श्रु

Sanskrit

Alternative forms

  • श्रव् (śrav)

Alternative scripts

Etymology

    From Proto-Indo-European *ḱlu-, zero-grade of *ḱlew- (to hear).[1]

    Pronunciation

    Root

    श्रु • (śru)

    1. to listen, hear; learn

    Derived terms

    Sanskrit terms belonging to the root श्रु (0 c, 14 e)
    Terms derived from the Sanskrit root श्रु (9 c, 0 e)
    Primary Verbal Forms
    Secondary Forms
    • श्रूयते (śrūyáte) (Passive)
    • अश्रावि (áśrāvi) (Passive Aorist)
    • श्रावयति (śrāváyati) (Causative)
    • अशुश्रुवत् (áśuśruvat) (Causative Aorist)
    • श्राव्यते (śrāvyáte) (Passive of Causative)
    • शुश्रूषते (śúśrūṣate) (Desiderative)
    • शुश्रूषति (śúśrūṣati) (Desiderative)
    • शुश्रूष्यते (śuśrūṣyate) (Passive of Desiderative)
    • शुश्रूषयति (śuśrūṣayati) (Causative of Desiderative)
    • शिश्रावयिषति (śiśrāvayiṣati) (Desiderative of Causative)
    • शुश्रावयिषति (śuśrāvayiṣati) (Desiderative of Causative)
    • शोश्रूयते (śośrūyate) (Intensive)
    • शोश्रवीति (śośravīti) (Intensive)
    • शोश्रोति (śośroti) (Intensive)
    Non-Finite Forms
    • श्रुत (śrutá) (Past Participle)
    • श्रोतुम् (śrótum) (Infinitive)
    • श्रुत्वा (śrutvā́) (Gerund)
    • श्रुत्य (śrútya) (Gerund)
    • श्रावम् (śrāvam) (Gerund)
    • श्रुत्य (śrútya) (Gerundive)
    • श्रव्य (śravya) (Gerundive)
    • श्रवणीय (śravaṇī́ya) (Gerundive)
    • श्रोतव्य (śrotavyà) (Gerundive)
    • श्रावणीय (śrāvaṇī́ya) (Causative Gerundive)
    • श्रावयितव्य (śrāvayitavyà) (Causative Gerundive)
    Derived Nominal Forms
    • श्रू (śrū)
    • श्रव (śráva)
    • श्रवाय्य (śravā́yya)
    • श्राव (śrāva)
    • श्रावक (śrāvaka)
    • श्राविन् (śrāvin)
    • श्राव्य (śrāvya)
    • श्रवण (śravaṇa)
    • श्रावण (śrāvaṇa)
    • श्रवस् (śravas)
    • श्लोक (ślóka)
    • श्रुत् (śrut)
    • श्रुति (śrúti)
    • श्रोतु (śrotu)
    • श्रोतृ (śrotṛ)
    • श्रोत्र (śrótra)
    • श्रावितृ (śrāvitṛ)
    • श्रुधि (śrudhi)
    • श्रुण (śruṇa)
    • श्रोमत (śrómata)
    • श्रविष्ठ (śráviṣṭha)
    • श्रौषट् (śráuṣaṭ)
    • प्रशुश्रुक (praśuśruka)
    • शुश्रूस् (śuśrūs)
    • शुश्रूषा (śuśrūṣā)
    • शुश्रूषाक (śuśrūṣāka)
    • शुश्रूषिन् (śuśrūṣin)
    • शुश्रूष्य (śuśrūṣya)
    • शुश्रूषण (śuśrūṣaṇa)
    • शुश्रूषेन्य (śuśrūṣénya)
    • शुश्रूषु (śuśrūṣú)
    • शुश्रूषितृ (śuśrūṣitṛ)
    • शुश्रूषितव्य (śuśrūṣitavyá)
    • संश्रावयितृ (saṃśrāvayitṛ)
    Prefixed Root Forms
    • अनुश्रु (anuśru)
    • अभिश्रु (abhiśru)
    • आश्रु (āśru)
    • उपश्रु (upaśru)
    • परिश्रु (pariśru)
    • प्रतिश्रु (pratiśru)
    • विश्रु (viśru)
    • संश्रु (saṃśru)

    References

    1. ^ Mayrhofer, Manfred (1996) “ŚRAV”, in Etymologisches Wörterbuch des Altindoarischen [Etymological Dictionary of Old Indo-Aryan]‎[1] (in German), volume 2, Heidelberg: Carl Winter Universitätsverlag, pages 666-7

    Further reading

    • Hellwig, Oliver (2010–2025) “śru”, in DCS - The Digital Corpus of Sanskrit, Berlin, Germany.