skalla

See also: skälla

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈskatla/
    Rhymes: -atla

Verb

skalla (weak verb, third-person singular past indicative skallaði, supine skallað)

  1. to headbutt, butt
  2. (soccer) to head (the ball)
    Framherjinn skallaði boltann í netið.
    The striker headed the ball into the net.

Conjugation

skalla – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur skalla
supine sagnbót skallað
present participle
skallandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég skalla skallaði skalli skallaði
þú skallar skallaðir skallir skallaðir
hann, hún, það skallar skallaði skalli skallaði
plural við sköllum skölluðum sköllum skölluðum
þið skallið skölluðuð skallið skölluðuð
þeir, þær, þau skalla skölluðu skalli skölluðu
imperative boðháttur
singular þú skalla (þú), skallaðu
plural þið skallið (þið), skalliði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
skallast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að skallast
supine sagnbót skallast
present participle
skallandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég skallast skallaðist skallist skallaðist
þú skallast skallaðist skallist skallaðist
hann, hún, það skallast skallaðist skallist skallaðist
plural við sköllumst skölluðumst sköllumst skölluðumst
þið skallist skölluðust skallist skölluðust
þeir, þær, þau skallast skölluðust skallist skölluðust
imperative boðháttur
singular þú skallast (þú), skallastu
plural þið skallist (þið), skallisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
skallaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
skallaður skölluð skallað skallaðir skallaðar skölluð
accusative
(þolfall)
skallaðan skallaða skallað skallaða skallaðar skölluð
dative
(þágufall)
skölluðum skallaðri skölluðu skölluðum skölluðum skölluðum
genitive
(eignarfall)
skallaðs skallaðrar skallaðs skallaðra skallaðra skallaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
skallaði skallaða skallaða skölluðu skölluðu skölluðu
accusative
(þolfall)
skallaða skölluðu skallaða skölluðu skölluðu skölluðu
dative
(þágufall)
skallaða skölluðu skallaða skölluðu skölluðu skölluðu
genitive
(eignarfall)
skallaða skölluðu skallaða skölluðu skölluðu skölluðu

Norwegian Bokmål

Alternative forms

Noun

skalla n

  1. definite plural of skall

Swedish

Etymology 1

By surface analysis, skall +‎ -a. Compare Dutch and German schallen. First attested in 1682. Doublet of skallra.

Verb

skalla (present skallar, preterite skallade, supine skallat, imperative skalla)

  1. blast, ring out, resound (of sounds)
Conjugation
Conjugation of skalla (weak)
active passive
infinitive skalla skallas
supine skallat skallats
imperative skalla
imper. plural1 skallen
present past present past
indicative skallar skallade skallas skallades
ind. plural1 skalla skallade skallas skallades
subjunctive2 skalle skallade skalles skallades
present participle skallande
past participle skallad

1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

Etymology 2

From skalle +‎ -a. First attested in 1913.

Verb

skalla (present skallar, preterite skallade, supine skallat, imperative skalla)

  1. headbutt
Conjugation
Conjugation of skalla (weak)
active passive
infinitive skalla skallas
supine skallat skallats
imperative skalla
imper. plural1 skallen
present past present past
indicative skallar skallade skallas skallades
ind. plural1 skalla skallade skallas skallades
subjunctive2 skalle skallade skalles skallades
present participle skallande
past participle skallad

1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

Further reading

Anagrams