Grammatik des Chaladsch [Grammar of Khalaj] (in German), Wiesbaden: Harrassowitz, →ISBN, →OCLC

Salar

Etymology

From Proto-Turkic *kül.

Pronunciation

(Xunhua, Qinghai, Ili, Xinjiang) IPA^(key): /kʰyl/

Noun

kül (3rd person possessive küli, plural küller)

ash

References

Tenishev, Edhem (1976) “kül”, in Stroj salárskovo jazyká [Grammar of Salar], Moscow, page 402
林 (Lin), 莲云 (Lianyun) (1992) “kül”, in 撒拉汉汉撒拉词汇 [Salar-Chinese, Chinese-Salar Vocabulary], 成都: 四川民族出版社, →ISBN, page 97
Yakup, Abdurishid (2002) “kül”, in An Ili Salar Vocabulary: Introduction and a Provisional Salar-English Lexicon‎^[1], Tokyo: University of Tokyo, →ISBN, page 147

Tatar

Etymology

From Proto-Turkic *kȫl (“lake”).

Noun

kül

lake

Turkish

Pronunciation

IPA^(key): /ˈcyl/, [ˈcʰyᵝʎ̟̊]

Etymology 1

From Ottoman Turkish كول (kül), from Old Anatolian Turkish [script needed] (kül), from Proto-Turkic *kül.

Noun

kül (definite accusative külü, plural küller)

ash (solid remains of a fire)

Declension

Declension of kül

	singular	plural
nominative	kül	küller
definite accusative	külü	külleri
dative	küle	küllere
locative	külde	küllerde
ablative	külden	küllerden
genitive	külün	küllerin

Possessive forms
nominative
	singular	plural
1st singular	külüm	küllerim
2nd singular	külün	küllerin
3rd singular	külü	külleri
1st plural	külümüz	küllerimiz
2nd plural	külünüz	külleriniz
3rd plural	külleri	külleri
definite accusative
	singular	plural
1st singular	külümü	küllerimi
2nd singular	külünü	küllerini
3rd singular	külünü	küllerini
1st plural	külümüzü	küllerimizi
2nd plural	külünüzü	küllerinizi
3rd plural	küllerini	küllerini
dative
	singular	plural
1st singular	külüme	küllerime
2nd singular	külüne	küllerine
3rd singular	külüne	küllerine
1st plural	külümüze	küllerimize
2nd plural	külünüze	küllerinize
3rd plural	küllerine	küllerine
locative
	singular	plural
1st singular	külümde	küllerimde
2nd singular	külünde	küllerinde
3rd singular	külünde	küllerinde
1st plural	külümüzde	küllerimizde
2nd plural	külünüzde	küllerinizde
3rd plural	küllerinde	küllerinde
ablative
	singular	plural
1st singular	külümden	küllerimden
2nd singular	külünden	küllerinden
3rd singular	külünden	küllerinden
1st plural	külümüzden	küllerimizden
2nd plural	külünüzden	küllerinizden
3rd plural	küllerinden	küllerinden
genitive
	singular	plural
1st singular	külümün	küllerimin
2nd singular	külünün	küllerinin
3rd singular	külünün	küllerinin
1st plural	külümüzün	küllerimizin
2nd plural	külünüzün	küllerinizin
3rd plural	küllerinin	küllerinin

Derived terms

küllü
küllük

References

Nişanyan, Sevan (2002–) “kül1”, in Nişanyan Sözlük
Redhouse, James W. (1890) “كول”, in A Turkish and English Lexicon‎^[2], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1599

Etymology 2

From Ottoman Turkish كل (kül), from Arabic كُلّ (kull).

Noun

kül (definite accusative küllü, uncountable) (archaic)

all, the whole (of something uncountable)
every one (of something countable)

References

Nişanyan, Sevan (2002–) “kül2”, in Nişanyan Sözlük
Redhouse, James W. (1890) “كل”, in A Turkish and English Lexicon‎^[3], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1559
Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN

Volapük

Etymology

Borrowed from French cul, from Latin cūlus.

Pronunciation

IPA^(key): [kyl]

Noun

kül (nominative plural küls)

anus, arse, ass, asshole

Declension

Declension of *kül*
	singular	plural
nominative	kül	küls
genitive	küla	külas
dative	küle	küles
accusative	küli	külis
vocative ¹	o kül!	o küls!
predicative ²	külu	külus

¹ status as a case is disputed
² in later, non-classical Volapük only

Derived terms

hinenkülotan
jinenkülotan
külafäin
külik
küliko
külot
nenkülot
nenkülotan
nenkülotik