wymóweczka

See also: wymóweczką

Polish

Etymology

    Etymology tree
    Proto-Indo-European *úd
    Proto-Slavic *vy-
    Old Polish wy-
    Proto-Indo-European *mlewH-der.
    Proto-Slavic *mъ̀lva
    Proto-Indo-European *-yeti
    Proto-Indo-European *-éyeti
    Proto-Slavic *-iti
    Proto-Slavic *mъlviti
    Old Polish mówić
    Old Polish wymówić
    Old Polish wymowa
    Proto-Balto-Slavic *-kāˀ
    Proto-Slavic *-ъka
    Old Polish -ka
    Old Polish wymówka
    Polish wymówka
    Old Polish -ka
    Polish -ka
    Polish wymóweczka

    From wymówka +‎ -ka. First attested in 1814.[1]

    Pronunciation

    • IPA(key): /vɘ.muˈvɛt͡ʂ.ka/
    • Rhymes: -ɛt͡ʂka
    • Syllabification: wy‧mó‧wecz‧ka

    Noun

    wymóweczka f

    1. (obsolete) diminutive of wymówka

    Declension

    Declension of wymóweczka
    singular plural
    nominative wymóweczka wymóweczki
    genitive wymóweczki wymóweczek
    dative wymóweczce wymóweczkom
    accusative wymóweczkę wymóweczki
    instrumental wymóweczką wymóweczkami
    locative wymóweczce wymóweczkach
    vocative wymóweczko wymóweczki
    adjectives
    adverb
    nouns
    verbs

    References

    1. ^ Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wymóweczka”, in Słownik języka polskiego

    Further reading

    This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.