سكر

See also: سکر, سكز, شكر, شکر, and ش ك ر

Arabic

Etymology 1

    From Middle Persian 𐭱𐭪𐭥 (šakar), from Sanskrit शर्करा (śarkarā, ground sugar). For the vocalism from Middle Persian to Arabic, compare أُشَّق (ʔuššaq, ammoniacum).

    Pronunciation

    • IPA(key): /suk.kar/
    • Audio:(file)

    Noun

    سُكَّر • (sukkarm

    1. (uncountable) sugar
    Declension
    Declension of noun سُكَّر (sukkar)
    singular basic singular triptote
    indefinite definite construct
    informal سُكَّر
    sukkar
    السُّكَّر
    as-sukkar
    سُكَّر
    sukkar
    nominative سُكَّرٌ
    sukkarun
    السُّكَّرُ
    as-sukkaru
    سُكَّرُ
    sukkaru
    accusative سُكَّرًا
    sukkaran
    السُّكَّرَ
    as-sukkara
    سُكَّرَ
    sukkara
    genitive سُكَّرٍ
    sukkarin
    السُّكَّرِ
    as-sukkari
    سُكَّرِ
    sukkari
    Descendants

    Verb

    سَكَّرَ • (sakkara) II (non-past يُسَكِّرُ (yusakkiru), verbal noun تَسْكِير (taskīr))

    1. to sugar, to sprinkle sugar over
    2. to sweeten, to add sugar
    3. to candy
    Conjugation
    Conjugation of سَكَّرَ (II, sound, full passive, verbal noun تَسْكِير)
    verbal noun
    الْمَصْدَر
    تَسْكِير
    taskīr
    active participle
    اِسْم الْفَاعِل
    مُسَكِّر
    musakkir
    passive participle
    اِسْم الْمَفْعُول
    مُسَكَّر
    musakkar
    active voice
    الْفِعْل الْمَعْلُوم
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m سَكَّرْتُ
    sakkartu
    سَكَّرْتَ
    sakkarta
    سَكَّرَ
    sakkara
    سَكَّرْتُمَا
    sakkartumā
    سَكَّرَا
    sakkarā
    سَكَّرْنَا
    sakkarnā
    سَكَّرْتُمْ
    sakkartum
    سَكَّرُوا
    sakkarū
    f سَكَّرْتِ
    sakkarti
    سَكَّرَتْ
    sakkarat
    سَكَّرَتَا
    sakkaratā
    سَكَّرْتُنَّ
    sakkartunna
    سَكَّرْنَ
    sakkarna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أُسَكِّرُ
    ʔusakkiru
    تُسَكِّرُ
    tusakkiru
    يُسَكِّرُ
    yusakkiru
    تُسَكِّرَانِ
    tusakkirāni
    يُسَكِّرَانِ
    yusakkirāni
    نُسَكِّرُ
    nusakkiru
    تُسَكِّرُونَ
    tusakkirūna
    يُسَكِّرُونَ
    yusakkirūna
    f تُسَكِّرِينَ
    tusakkirīna
    تُسَكِّرُ
    tusakkiru
    تُسَكِّرَانِ
    tusakkirāni
    تُسَكِّرْنَ
    tusakkirna
    يُسَكِّرْنَ
    yusakkirna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أُسَكِّرَ
    ʔusakkira
    تُسَكِّرَ
    tusakkira
    يُسَكِّرَ
    yusakkira
    تُسَكِّرَا
    tusakkirā
    يُسَكِّرَا
    yusakkirā
    نُسَكِّرَ
    nusakkira
    تُسَكِّرُوا
    tusakkirū
    يُسَكِّرُوا
    yusakkirū
    f تُسَكِّرِي
    tusakkirī
    تُسَكِّرَ
    tusakkira
    تُسَكِّرَا
    tusakkirā
    تُسَكِّرْنَ
    tusakkirna
    يُسَكِّرْنَ
    yusakkirna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أُسَكِّرْ
    ʔusakkir
    تُسَكِّرْ
    tusakkir
    يُسَكِّرْ
    yusakkir
    تُسَكِّرَا
    tusakkirā
    يُسَكِّرَا
    yusakkirā
    نُسَكِّرْ
    nusakkir
    تُسَكِّرُوا
    tusakkirū
    يُسَكِّرُوا
    yusakkirū
    f تُسَكِّرِي
    tusakkirī
    تُسَكِّرْ
    tusakkir
    تُسَكِّرَا
    tusakkirā
    تُسَكِّرْنَ
    tusakkirna
    يُسَكِّرْنَ
    yusakkirna
    imperative
    الْأَمْر
    m سَكِّرْ
    sakkir
    سَكِّرَا
    sakkirā
    سَكِّرُوا
    sakkirū
    f سَكِّرِي
    sakkirī
    سَكِّرْنَ
    sakkirna
    passive voice
    الْفِعْل الْمَجْهُول
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m سُكِّرْتُ
    sukkirtu
    سُكِّرْتَ
    sukkirta
    سُكِّرَ
    sukkira
    سُكِّرْتُمَا
    sukkirtumā
    سُكِّرَا
    sukkirā
    سُكِّرْنَا
    sukkirnā
    سُكِّرْتُمْ
    sukkirtum
    سُكِّرُوا
    sukkirū
    f سُكِّرْتِ
    sukkirti
    سُكِّرَتْ
    sukkirat
    سُكِّرَتَا
    sukkiratā
    سُكِّرْتُنَّ
    sukkirtunna
    سُكِّرْنَ
    sukkirna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أُسَكَّرُ
    ʔusakkaru
    تُسَكَّرُ
    tusakkaru
    يُسَكَّرُ
    yusakkaru
    تُسَكَّرَانِ
    tusakkarāni
    يُسَكَّرَانِ
    yusakkarāni
    نُسَكَّرُ
    nusakkaru
    تُسَكَّرُونَ
    tusakkarūna
    يُسَكَّرُونَ
    yusakkarūna
    f تُسَكَّرِينَ
    tusakkarīna
    تُسَكَّرُ
    tusakkaru
    تُسَكَّرَانِ
    tusakkarāni
    تُسَكَّرْنَ
    tusakkarna
    يُسَكَّرْنَ
    yusakkarna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أُسَكَّرَ
    ʔusakkara
    تُسَكَّرَ
    tusakkara
    يُسَكَّرَ
    yusakkara
    تُسَكَّرَا
    tusakkarā
    يُسَكَّرَا
    yusakkarā
    نُسَكَّرَ
    nusakkara
    تُسَكَّرُوا
    tusakkarū
    يُسَكَّرُوا
    yusakkarū
    f تُسَكَّرِي
    tusakkarī
    تُسَكَّرَ
    tusakkara
    تُسَكَّرَا
    tusakkarā
    تُسَكَّرْنَ
    tusakkarna
    يُسَكَّرْنَ
    yusakkarna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أُسَكَّرْ
    ʔusakkar
    تُسَكَّرْ
    tusakkar
    يُسَكَّرْ
    yusakkar
    تُسَكَّرَا
    tusakkarā
    يُسَكَّرَا
    yusakkarā
    نُسَكَّرْ
    nusakkar
    تُسَكَّرُوا
    tusakkarū
    يُسَكَّرُوا
    yusakkarū
    f تُسَكَّرِي
    tusakkarī
    تُسَكَّرْ
    tusakkar
    تُسَكَّرَا
    tusakkarā
    تُسَكَّرْنَ
    tusakkarna
    يُسَكَّرْنَ
    yusakkarna

    Etymology 2

    Root
    س ك ر (s k r)
    4 terms

    From Proto-Semitic *šikar- (alcoholic drink). Cognate with Hebrew שֵׁכָר (šēḵār).

    Verb

    سَكِرَ • (sakira) I (non-past يَسْكَرُ (yaskaru), verbal noun سَكَر (sakar) or سُكْر (sukr))

    1. to get drunk, to become intoxicated
    2. to be drunk, to be intoxicated
    Conjugation
    Conjugation of سَكِرَ (I, sound, i ~ a, impersonal passive (?), verbal nouns سَكَر, سُكْر)
    verbal noun
    الْمَصْدَر
    سَكَر, سُكْر
    sakar, sukr
    active participle
    اِسْم الْفَاعِل
    سَكْرَان, سَكِر
    sakrān, sakir
    passive participle
    اِسْم الْمَفْعُول
    مَسْكُور
    maskūr
    active voice
    الْفِعْل الْمَعْلُوم
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m سَكِرْتُ
    sakirtu
    سَكِرْتَ
    sakirta
    سَكِرَ
    sakira
    سَكِرْتُمَا
    sakirtumā
    سَكِرَا
    sakirā
    سَكِرْنَا
    sakirnā
    سَكِرْتُمْ
    sakirtum
    سَكِرُوا
    sakirū
    f سَكِرْتِ
    sakirti
    سَكِرَتْ
    sakirat
    سَكِرَتَا
    sakiratā
    سَكِرْتُنَّ
    sakirtunna
    سَكِرْنَ
    sakirna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أَسْكَرُ
    ʔaskaru
    تَسْكَرُ
    taskaru
    يَسْكَرُ
    yaskaru
    تَسْكَرَانِ
    taskarāni
    يَسْكَرَانِ
    yaskarāni
    نَسْكَرُ
    naskaru
    تَسْكَرُونَ
    taskarūna
    يَسْكَرُونَ
    yaskarūna
    f تَسْكَرِينَ
    taskarīna
    تَسْكَرُ
    taskaru
    تَسْكَرَانِ
    taskarāni
    تَسْكَرْنَ
    taskarna
    يَسْكَرْنَ
    yaskarna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أَسْكَرَ
    ʔaskara
    تَسْكَرَ
    taskara
    يَسْكَرَ
    yaskara
    تَسْكَرَا
    taskarā
    يَسْكَرَا
    yaskarā
    نَسْكَرَ
    naskara
    تَسْكَرُوا
    taskarū
    يَسْكَرُوا
    yaskarū
    f تَسْكَرِي
    taskarī
    تَسْكَرَ
    taskara
    تَسْكَرَا
    taskarā
    تَسْكَرْنَ
    taskarna
    يَسْكَرْنَ
    yaskarna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أَسْكَرْ
    ʔaskar
    تَسْكَرْ
    taskar
    يَسْكَرْ
    yaskar
    تَسْكَرَا
    taskarā
    يَسْكَرَا
    yaskarā
    نَسْكَرْ
    naskar
    تَسْكَرُوا
    taskarū
    يَسْكَرُوا
    yaskarū
    f تَسْكَرِي
    taskarī
    تَسْكَرْ
    taskar
    تَسْكَرَا
    taskarā
    تَسْكَرْنَ
    taskarna
    يَسْكَرْنَ
    yaskarna
    imperative
    الْأَمْر
    m اِسْكَرْ
    iskar
    اِسْكَرَا
    iskarā
    اِسْكَرُوا
    iskarū
    f اِسْكَرِي
    iskarī
    اِسْكَرْنَ
    iskarna
    passive voice
    الْفِعْل الْمَجْهُول
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m سُكِرَ
    sukira
    f
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m يُسْكَرُ
    yuskaru
    f
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m يُسْكَرَ
    yuskara
    f
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m يُسْكَرْ
    yuskar
    f

    Noun

    سَكَر • (sakarm

    1. intoxicant
    2. wine
    3. verbal noun of سَكِرَ (sakira) (form I)
    Declension
    Declension of noun سَكَر (sakar)
    singular basic singular triptote
    indefinite definite construct
    informal سَكَر
    sakar
    السَّكَر
    as-sakar
    سَكَر
    sakar
    nominative سَكَرٌ
    sakarun
    السَّكَرُ
    as-sakaru
    سَكَرُ
    sakaru
    accusative سَكَرًا
    sakaran
    السَّكَرَ
    as-sakara
    سَكَرَ
    sakara
    genitive سَكَرٍ
    sakarin
    السَّكَرِ
    as-sakari
    سَكَرِ
    sakari

    Noun

    سُكْر • (sukrm

    1. drunkenness, intoxication, inebriety
    2. verbal noun of سَكِرَ (sakira) (form I)
    Declension
    Declension of noun سُكْر (sukr)
    singular basic singular triptote
    indefinite definite construct
    informal سُكْر
    sukr
    السُّكْر
    as-sukr
    سُكْر
    sukr
    nominative سُكْرٌ
    sukrun
    السُّكْرُ
    as-sukru
    سُكْرُ
    sukru
    accusative سُكْرًا
    sukran
    السُّكْرَ
    as-sukra
    سُكْرَ
    sukra
    genitive سُكْرٍ
    sukrin
    السُّكْرِ
    as-sukri
    سُكْرِ
    sukri

    Adjective

    سَكِر • (sakir) (feminine سَكِرَة (sakira), masculine plural سَكِرُونَ (sakirūna), feminine plural سَكِرَات (sakirāt))

    1. drunk
    Declension
    Declension of adjective سَكِر (sakir)
    singular masculine feminine
    basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
    indefinite definite indefinite definite
    informal سَكِر
    sakir
    السَّكِر
    as-sakir
    سَكِرَة
    sakira
    السَّكِرَة
    as-sakira
    nominative سَكِرٌ
    sakirun
    السَّكِرُ
    as-sakiru
    سَكِرَةٌ
    sakiratun
    السَّكِرَةُ
    as-sakiratu
    accusative سَكِرًا
    sakiran
    السَّكِرَ
    as-sakira
    سَكِرَةً
    sakiratan
    السَّكِرَةَ
    as-sakirata
    genitive سَكِرٍ
    sakirin
    السَّكِرِ
    as-sakiri
    سَكِرَةٍ
    sakiratin
    السَّكِرَةِ
    as-sakirati
    dual masculine feminine
    indefinite definite indefinite definite
    informal سَكِرَيْن
    sakirayn
    السَّكِرَيْن
    as-sakirayn
    سَكِرَتَيْن
    sakiratayn
    السَّكِرَتَيْن
    as-sakiratayn
    nominative سَكِرَانِ
    sakirāni
    السَّكِرَانِ
    as-sakirāni
    سَكِرَتَانِ
    sakiratāni
    السَّكِرَتَانِ
    as-sakiratāni
    accusative سَكِرَيْنِ
    sakirayni
    السَّكِرَيْنِ
    as-sakirayni
    سَكِرَتَيْنِ
    sakiratayni
    السَّكِرَتَيْنِ
    as-sakiratayni
    genitive سَكِرَيْنِ
    sakirayni
    السَّكِرَيْنِ
    as-sakirayni
    سَكِرَتَيْنِ
    sakiratayni
    السَّكِرَتَيْنِ
    as-sakiratayni
    plural masculine feminine
    sound masculine plural sound feminine plural
    indefinite definite indefinite definite
    informal سَكِرِين
    sakirīn
    السَّكِرِين
    as-sakirīn
    سَكِرَات
    sakirāt
    السَّكِرَات
    as-sakirāt
    nominative سَكِرُونَ
    sakirūna
    السَّكِرُونَ
    as-sakirūna
    سَكِرَاتٌ
    sakirātun
    السَّكِرَاتُ
    as-sakirātu
    accusative سَكِرِينَ
    sakirīna
    السَّكِرِينَ
    as-sakirīna
    سَكِرَاتٍ
    sakirātin
    السَّكِرَاتِ
    as-sakirāti
    genitive سَكِرِينَ
    sakirīna
    السَّكِرِينَ
    as-sakirīna
    سَكِرَاتٍ
    sakirātin
    السَّكِرَاتِ
    as-sakirāti

    Etymology 3

    Noun

    سُكَّر • (sukkarm (plural سُكَّرَات (sukkarāt))

    1. alternative form of سُكَّار (sukkār, bolt-lock)
    Declension
    Declension of noun سُكَّر (sukkar)
    singular basic singular triptote
    indefinite definite construct
    informal سُكَّر
    sukkar
    السُّكَّر
    as-sukkar
    سُكَّر
    sukkar
    nominative سُكَّرٌ
    sukkarun
    السُّكَّرُ
    as-sukkaru
    سُكَّرُ
    sukkaru
    accusative سُكَّرًا
    sukkaran
    السُّكَّرَ
    as-sukkara
    سُكَّرَ
    sukkara
    genitive سُكَّرٍ
    sukkarin
    السُّكَّرِ
    as-sukkari
    سُكَّرِ
    sukkari
    dual indefinite definite construct
    informal سُكَّرَيْن
    sukkarayn
    السُّكَّرَيْن
    as-sukkarayn
    سُكَّرَيْ
    sukkaray
    nominative سُكَّرَانِ
    sukkarāni
    السُّكَّرَانِ
    as-sukkarāni
    سُكَّرَا
    sukkarā
    accusative سُكَّرَيْنِ
    sukkarayni
    السُّكَّرَيْنِ
    as-sukkarayni
    سُكَّرَيْ
    sukkaray
    genitive سُكَّرَيْنِ
    sukkarayni
    السُّكَّرَيْنِ
    as-sukkarayni
    سُكَّرَيْ
    sukkaray
    plural sound feminine plural
    indefinite definite construct
    informal سُكَّارَات
    sukkārāt
    السُّكَّارَات
    as-sukkārāt
    سُكَّارَات
    sukkārāt
    nominative سُكَّارَاتٌ
    sukkārātun
    السُّكَّارَاتُ
    as-sukkārātu
    سُكَّارَاتُ
    sukkārātu
    accusative سُكَّارَاتٍ
    sukkārātin
    السُّكَّارَاتِ
    as-sukkārāti
    سُكَّارَاتِ
    sukkārāti
    genitive سُكَّارَاتٍ
    sukkārātin
    السُّكَّارَاتِ
    as-sukkārāti
    سُكَّارَاتِ
    sukkārāti

    Bulgar

    Bulgar cardinal numbers
     <  7 8 9  > 
        Cardinal : سكر

    Etymology

    From Proto-Turkic *sekiŕ.

    Numeral

    ڛَكِڔ (sekir)

    1. (Volga Bulgar) eight

    Descendants

    References

    • Hakimzjanov, Farid Sabirzjanovich (1986) “New Volga Bulgarian Inscriptions”, in Acta Orientalia Academiae Scientiarum Hungaricae[1] (in Bulgar), volume 40, number 1, page 174
    • Tekin, Talât (1988) Volga Bulgar kitabeleri ve Volga Bulgarcası [Volga Bulgarian Ephitaphs and Volga Bulgarian Language]‎[2] (in Turkish), Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi, →ISBN

    South Levantine Arabic

    Root
    س ك ر
    5 terms

    Etymology 1

    From Arabic سَكِرَ (sakira).

    Pronunciation

    • IPA(key): /si.kir/, [ˈsi.kɪr]
    • Audio (al-Lidd):(file)

    Verb

    سكر • (sikir) I (present بسكر (biskar))

    1. to get drunk
    Conjugation
    Conjugation of سكر
    singular plural
    1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
    past m سكرت (skirt) سكرت (skirt) سكر (sikir) سكرنا (skirna) سكرتو (skirtu) سكرو (sikru)
    f سكرتي (skirti) سكرت (sikrat)
    present m بسكر (baskar) بتسكر (btiskar) بسكر (biskar) منسكر (mniskar) بتسكرو (btiskaru) بسكرو (biskaru)
    f بتسكري (btiskari) بتسكر (btiskar)
    subjunctive m أسكر (ʔaskar) تسكر (tiskar) يسكر (yiskar) نسكر (niskar) تسكرو (tiskaru) يسكرو (yiskaru)
    f تسكري (tiskari) تسكر (tiskar)
    imperative m اسكر (iskar) اسكرو (iskaru)
    f اسكري (iskari)

    See also

    Etymology 2

    Denominal verb derived from Arabic سُكَّار (sukkār).

    Pronunciation

    • IPA(key): /sak.kar/, [ˈsak.kar]
    • Audio (al-Lidd):(file)

    Verb

    سكّر • (sakkar) II (present بسكّر (bisakker), passive participle مسكّر (msakkar))

    1. to close
      Antonym: فتح (fataḥ)
    2. (by extension) to lock
      Synonyms: قفّل (ʔaffal), دَرْبَس (darbas)
      سكّر الباب بالمفتاح.sakkar il-bāb bil-muftāḥHe locked the door with the key.
    3. (by extension) to hang up (the phone)
    Conjugation
    Conjugation of سكر
    singular plural
    1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
    past m سكّرت (sakkart) سكّرت (sakkart) سكّر (sakkar) سكّرنا (sakkarna) سكّرتو (sakkartu) سكّرو (sakkaru)
    f سكّرتي (sakkarti) سكّرت (sakkarat)
    present m بسكّر (basakkir) بتسكّر (bitsakkir) بسكّر (bisakkir) منسكّر (minsakkir) بتسكّرو (bitsakkru) بسكّرو (bisakkru)
    f بتسكّري (bitsakkri) بتسكّر (bitsakkir)
    subjunctive m اسكّر (asakkir) تسكّر (tsakkir) يسكّر (ysakkir) نسكّر (nsakkir) تسكّرو (tsakkru) يسكّرو (ysakkru)
    f تسكّري (tsakkri) تسكّر (tsakkir)
    imperative m سكّر (sakkir) سكّرو (sakkru)
    f سكّري (sakkri)

    Etymology 3

    From Arabic سُكَّر (sukkar).

    Pronunciation

    • IPA(key): /suk.kar/, [ˈsuk.kɑrˤ]
    • Audio (al-Lidd):(file)

    Noun

    سكّر • (sukkarm

    1. sugar
    Derived terms