sturen
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˈstyrə(n)/, [ˈstyːrə(n)]
Audio: (file) - Hyphenation: stu‧ren
- Rhymes: -yrən
Etymology 1
From Middle Dutch sturen, from Old Dutch stiuren, from Proto-West Germanic *stiurijan, from Proto-Germanic *stiurijaną.
Alternative forms
- stieren (dialectal)
Verb
sturen
Conjugation
| Conjugation of sturen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | sturen | |||
| past singular | stuurde | |||
| past participle | gestuurd | |||
| infinitive | sturen | |||
| gerund | sturen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | stuur | stuurde | ||
| 2nd person sing. (jij) | stuurt, stuur2 | stuurde | ||
| 2nd person sing. (u) | stuurt | stuurde | ||
| 2nd person sing. (gij) | stuurt | stuurde | ||
| 3rd person singular | stuurt | stuurde | ||
| plural | sturen | stuurden | ||
| subjunctive sing.1 | sture | stuurde | ||
| subjunctive plur.1 | sturen | stuurden | ||
| imperative sing. | stuur | |||
| imperative plur.1 | stuurt | |||
| participles | sturend | gestuurd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Derived terms
nouns
- sturing
- stuurbekrachtiging
- stuurinrichting
- stuurknuppel
- stuurmiddel
- stuurrad
- stuurriem
- stuurwiel
verbs
- aansturen
- achternasturen
- achteruitsturen
- afsturen
- besturen
- bijsturen
- binnensturen
- doorsturen
- gesturen
- heensturen
- hersturen
- insturen
- langssturen
- medesturen
- meesturen
- missturen
- nasturen
- omsturen
- opsturen
- oversturen
- rondsturen
- tegensturen
- terugsturen
- thuissturen
- toesturen
- uitsturen
- van het kastje naar de muur sturen
- vaststuren
- versturen
- voorsturen
- voortssturen
- voortsturen
- vooruitsturen
- wegsturen
Descendants
- Afrikaans: stuur
- Berbice Creole Dutch: tiri
- Negerhollands: stuur, stier, sti, ti, stuuren
- → Caribbean Javanese: setir, nyetir, stir
- → Papiamentu: stir, stür, stuur
- →? Sranan Tongo: tiri
- → Lokono: tiridin
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun
sturen
- plural of stuur
Anagrams
German
Pronunciation
Audio: (file)
Adjective
sturen
- inflection of stur:
- strong genitive masculine/neuter singular
- weak/mixed genitive/dative all-gender singular
- strong/weak/mixed accusative masculine singular
- strong dative plural
- weak/mixed all-case plural
Middle Dutch
Etymology
From Old Dutch stiuren, from Proto-West Germanic *stiurijan.
Verb
sturen
Inflection
This verb needs an inflection-table template.
Alternative forms
Descendants
Further reading
- Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “sturen (I)”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN, page I