siad
Irish
Etymology
From Middle Irish íat.[1]
Pronunciation
Pronoun
siad (emphatic form siadsan, conjunctive)
See also
person | conjunctive (emphatic) |
disjunctive (emphatic) |
possessive determiner | ||
---|---|---|---|---|---|
singular | first | mé (mise) |
mo L m' before vowel sounds | ||
second | tú (tusa)1 |
thú (thusa) |
do L d' before vowel sounds | ||
third | m | sé (seisean) |
é (eisean) |
a L | |
f | sí (sise) |
í (ise) |
a H | ||
n | — | ea | — | ||
plural | first | muid, sinn (muidne, muide), (sinne) |
ár E | ||
second | sibh (sibhse)1 |
bhur E | |||
third | siad (siadsan) |
iad (iadsan) |
a E |
References
- ^ Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “íat”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
Polish
Etymology
Deverbal from siadać.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɕat/
Audio: (file) - Rhymes: -at
- Syllabification: siad
- Homophone: siat
Noun
siad m inan
- (physical exercise) sitting position
Declension
Declension of siad
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | siad | siady |
genitive | siadu | siadów |
dative | siadowi | siadom |
accusative | siad | siady |
instrumental | siadem | siadami |
locative | siadzie | siadach |
vocative | siadzie | siady |
Interjection
siad!
- sit! (command for a dog)