wymawianiowy
Polish
Etymology
Etymology tree
Polish wymawianiowy
From wymawianie + -owy. First attested in 1899.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /vɘ.ma.vjaˈɲɔ.vɘ/
- Rhymes: -ɔvɘ
- Syllabification: wy‧ma‧wia‧nio‧wy
Adjective
wymawianiowy (not comparable, no derived adverb)
- (relational, phonology) pronunciational; pronunciation
Declension
Declension of wymawianiowy (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | wymawianiowy | wymawianiowa | wymawianiowe | wymawianiowi | wymawianiowe | |
| genitive | wymawianiowego | wymawianiowej | wymawianiowego | wymawianiowych | ||
| dative | wymawianiowemu | wymawianiowej | wymawianiowemu | wymawianiowym | ||
| accusative | wymawianiowego | wymawianiowy | wymawianiową | wymawianiowe | wymawianiowych | wymawianiowe |
| instrumental | wymawianiowym | wymawianiową | wymawianiowym | wymawianiowymi | ||
| locative | wymawianiowym | wymawianiowej | wymawianiowym | wymawianiowych | ||
Related terms
adjectives
adverb
References
Further reading
- wymawianiowy in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wymawianiowy”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 928