อัศวะ

From Sanskrit अश्व (aśva, “horse”). Compare Pali assa, from which อัสสะ is derived.

Compare with Khmer អស្ (ʼsâ), អស្ (ʼsâ), Lao ອັດສະວະ (ʼat sa wa).

อัศวะ • (àt-sà-wá)

1. (elegant, chiefly literary or poetic) horse.
   • 1913, กรมหมื่นพิทยาลงกรณ์, “สรรคที่ ๒๖”, in พระนลคำฉันท์‎^[1], Bangkok: กรมหมื่นพิทยาลงกรณ์, published 1916, retrieved 24 June 2019:

     คิดองค์พระทรามไวย อรไทยมเหษี พลหัสดี ธก็รีบดำรัสเตรียม(kít ong prá saam-wai · ɔɔ-rá-tai má-hěe-sǐi · pon àt-wá hàt-dii · tá gɔ̂ rîip dam-ràt dtriiam)

   • Circa 1832, กรมพระปรมานุชิตชิโนรส, “ตะเลงพ่าย”, in ลิลิตตะเลงพ่าย‎^[2], Bangkok: กรมศิลปากร, published 1962, retrieved 24 June 2019:

     ให้ราชีเชียงแขง ถือทัพแซงซ้ายพล ขี่พลายมงคลชาตรี แซงโยธี สร่ายสุกะเป็นขวา คุมอาชายาตรย้าย(hâi raa-chii chiiang kɛ̌ng · tʉ̌ʉ táp sɛɛng sáai pon · kìi plaai mong-kon chaa-dtrii · sɛɛng yoo-tii àt-sà-wá · sà-ràai sù-gà bpen kwǎa · kum aa-chaa yâat yáai)

   • Circa 19th century, สุนทรภู่, “ตอนที่ ๙ ลักษณวงศ์ครองเมืองมยุรา”, in นิทานคำกลอนสุนทรภู่ เรื่อง ลักษณวงศ์‎^[3], 4th edition, Bangkok: กรมศิลปากร, published 2015, retrieved 24 June 2019:

     รถเพชรรายพื้นวิเชียรรัตน์ เงาจับเห็นเป็นสีสังข์ เสด็จนั่งอาสน์ลอยบนบัลลังก์ ประดุจดังองค์อินทร์จอมเทวัญ(rót pét raai pʉ́ʉn wí-chiian rát · ngao jàp àt-sà-wá hěn bpen sǐi sǎng · sà-dèt nâng àat lɔɔi bon ban-lang · bprà-dùt-dang ong in jɔɔm tee-wan)

• See ม้า (máa).