主祭

Chinese

to own; to host; master
to own; to host; master; lord; primary
 
offer sacrifice; hold memorial service
trad. (主祭)
simp. #(主祭)

Pronunciation


Verb

主祭

  1. to officiate at funeral or sacrificial rites
    穀口溪聲自傷,那堪嗚咽殘陽丹青秋雨主祭孤兒初學,無媒旅櫬還鄉門人心喪,月滿千山草堂 [Classical Chinese, trad.]
    谷口溪声自伤,那堪呜咽残阳丹青秋雨主祭孤儿初学,无媒旅榇还乡门人心丧,月满千山草堂 [Classical Chinese, simp.]
    Gǔkǒu xīshēng kè zìshāng, nàkān wūyān diào cányáng. Kōng jiē hè liàn dānqīng yǐng, qiūyǔ tái fēng bái shí chuáng. Zhǔjì gū'ér chūxué yǔ, wúméi lǚchèn wèi háixiāng. Ménrén yuǎn fù xīnsàng yè, yuèmǎn qiānshān jiù cǎotáng. [Pinyin]
    (please add an English translation of this usage example)

Descendants

Sino-Xenic (主祭):
  • Japanese: 主祭(しゅさい) (shusai)
  • Korean: 주제(主祭) (juje)
  • Vietnamese: chủ tế (主祭)

Noun

主祭

  1. officiant at funeral or sacrificial rites