stimulo
Esperanto
Pronunciation
- IPA(key): /stiˈmulo/
- Rhymes: -ulo
- Hyphenation: sti‧mu‧lo
Noun
stimulo (uncountable, accusative stimulon)
- stimulation
- Synonym: stimulado
Interlingua
Noun
stimulo (plural stimulos)
Related terms
Latin
Etymology
From stimulus (“goad; sting; spur, incentive”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈstɪ.mʊ.ɫoː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈst̪iː.mu.lo]
Verb
stimulō (present infinitive stimulāre, perfect active stimulāvī, supine stimulātum); first conjugation
Conjugation
Conjugation of stimulō (first conjugation)
Derived terms
Related terms
- Stimula
- stimulātrīx
- stimuleus
- stimulōsus
- stimulus
Descendants
References
- “stimulo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “stimulo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- stimulo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- his guilty conscience gives him no rest: conscientiae maleficiorum stimulant aliquem
- his guilty conscience gives him no rest: conscientiae maleficiorum stimulant aliquem