rozkładowiec
Polish
Etymology
From rozkładać + -owiec. First attested in 1885.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /rɔs.kwaˈdɔ.vjɛt͡s/
- Rhymes: -ɔvjɛt͡s
- Syllabification: roz‧kła‧do‧wiec
Noun
rozkładowiec m pers
- (rare, archaic) corrupter
- Synonym: demoralizator
Declension
Declension of rozkładowiec
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rozkładowiec | rozkładowcy/rozkładowce (deprecative) |
| genitive | rozkładowca | rozkładowców |
| dative | rozkładowcowi | rozkładowcom |
| accusative | rozkładowca | rozkładowców |
| instrumental | rozkładowcem | rozkładowcami |
| locative | rozkładowcu | rozkładowcach |
| vocative | rozkładowcze | rozkładowcy |
Related terms
adverbs
nouns
References
Further reading
- rozkładowiec in Polish dictionaries at PWN
- rozkładowiec in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
- “rozkładowiec”, in Słownik gramatyczny języka polskiego [Grammatical Dictionary of Polish], 2022