risi
Albanian
Etymology
Noun
risí f (plural risi)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | risi | risia | risi | risitë |
| accusative | risinë | |||
| dative | risie | risisë | risive | risive |
| ablative | risish | |||
References
- ^ Topalli, Kolec (2015) “Nga vepra FJALOR ETIMOLOGJIK I GJUHËS SHQIPE VII”, in Studime Filologjike, numbers 1–2
Further reading
- “risi”, in FGJSH: Fjalor i gjuhës shqipe [Dictionary of the Albanian language] (in Albanian), 2006
- FGJSSH: Fjalor i gjuhës së sotme shqipe [Dictionary of the modern Albanian language][1], 1980
- Newmark, L. (1999) “risi”, in Oxford Albanian-English Dictionary[2]
Faroese
Etymology
From Old Norse risi, from Proto-Germanic *risiz.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɹiːsɪ]
- Rhymes: -iːsɪ
Noun
risi m (genitive singular risa, plural risar)
Declension
| m1 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | risi | risin | risar | risarnir |
| accusative | risa | risan | risar | risarnar |
| dative | risa | risanum | risum | risunum |
| genitive | risa | risans | risa | risanna |
Icelandic
Etymology
From Old Norse risi, from Proto-Germanic *risiz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrɪːsɪ/
- Rhymes: -ɪːsɪ
Noun
risi m (genitive singular risa, nominative plural risar)
- a giant
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | risi | risinn | risar | risarnir |
| accusative | risa | risann | risa | risana |
| dative | risa | risanum | risum | risunum |
| genitive | risa | risans | risa | risanna |
Italian
Pronunciation
- IPA(key): /ˈri.zi/, (traditional) /ˈri.si/[1]
- Rhymes: -izi, (traditional) -isi
- Hyphenation: rì‧si
Etymology 1
Verb
risi
- first-person singular past historic of ridere
Etymology 2
Noun
risi
- plural of riso (“rice”)
Etymology 3
Participle
risi
- masculine plural of riso
References
- ^ risi in Luciano Canepari, Dizionario di Pronuncia Italiana (DiPI)
Anagrams
Latin
Participle
rīsī
- inflection of rīsus:
- nominative/vocative masculine plural
- genitive masculine/neuter singular
Verb
rīsī
- first-person singular perfect active indicative of rīdeō
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *risiz. Cognate to German Riese and Dutch reus.
Noun
risi m (genitive risa, plural risar)
Descendants
See also
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “risi”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive