பின்

• IPA^(key): /pin/

• Audio:

  (file)

Inherited from Proto-Dravidian *pin. Cognate with Old Kannada ಪಿಂ (piṃ), Malayalam പിൻ (piṉ) and Telugu పిరు (piru).

பின் • (piṉ)

1. back, rear part
2. end, as in place or time
3. that which is subsequent in time
4. (archaic) younger brother

   Synonym: தம்பி (tampi)

Plural declension only applicable for the younger brother sense.

பின் • (piṉ)

1. behind (something), hinderpart, backward

   குழந்தை கதவுக்குப் பின் ஒளிந்துகொண்டிருந்தது.

   kuḻantai katavukkup piṉ oḷintukoṇṭiruntatu.

   The child was hiding behind the door.

2. after (someone or something)

   என் பின் நாய் ஓடி வந்தது.

   eṉ piṉ nāy ōṭi vantatu.

   The dog came running after me.

• முன் (muṉ)

பின் • (piṉ)

1. after, afterwards, then, next, post

   Synonym: பிறகு (piṟaku)

   பின் என்ன நடந்தது?

   piṉ eṉṉa naṭantatu?

   What happened afterwards?

2. back, backward

   Synonym: பின்னால் (piṉṉāl)

• முன் (muṉ)

பின் • (piṉ)

1. back (of something), rear, backward

   Antonym: முன் (muṉ)

2. after, latter

   நாடகத்தின் பின்பகுதி அவ்வளவு நன்றாக இல்லை.

   nāṭakattiṉ piṉpakuti avvaḷavu naṉṟāka illai.

   The latter part of the drama wasn't that good.

3. succeeding, following, subsequent

   Antonym: கடை (kaṭai)

From பின்னு (piṉṉu).

• பின்னு (piṉṉu) — Spoken Tamil

பின் • (piṉ)

1. braiding, plaiting, matting, wreathing, twining

   Synonym: பின்னல் (piṉṉal)

• University of Madras (1924–1936) “பின்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
• S. Ramakrishnan (1992) “பின்”, in தற்காலத் தமிழ் அகராதி [Dictionary of Contemporary Tamil] (in Tamil), Madras: Cre-A Publishers, page [1]

• Miron Winslow (1862) “பின்”, in A comprehensive Tamil and English dictionary of high and low Tamil, Madras: P. R. Hunt