öi
See also: oei and Appendix:Variations of "oi"
Alemannic German
Alternative forms
Etymology
From Middle High German iu, from Old High German iu, from Proto-Germanic *iwwiz, a variant of *izwiz, the dative and accusative form of *jūz. Cognate with Dutch jou, u, Low German jo, ju, jug, West Frisian jo, English you.
Pronunciation
Pronoun
öi
Declension
| nominative | accusative | dative | possessive m | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| singular | 1st person | ich, i | mich, mi | mir, mier, mer | min, miin | |
| 2nd person |
familiar | du | dich, di | dir, dier, der | din, diin | |
| polite | Si | Ine, Ene, -ne | Ire | |||
| 3rd person |
m | er | in, en | im | sin, siin | |
| f | si | ire | ||||
| n | es, 's, -s | im | sin, siin | |||
| plural | 1st person | mir, mer | üs, öis, ois, eus | üse, öise, oise, euse | ||
| 2nd person | ir, ier | öi, eu | öie, eure | |||
| 3rd person | si | ine, ene, -ne | ire | |||
Xavante
Etymology
From Proto-Central Jê *kəj (“flowing water”).
Pronunciation
- IPA(key): [ʔəj]
Noun
öi
- Form of ö (utterance-medial variant)
Alternative forms
- âi (Protestant spelling)