vliegen
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvli.ɣə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: vlie‧gen
- Rhymes: -iɣən
Etymology 1
From Middle Dutch vliegen, from Old Dutch fliegan, from Proto-West Germanic *fleugan, from Proto-Germanic *fleuganą, from Proto-Indo-European *plewk-.
Verb
vliegen
Conjugation
| Conjugation of vliegen (strong class 2a) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | vliegen | |||
| past singular | vloog | |||
| past participle | gevlogen | |||
| infinitive | vliegen | |||
| gerund | vliegen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | vlieg | vloog | ||
| 2nd person sing. (jij) | vliegt, vlieg2 | vloog | ||
| 2nd person sing. (u) | vliegt | vloog | ||
| 2nd person sing. (gij) | vliegt | vloogt | ||
| 3rd person singular | vliegt | vloog | ||
| plural | vliegen | vlogen | ||
| subjunctive sing.1 | vliege | vloge | ||
| subjunctive plur.1 | vliegen | vlogen | ||
| imperative sing. | vlieg | |||
| imperative plur.1 | vliegt | |||
| participles | vliegend | gevlogen | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Derived terms
adjective
nouns
verbs
- aanvliegen
- achteraanvliegen
- achternavliegen
- achteropvliegen
- achteruitvliegen
- afvliegen
- bevliegen
- bijeenvliegen
- bijvliegen
- binnenvliegen
- buitenvliegen
- dooreenvliegen
- doorvliegen
- heenvliegen
- invliegen
- kapootvliegen
- langsvliegen
- losvliegen
- medevliegen
- meevliegen
- misvliegen
- navliegen
- nedervliegen
- neervliegen
- omhoogvliegen
- omlaagvliegen
- omvervliegen
- omvliegen
- ontvliegen
- opeenvliegen
- openvliegen
- opvliegen
- opzijvliegen
- overvliegen
- rechtvliegen
- rondvliegen
- samenvliegen
- stukvliegen
- tegenvliegen
- terugvliegen
- toevliegen
- uiteenvliegen
- uitvliegen
- verdervliegen
- vervliegen
- vooraanvliegen
- voorbijvliegen
- vooropvliegen
- voortsvliegen
- voortvliegen
- vooruitvliegen
- voorvliegen
- wederomvliegen
- wedervliegen
- weeromvliegen
- weervliegen
- wegvliegen
- zweefvliegen
Descendants
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun
vliegen
- plural of vlieg
Middle Dutch
Etymology
From Old Dutch fliegan, from Proto-Germanic *fleuganą.
Verb
vliegen
Inflection
| infinitive | base form | vliegen | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| genitive | vliegens | ||||||
| dative | vliegene | ||||||
| indicative | subjunctive | ||||||
| present | past | present | past | ||||
| 1st person singular | vliege | vlôoch | vliege | vlōge | |||
| 2nd person singular | vliechs, vlieges | vlōochs, vlōges | vliechs, vlieges | vlōges | |||
| 3rd person singular | vliecht, vlieget | vlôoch | vliege | vlōge | |||
| 1st person plural | vliegen | vlōgen | vliegen | vlōgen | |||
| 2nd person plural | vliecht, vlieget | vlōocht, vlōget | vliecht, vlieget | vlōget | |||
| 3rd person plural | vliegen | vlōgen | vliegen | vlōgen | |||
| imperative | |||||||
| singular | vliech, vliege | ||||||
| plural | vliecht, vlieget | ||||||
| present | past | ||||||
| participle | vliegende | gevlōgen | |||||
- Regionally, the 2nd and 3rd persons singular retained the older forms vluyges, vluyget (cf. Limburgish doe vluugs, hae vluug).
Descendants
- Dutch: vliegen
- Limburgish: vlege
Further reading
- “vlieghen (II)”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
- Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “vliegen (I)”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN, page I
Middle High German
Etymology
Inherited from Old High German fliogan, from Proto-Germanic *fleuganą.
Pronunciation
- IPA(key): (before 13th CE) /ˈvlɪe̯ɡən/, /ˈflɪe̯ɡən/
Verb
vliegen (class 2 strong, third-person singular present vliuget, past tense vlouc, past participle gevlogen, past subjunctive vlüge, auxiliary sīn)
- to fly
Conjugation
Conjugation of vliegen (class 2 strong, auxiliary sīn)
| infinitive | vliegen | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| genitive gerund | vliegennes vliegenes | ||||
| dative gerund | vliegenne vliegene | ||||
| present participle | vliegende | ||||
| past participle | gevlogen | ||||
| auxiliary | sīn | ||||
| indicative | subjunctive | ||||
| singular | plural | singular | plural | ||
| present | ich vliuge | wir vliegen | i | ich vliege | wir vliegen |
| du vliugest | ir vlieget | du vliegest | ir vlieget | ||
| ër vliuget | sie vliegent | ër vliege | sie vliegen | ||
| preterite | ich vlouc | wir vlugen | ii | ich vlüge | wir vlügen |
| du vlüge | ir vluget | du vlügest | ir vlüget | ||
| ër vlouc | sie vlugen | ër vlüge | sie vlügen | ||
| imperative | vliuc (du) | vlieget (ir) | |||
Composed forms of vliegen (class 2 strong, auxiliary sīn)
Descendants
- German: fliegen
References
- Benecke, Georg Friedrich, Müller, Wilhelm, Zarncke, Friedrich (1863) “vliegen”, in Mittelhochdeutsches Wörterbuch: mit Benutzung des Nachlasses von Benecke, Stuttgart: S. Hirzel