อัญเชิญ

From Middle Khmer añjeñ (“to seek to meet or join; to invite; to request formally; etc”), an extended form of Old Khmer *jeñ (“to meet; to join”), from which Thai เชิญ (chəən) is derived. Cognate with Modern Khmer អញ្ជើញ (ʼɑñcəəñ). Etymologically related to Thai ประเชิญ (bprà-chəən).

อัญเชิญ • (an-chəən) (abstract noun การอัญเชิญ)

1. (elegant, of a sacred object or person) to invite, to request; to bring, to take, to carry.
   • 2003, “คำอธิบายประกอบของ นายวิจิตร ยอดสุวรรณ”, in โคลงนิราศหริภุญชัย ศาสตราจารย์ ดร. ประเสริฐ ณ นคร สอบกับต้นฉบับฉบับเชียงใหม่‎^[1], Bangkok: n.p., retrieved 13 July 2019:

     เจ้ามหาพรหมได้พระพุทธสิหิงค์มาจากเจ้าเมืองกำแพงเพชรเพื่อถวายเจ้าแสนเมืองมา

     jâao má-hǎa prom dâai an-chəən prá pút-tá sì-hǐng maa jàak jâao mʉʉang gam-pɛɛng-pét pʉ̂ʉa tà-wǎai jâao sɛ̌ɛn mʉʉang maa

     Chao Maha Phrom had brought Phra Phuttha Sihing [a Buddha image] from the ruler of Kamphaeng Phet Town in to [further] be presented to Chao Saen Mueang Ma.

   • 1946 June 9, “ประกาศสมเด็จพระเจ้าน้องยาเธอ เจ้าฟ้าภูมิพลอดุลยเดช ทรงสืบราชสันตติวงศ์ ลงวันที่ ๙ มิถุนายน ๒๔๘๙”, in ราชกิจจานุเบกษา‎^[2], volume 61, number Special 39, Bangkok: สำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี, retrieved 13 July 2019, page 5:

     โดยที่รัฐสภาได้ลงมติ ณ วันที่ ๙ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๔๘๙ แสดงความเห็นชอบเป็นเอกฉันท์ในอันที่จะสมเด็จพระเจ้าน้องยาเธอ เจ้าฟ้าภูมิพลอดุลยเดช ขึ้นทรงราชย์...

     dooi-tîi rát-tà-sà-paa dâai long má-dtì · ná · wan tîi · 9 · mí-tù-naa-yon · pút-tá-sàk-gà-ràat · sɔ̌ɔng-pan sìi-rɔ́ɔi bpɛ̀ɛt-sìp gâao · sà-dɛɛng kwaam-hěn-chɔ̂ɔp bpen èek-gà-chǎn nai-an-tîi-jà an-chəən sǒm-dèt prá-jâao nɔ́ɔng-yaa-təə · jâao-fáa puu-mí pon à-dun-yá dèech · kʉ̂n song-râat ...

     Whereas the National Assembly has adopted on the 9th day of June, 2489 Buddhist Era, a resolution expressing [its] unanimous approval as to the inviting of His Royal Highness the Royal Younger Brother, Prince Bhumibol Adulyadej, to ascend the throne...

   • 20th century, พระยามหาอำมาตยาธิบดี (เส็ง วิริยศิริ), “พงศาวดารนครจำปาศักดิ์ ฉะบับพระยามหาอำมาตยาธิบดี”, in ประชุมพงศาวดาร ภาคที่ ๗๐ เรื่อง เมืองนครจำปาศักดิ์‎^[3], Bangkok: โรงพิมพ์พระจันทร์, published 1941, archived from the original on 13 July 2019, pages 2–3:

     พระเจ้ากรุงกำพุชาธิบดีก็พระเจ้าสุทัศสาราชาเข้าพักอยู่ในพระนคร

     prá-jâao grung gam-pú-chaa-típ-bɔɔ-dii gɔ̂ an-chəən prá-jâao sùt-tát-sǎa raa-chaa kâo pák yùu nai prá ná-kɔɔn

     The King [of] the Kamphuchathipbodi Kingdom then invited King Suthatsaracha to enter [and] dwell within [his] city.

   • 19th century, “๖๗”, in ห้องสิน‎^[4], Bangkok: n.p., published 1876, retrieved 13 July 2019:

     เกียงจูแหยได้ฟังดังนั้นก็ออกมาคำนับเทวดาเข้าไปในเมือง เทวดาจึงว่า ง่วนสีเทียนจุ๋นเป็นเทวดาผู้ใหญ่ใช้ให้เรามาห้ามไว้

     giiang-juu-yɛ̌ɛ dâai fang dang-nán gɔ̂ ɔ̀ɔk maa kam-náp tee-wá-daa an-chəən kâo bpai nai mʉʉang · tee-wá-daa jʉng wâa · ngûuan-sǐi-tiian-jǔn bpen tee-wá-daa pûu-yài chái hâi rao maa hâam wái

     Having heard so, Jiang Ziya then came out to pay homage to the deity [and] invite [him] into the town. The deity then said: "Yuanshi Tianzun, [who] is a high-ranking deity, bid me come to stop [you]."

อัญเชิญ • (an-chəən)

1. (elegant) used as a polite addition to a request, command, or permission.
   • Circa 16th–17th centuries, “อนิรุทธคำฉันท์”, in อนิรุทธคำฉันท์ พร้อมด้วยบันทึกสอบทานและหมายเหตุ‎^[5], กรมศิลปากร, published 1980, retrieved 13 July 2019:

     ผิวพี่เอนดูน้อง ช่วยมาดับความ

     pì pîi en-duu nɔ́ɔng · an-chəən chûai maa dàp kwaam

     Should you have pity on me, please come and help suppress the matter.