mancar
Asturian
Etymology
From Latin manco (“lame; maimed”), see also mancu.
Verb
mancar
- to pierce
- to hurt, injure
- Mancóse el neñu en mientres diba en bicicleta ― The kid got hurt while riding a bicycle
Conjugation
Catalan
Etymology
From manc (“one-handed”) or from Italian mancare.
Pronunciation
Verb
mancar (first-person singular present manco, first-person singular preterite manquí, past participle mancat)
- (intransitive) to be lacking [with de]
- (intransitive) to be false to, to fail, to go back on [with a]
- (intransitive) to be missing, to be absent
- (transitive) to miss, to fail
Conjugation
infinitive | mancar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | mancant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | mancat | mancada | |||||
plural | mancats | mancades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | manco | manques | manca | manquem | manqueu | manquen | |
imperfect | mancava | mancaves | mancava | mancàvem | mancàveu | mancaven | |
future | mancaré | mancaràs | mancarà | mancarem | mancareu | mancaran | |
preterite | manquí | mancares | mancà | mancàrem | mancàreu | mancaren | |
conditional | mancaria | mancaries | mancaria | mancaríem | mancaríeu | mancarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | manqui | manquis | manqui | manquem | manqueu | manquin | |
imperfect | manqués | manquessis | manqués | manquéssim | manquéssiu | manquessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
affirmative | — | manca | manqui | manquem | manqueu | manquin | |
negative (no) | — | no manquis | no manqui | no manquem | no manqueu | no manquin |
Derived terms
Further reading
- “mancar”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
Galician
Etymology
Attested since circa 1300. From Latin manco (“lame; maimed”).
Pronunciation
- IPA(key): [maŋˈkaɾ]
Verb
mancar (first-person singular present manco, first-person singular preterite manquei, past participle mancado)
- to hurt, injure
- 1370, R. Lorenzo, editor, Crónica troiana, A Coruña: Fundación Barrié, page 343:
- os hũus chagaua, et os outros fería, et os outros derribaua, et aos outros atrauesando, de tal gisa que os mãcaua todos moy mal, et mataua moytos deles
- some he wounded, another ones he hit, and others he knocked down, and the others piercing, so that he injured all very badly, and killed many of them
- (intransitive) to miss
- (intransitive) to be deprived of
Conjugation
1Less recommended.
Derived terms
- mancadela
- mancadura
- manqueira
References
- Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, Ana Isabel Boullón Agrelo (2006–2022) “mancar”, in Dicionario de Dicionarios do galego medieval (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Xavier Varela Barreiro, Xavier Gómez Guinovart (2006–2018) “mãca”, in Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Antón Luís Santamarina Fernández, editor (2006–2013), “mancar”, in Dicionario de Dicionarios da lingua galega [Dictionary of Dictionaries of the Galician language] (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- “mancar”, in Dicionario da Real Academia Galega (in Galician), A Coruña: Royal Galician Academy, 2012–2025
- Antón Luís Santamarina Fernández, Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, editors (2003–2018), “mancar”, in Tesouro informatizado da lingua galega (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- “mancar” in Dicionário Estraviz de galego (2014).
- Rosario Álvarez Blanco, editor (2014–2024), “mancar”, in Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega, →ISSN
Portuguese
Etymology
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /mɐ̃ˈka(ʁ)/ [mɐ̃ˈka(h)]
- (São Paulo) IPA(key): /mɐ̃ˈka(ɾ)/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /mɐ̃ˈka(ʁ)/ [mɐ̃ˈka(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): /mɐ̃ˈka(ɻ)/
- (Portugal) IPA(key): /mɐ̃ˈkaɾ/
- (Southern Portugal) IPA(key): /mɐ̃ˈka.ɾi/
Verb
mancar (first-person singular present manco, first-person singular preterite manquei, past participle mancado)
- (intransitive) to limp (to walk lamely, as if favouring one leg)
- Synonym: coxear
- (rare, transitive) to lame (to cause someone to be lame)
- (Brazil, slang, pronominal) to make oneself scarce; to leave
- (dated slang, intransitive) to miss (to fail to attend)
- Synonym: faltar
- (Brazil, colloquial, pronominal) to notice one's own actions as appropriate or not; to read the room.
- Synonym: tocar
- Se manca! ― (please add an English translation of this usage example)
Conjugation
1Brazilian Portuguese.
2European Portuguese.
Derived terms
Related terms
Further reading
- “mancar”, in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa (in Portuguese), Lisbon: Priberam, 2008–2025
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /manˈkaɾ/ [mãŋˈkaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: man‧car
Verb
mancar (first-person singular present manco, first-person singular preterite manqué, past participle mancado)
Conjugation
infinitive | mancar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | mancando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | mancado | mancada | |||||
plural | mancados | mancadas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos |
él/ella/ello usted |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos/ellas ustedes | |
present | manco | mancastú mancásvos |
manca | mancamos | mancáis | mancan | |
imperfect | mancaba | mancabas | mancaba | mancábamos | mancabais | mancaban | |
preterite | manqué | mancaste | mancó | mancamos | mancasteis | mancaron | |
future | mancaré | mancarás | mancará | mancaremos | mancaréis | mancarán | |
conditional | mancaría | mancarías | mancaría | mancaríamos | mancaríais | mancarían | |
subjunctive | yo | tú vos |
él/ella/ello usted |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos/ellas ustedes | |
present | manque | manquestú manquésvos2 |
manque | manquemos | manquéis | manquen | |
imperfect (ra) |
mancara | mancaras | mancara | mancáramos | mancarais | mancaran | |
imperfect (se) |
mancase | mancases | mancase | mancásemos | mancaseis | mancasen | |
future1 | mancare | mancares | mancare | mancáremos | mancareis | mancaren | |
imperative | — | tú vos |
usted | nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes | |
affirmative | mancatú mancávos |
manque | manquemos | mancad | manquen | ||
negative | no manques | no manque | no manquemos | no manquéis | no manquen |
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive mancar | dative | mancarme | mancarte | mancarle, mancarse | mancarnos | mancaros | mancarles, mancarse |
accusative | mancarme | mancarte | mancarlo, mancarla, mancarse | mancarnos | mancaros | mancarlos, mancarlas, mancarse | |
with gerund mancando | dative | mancándome | mancándote | mancándole, mancándose | mancándonos | mancándoos | mancándoles, mancándose |
accusative | mancándome | mancándote | mancándolo, mancándola, mancándose | mancándonos | mancándoos | mancándolos, mancándolas, mancándose | |
with informal second-person singular tú imperative manca | dative | máncame | máncate | máncale | máncanos | not used | máncales |
accusative | máncame | máncate | máncalo, máncala | máncanos | not used | máncalos, máncalas | |
with informal second-person singular vos imperative mancá | dative | mancame | mancate | mancale | mancanos | not used | mancales |
accusative | mancame | mancate | mancalo, mancala | mancanos | not used | mancalos, mancalas | |
with formal second-person singular imperative manque | dative | mánqueme | not used | mánquele, mánquese | mánquenos | not used | mánqueles |
accusative | mánqueme | not used | mánquelo, mánquela, mánquese | mánquenos | not used | mánquelos, mánquelas | |
with first-person plural imperative manquemos | dative | not used | manquémoste | manquémosle | manquémonos | manquémoos | manquémosles |
accusative | not used | manquémoste | manquémoslo, manquémosla | manquémonos | manquémoos | manquémoslos, manquémoslas | |
with informal second-person plural imperative mancad | dative | mancadme | not used | mancadle | mancadnos | mancaos | mancadles |
accusative | mancadme | not used | mancadlo, mancadla | mancadnos | mancaos | mancadlos, mancadlas | |
with formal second-person plural imperative manquen | dative | mánquenme | not used | mánquenle | mánquennos | not used | mánquenles, mánquense |
accusative | mánquenme | not used | mánquenlo, mánquenla | mánquennos | not used | mánquenlos, mánquenlas, mánquense |
Further reading
- “mancar”, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 10 December 2024
Venetan
Verb
mancar
Conjugation
* Venetan conjugation varies from one region to another. Hence, the following conjugation should be considered as typical, not as exhaustive.
infinitive | mancar | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | aver | gerund | mancando | |||
past participle | mancà | |||||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | mi | ti | eło / eła | noialtri / noialtre | voialtri / voialtre | łuri / łore |
present | manco | (te) manchi | (el/ła) manca | manchémo, mancòn | manché | (i/łe) manca |
imperfect | mancava | (te) mancavi | (el/ła) mancava | mancàvimo | mancavi | (i/łe) mancava |
future | mancarò | (te) mancarè | (el/ła) mancarà | mancarémo | mancarè | (i/łe) mancarà |
conditional | mancarìa | (te) mancarisi | (el/ła) mancarìa | mancarìsimo | mancarisi | (i/łe) mancarìa |
subjunctive | che mi | che ti | che eło / eła | che noialtri / noialtre | che voialtri / voialtre | che łuri / łore |
present | manche, manca | (te) manchi | (el/ła) manche, (el/ła) manca | manchémo, mancone | manché | (i/łe) manche, (i/łe) manca |
imperfect | mancase | (te) mancasi | (el/ła) mancase | mancàsimo | mancasi | (i/łe) mancase |
imperative | — | ti | eło / eła | noialtri / noialtre | voialtri / voialtre | łuri / łore |
— | (te) manca | (el/ła) manca, (el/ła) manche | manchémo | manché | (i/łe) manca, (i/łe) manche |