rozkładarka

See also: rozkładarką

Polish

Etymology

From rozkładać +‎ -arka. First attested in 1964.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /rɔs.kwaˈdar.ka/
  • Rhymes: -arka
  • Syllabification: roz‧kła‧dar‧ka

Noun

rozkładarka f

  1. decomposer (machine that decomposes material)

Declension

Declension of rozkładarka
singular plural
nominative rozkładarka rozkładarki
genitive rozkładarki rozkładarek
dative rozkładarce rozkładarkom
accusative rozkładarkę rozkładarki
instrumental rozkładarką rozkładarkami
locative rozkładarce rozkładarkach
vocative rozkładarko rozkładarki
adjectives
adverbs
nouns
verbs

References

  1. ^ Bogdan Suchodolski (1964) Wielka encyklopedia powszechna PWN‎[1] (in Polish), Państwowe Wydawn. Naukowe, page 146

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.