wymownie

• wymównie (obsolete)

From wymowny +‎ -ie. First attested in the 16th century.^[1]

• IPA^(key): /vɘˈmɔv.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvɲɛ
• Syllabification: wy‧mow‧nie

wymownie (comparative wymowniej, superlative najwymowniej)

1. meaningfully, pregnantly
2. eloquently, articulately

• wymownie in Polish dictionaries at PWN
• Magdalena Majdak (27.10.2010) “WYMOWNIE”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wymownie”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “wymownie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wymownie”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 938