prosilio
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [proːˈsɪ.li.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [proˈs̬iː.li.o]
Verb
prōsiliō (present infinitive prōsilīre, perfect active prōsiluī or prōsilīvī or prōsiliī, supine prōsultum); fourth conjugation, third person-only in the passive
- (intransitive) to leap, jump, rush or spring forth or up
- (intransitive) to burst or break forth, start out, start up
- to hasten
- (intransitive) to leap to or attempt eagerly
Conjugation
Conjugation of prōsiliō (fourth conjugation, third person-only in the passive)
indicative | singular | plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||||||
active | present | prōsiliō | prōsilīs | prōsilit | prōsilīmus | prōsilītis | prōsiliunt | ||||||
imperfect | prōsiliēbam | prōsiliēbās | prōsiliēbat | prōsiliēbāmus | prōsiliēbātis | prōsiliēbant | |||||||
future | prōsiliam | prōsiliēs | prōsiliet | prōsiliēmus | prōsiliētis | prōsilient | |||||||
perfect | prōsiluī, prōsilīvī, prōsiliī |
prōsiluistī, prōsilīvistī, prōsiliistī |
prōsiluit, prōsilīvit, prōsiliit |
prōsiluimus, prōsilīvimus, prōsiliimus |
prōsiluistis, prōsilīvistis, prōsiliistis |
prōsiluērunt, prōsiluēre, prōsilīvērunt, prōsilīvēre, prōsiliērunt, prōsiliēre | |||||||
pluperfect | prōsilueram, prōsilīveram, prōsilieram |
prōsiluerās, prōsilīverās, prōsilierās |
prōsiluerat, prōsilīverat, prōsilierat |
prōsiluerāmus, prōsilīverāmus, prōsilierāmus |
prōsiluerātis, prōsilīverātis, prōsilierātis |
prōsiluerant, prōsilīverant, prōsilierant | |||||||
future perfect | prōsiluerō, prōsilīverō, prōsilierō |
prōsilueris, prōsilīveris, prōsilieris |
prōsiluerit, prōsilīverit, prōsilierit |
prōsiluerimus, prōsilīverimus, prōsilierimus |
prōsilueritis, prōsilīveritis, prōsilieritis |
prōsiluerint, prōsilīverint, prōsilierint | |||||||
passive | present | — | — | prōsilītur | — | — | prōsiliuntur | ||||||
imperfect | — | — | prōsiliēbātur | — | — | prōsiliēbantur | |||||||
future | — | — | prōsiliētur | — | — | prōsilientur | |||||||
perfect | — | — | prōsultum est | — | — | prōsulta sunt | |||||||
pluperfect | — | — | prōsultum erat | — | — | prōsulta erant | |||||||
future perfect | — | — | prōsultum erit | — | — | prōsulta erint | |||||||
subjunctive | singular | plural | |||||||||||
first | second | third | first | second | third | ||||||||
active | present | prōsiliam | prōsiliās | prōsiliat | prōsiliāmus | prōsiliātis | prōsiliant | ||||||
imperfect | prōsilīrem | prōsilīrēs | prōsilīret | prōsilīrēmus | prōsilīrētis | prōsilīrent | |||||||
perfect | prōsiluerim, prōsilīverim, prōsilierim |
prōsiluerīs, prōsilīverīs, prōsilierīs |
prōsiluerit, prōsilīverit, prōsilierit |
prōsiluerīmus, prōsilīverīmus, prōsilierīmus |
prōsiluerītis, prōsilīverītis, prōsilierītis |
prōsiluerint, prōsilīverint, prōsilierint | |||||||
pluperfect | prōsiluissem, prōsilīvissem, prōsiliissem |
prōsiluissēs, prōsilīvissēs, prōsiliissēs |
prōsiluisset, prōsilīvisset, prōsiliisset |
prōsiluissēmus, prōsilīvissēmus, prōsiliissēmus |
prōsiluissētis, prōsilīvissētis, prōsiliissētis |
prōsiluissent, prōsilīvissent, prōsiliissent | |||||||
passive | present | — | — | prōsiliātur | — | — | prōsiliantur | ||||||
imperfect | — | — | prōsilīrētur | — | — | prōsilīrentur | |||||||
perfect | — | — | prōsultum sit | — | — | prōsulta sint | |||||||
pluperfect | — | — | prōsultum esset | — | — | prōsulta essent | |||||||
imperative | singular | plural | |||||||||||
first | second | third | first | second | third | ||||||||
active | present | — | prōsilī | — | — | prōsilīte | — | ||||||
future | — | prōsilītō | prōsilītō | — | prōsilītōte | prōsiliuntō | |||||||
passive | future | — | — | prōsilītor | — | — | prōsiliuntor | ||||||
non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
active | passive | active | passive | ||||||||||
present | prōsilīre | prōsilīrī | prōsiliēns | — | |||||||||
future | prōsultūrum esse | prōsultum īrī | prōsultūrus | prōsiliendum, prōsiliundum | |||||||||
perfect | prōsiluisse, prōsilīvisse, prōsiliisse |
prōsultum esse | — | prōsultum | |||||||||
future perfect | — | prōsultum fore | — | — | |||||||||
perfect potential | prōsultūrum fuisse | — | — | — | |||||||||
verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
prōsiliendī | prōsiliendō | prōsiliendum | prōsiliendō | prōsultum | prōsultū |
References
- “prosilio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “prosilio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- prosilio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.