rella

See also: Rella

Catalan

Etymology

Inherited from Latin rēgula. Doublet of regla.

Pronunciation

Noun

rella f (plural relles)

  1. plowshare

Further reading

Galician

Alternative forms

Etymology

From Old Galician-Portuguese, from Latin rēgula. Cognate with Portuguese relha, Spanish reja and Catalan rella.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈreʎa̝/

Noun

rella f (plural rellas)

  1. plowshare
    Synonyms: ferro, palmela
  2. wooden or iron peg which internally connects the parts of a traditional cart wheel

References

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈrɛtla/
  • Rhymes: -ɛtla

Etymology 1

Noun

rella f (genitive singular rellu, nominative plural rellur)

  1. nagging, pestering
    Synonyms: nauð, nudd, kvabb, þrábeiðni, juð, suð, rell
Declension
Declension of rella (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative rella rellan rellur rellurnar
accusative rellu relluna rellur rellurnar
dative rellu rellunni rellum rellunum
genitive rellu rellunnar rella, rellna rellanna, rellnanna
Derived terms
  • relluskjóða (nagger, pesterer)

Verb

rella (weak verb, third-person singular past indicative rellaði, supine rellað)

  1. (intransitive) to nag, to pester
    Synonyms: nauða í, kvabba, þrábiðja, suða, juða
Conjugation
rella – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur rella
supine sagnbót rellað
present participle
rellandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég rella rellaði relli rellaði
þú rellar rellaðir rellir rellaðir
hann, hún, það rellar rellaði relli rellaði
plural við rellum relluðum rellum relluðum
þið rellið relluðuð rellið relluðuð
þeir, þær, þau rella relluðu relli relluðu
imperative boðháttur
singular þú rella (þú), rellaðu
plural þið rellið (þið), relliði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
rellast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að rellast
supine sagnbót rellast
present participle
rellandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég rellast rellaðist rellist rellaðist
þú rellast rellaðist rellist rellaðist
hann, hún, það rellast rellaðist rellist rellaðist
plural við rellumst relluðumst rellumst relluðumst
þið rellist relluðust rellist relluðust
þeir, þær, þau rellast relluðust rellist relluðust
imperative boðháttur
singular þú rellast (þú), rellastu
plural þið rellist (þið), rellisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
rellaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
rellaður relluð rellað rellaðir rellaðar relluð
accusative
(þolfall)
rellaðan rellaða rellað rellaða rellaðar relluð
dative
(þágufall)
relluðum rellaðri relluðu relluðum relluðum relluðum
genitive
(eignarfall)
rellaðs rellaðrar rellaðs rellaðra rellaðra rellaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
rellaði rellaða rellaða relluðu relluðu relluðu
accusative
(þolfall)
rellaða relluðu rellaða relluðu relluðu relluðu
dative
(þágufall)
rellaða relluðu rellaða relluðu relluðu relluðu
genitive
(eignarfall)
rellaða relluðu rellaða relluðu relluðu relluðu
Derived terms
  • rell (nagging, pestering)

Etymology 2

Noun

rella f (genitive singular rellu, nominative plural rellur)

  1. pinwheel
  2. small aeroplane
Declension
Declension of rella (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative rella rellan rellur rellurnar
accusative rellu relluna rellur rellurnar
dative rellu rellunni rellum rellunum
genitive rellu rellunnar rella, rellna rellanna, rellnanna