rozkładka

See also: rozkładką

Polish

Etymology

From rozkładać +‎ -ka. First attested in 1807.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /rɔsˈkwat.ka/
  • Rhymes: -atka
  • Syllabification: roz‧kład‧ka

Noun

rozkładka f

  1. (obsolete) layout
    Synonym: rozkład

Declension

Declension of rozkładka
singular plural
nominative rozkładka rozkładki
genitive rozkładki rozkładek
dative rozkładce rozkładkom
accusative rozkładkę rozkładki
instrumental rozkładką rozkładkami
locative rozkładce rozkładkach
vocative rozkładko rozkładki
adjectives
adverbs
nouns
verbs

References

  1. ^ Kuryer Litewski‎[1] (in Polish), number 16, 23 February 1807, page 3

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.