rozkładowość

Polish

Etymology

From rozkładowy +‎ -ość. First attested in 1866.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /rɔs.kwaˈdɔ.vɔɕt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔvɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: roz‧kła‧do‧wość

Noun

rozkładowość f

  1. quality of being according to plan

Declension

Declension of rozkładowość
singular
nominative rozkładowość
genitive rozkładowości
dative rozkładowości
accusative rozkładowość
instrumental rozkładowością
locative rozkładowości
vocative rozkładowości
adjectives
adverbs
nouns
verbs

References

  1. ^ Hugo Victor (1866) Pracownicy morza‎[1] (in Polish), volume 2, page 175

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.