سر

See also: سز, شر, and ـسز

Arabic

Etymology 1.1

Root
س ر ر (s r r)
10 terms

Verb

سَرَّ • (sarra) I (non-past يَسُرُّ (yasurru), verbal noun مَسَرَّة (masarra) or سُرُور (surūr) or سُرّ (surr) or سُرَّى (surrā) or تَسِرَّة (tasirra))

  1. to gladden, to make happy, to delight, to cheer, to rejoice
  2. to satisfy
  3. to pass
Conjugation
Conjugation of سَرَّ (I, geminate, a ~ u, full passive, verbal nouns مَسَرَّة, سُرُور, سُرّ, سُرَّى, تَسِرَّة)
verbal noun
الْمَصْدَر
مَسَرَّة, سُرُور, سُرّ, سُرَّى, تَسِرَّة
masarra, surūr, surr, surrā, tasirra
active participle
اِسْم الْفَاعِل
سَارّ
sārr
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَسْرُور
masrūr
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m سَرَرْتُ
sarartu
سَرَرْتَ
sararta
سَرَّ
sarra
سَرَرْتُمَا
sarartumā
سَرَّا
sarrā
سَرَرْنَا
sararnā
سَرَرْتُمْ
sarartum
سَرُّوا
sarrū
f سَرَرْتِ
sararti
سَرَّتْ
sarrat
سَرَّتَا
sarratā
سَرَرْتُنَّ
sarartunna
سَرَرْنَ
sararna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَسُرُّ
ʔasurru
تَسُرُّ
tasurru
يَسُرُّ
yasurru
تَسُرَّانِ
tasurrāni
يَسُرَّانِ
yasurrāni
نَسُرُّ
nasurru
تَسُرُّونَ
tasurrūna
يَسُرُّونَ
yasurrūna
f تَسُرِّينَ
tasurrīna
تَسُرُّ
tasurru
تَسُرَّانِ
tasurrāni
تَسْرُرْنَ
tasrurna
يَسْرُرْنَ
yasrurna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَسُرَّ
ʔasurra
تَسُرَّ
tasurra
يَسُرَّ
yasurra
تَسُرَّا
tasurrā
يَسُرَّا
yasurrā
نَسُرَّ
nasurra
تَسُرُّوا
tasurrū
يَسُرُّوا
yasurrū
f تَسُرِّي
tasurrī
تَسُرَّ
tasurra
تَسُرَّا
tasurrā
تَسْرُرْنَ
tasrurna
يَسْرُرْنَ
yasrurna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَسُرَّ, أَسُرِّ, أَسْرُرْ
ʔasurra, ʔasurri, ʔasrur
تَسُرَّ, تَسُرِّ, تَسْرُرْ
tasurra, tasurri, tasrur
يَسُرَّ, يَسُرِّ, يَسْرُرْ
yasurra, yasurri, yasrur
تَسُرَّا
tasurrā
يَسُرَّا
yasurrā
نَسُرَّ, نَسُرِّ, نَسْرُرْ
nasurra, nasurri, nasrur
تَسُرُّوا
tasurrū
يَسُرُّوا
yasurrū
f تَسُرِّي
tasurrī
تَسُرَّ, تَسُرِّ, تَسْرُرْ
tasurra, tasurri, tasrur
تَسُرَّا
tasurrā
تَسْرُرْنَ
tasrurna
يَسْرُرْنَ
yasrurna
imperative
الْأَمْر
m سُرَّ, سُرِّ, اُسْرُرْ
surra, surri, usrur
سُرَّا
surrā
سُرُّوا
surrū
f سُرِّي
surrī
اُسْرُرْنَ
usrurna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m سُرِرْتُ
surirtu
سُرِرْتَ
surirta
سُرَّ
surra
سُرِرْتُمَا
surirtumā
سُرَّا
surrā
سُرِرْنَا
surirnā
سُرِرْتُمْ
surirtum
سُرُّوا
surrū
f سُرِرْتِ
surirti
سُرَّتْ
surrat
سُرَّتَا
surratā
سُرِرْتُنَّ
surirtunna
سُرِرْنَ
surirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُسَرُّ
ʔusarru
تُسَرُّ
tusarru
يُسَرُّ
yusarru
تُسَرَّانِ
tusarrāni
يُسَرَّانِ
yusarrāni
نُسَرُّ
nusarru
تُسَرُّونَ
tusarrūna
يُسَرُّونَ
yusarrūna
f تُسَرِّينَ
tusarrīna
تُسَرُّ
tusarru
تُسَرَّانِ
tusarrāni
تُسْرَرْنَ
tusrarna
يُسْرَرْنَ
yusrarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُسَرَّ
ʔusarra
تُسَرَّ
tusarra
يُسَرَّ
yusarra
تُسَرَّا
tusarrā
يُسَرَّا
yusarrā
نُسَرَّ
nusarra
تُسَرُّوا
tusarrū
يُسَرُّوا
yusarrū
f تُسَرِّي
tusarrī
تُسَرَّ
tusarra
تُسَرَّا
tusarrā
تُسْرَرْنَ
tusrarna
يُسْرَرْنَ
yusrarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُسَرَّ, أُسَرِّ, أُسْرَرْ
ʔusarra, ʔusarri, ʔusrar
تُسَرَّ, تُسَرِّ, تُسْرَرْ
tusarra, tusarri, tusrar
يُسَرَّ, يُسَرِّ, يُسْرَرْ
yusarra, yusarri, yusrar
تُسَرَّا
tusarrā
يُسَرَّا
yusarrā
نُسَرَّ, نُسَرِّ, نُسْرَرْ
nusarra, nusarri, nusrar
تُسَرُّوا
tusarrū
يُسَرُّوا
yusarrū
f تُسَرِّي
tusarrī
تُسَرَّ, تُسَرِّ, تُسْرَرْ
tusarra, tusarri, tusrar
تُسَرَّا
tusarrā
تُسْرَرْنَ
tusrarna
يُسْرَرْنَ
yusrarna

Etymology 1.2

Verb

سُرَّ • (surra) I (passive-only, first-person singular past سُرِرْتُ (surirtu), non-past يُسَرُّ (yusarru), verbal noun مَسَرَّة (masarra) or سُرُور (surūr) or سُرّ (surr) or سُرَّى (surrā) or تَسِرَّة (tasirra))

  1. to be glad, to be happy, to be delighted, to take pleasure in
Conjugation
Conjugation of سُرَّ (I, geminate, passive-only, verbal nouns مَسَرَّة, سُرُور, سُرّ, سُرَّى, تَسِرَّة)
verbal noun
الْمَصْدَر
مَسَرَّة, سُرُور, سُرّ, سُرَّى, تَسِرَّة
masarra, surūr, surr, surrā, tasirra
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَسْرُور
masrūr
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m سُرِرْتُ
surirtu
سُرِرْتَ
surirta
سُرَّ
surra
سُرِرْتُمَا
surirtumā
سُرَّا
surrā
سُرِرْنَا
surirnā
سُرِرْتُمْ
surirtum
سُرُّوا
surrū
f سُرِرْتِ
surirti
سُرَّتْ
surrat
سُرَّتَا
surratā
سُرِرْتُنَّ
surirtunna
سُرِرْنَ
surirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُسَرُّ
ʔusarru
تُسَرُّ
tusarru
يُسَرُّ
yusarru
تُسَرَّانِ
tusarrāni
يُسَرَّانِ
yusarrāni
نُسَرُّ
nusarru
تُسَرُّونَ
tusarrūna
يُسَرُّونَ
yusarrūna
f تُسَرِّينَ
tusarrīna
تُسَرُّ
tusarru
تُسَرَّانِ
tusarrāni
تُسْرَرْنَ
tusrarna
يُسْرَرْنَ
yusrarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُسَرَّ
ʔusarra
تُسَرَّ
tusarra
يُسَرَّ
yusarra
تُسَرَّا
tusarrā
يُسَرَّا
yusarrā
نُسَرَّ
nusarra
تُسَرُّوا
tusarrū
يُسَرُّوا
yusarrū
f تُسَرِّي
tusarrī
تُسَرَّ
tusarra
تُسَرَّا
tusarrā
تُسْرَرْنَ
tusrarna
يُسْرَرْنَ
yusrarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُسَرَّ, أُسَرِّ, أُسْرَرْ
ʔusarra, ʔusarri, ʔusrar
تُسَرَّ, تُسَرِّ, تُسْرَرْ
tusarra, tusarri, tusrar
يُسَرَّ, يُسَرِّ, يُسْرَرْ
yusarra, yusarri, yusrar
تُسَرَّا
tusarrā
يُسَرَّا
yusarrā
نُسَرَّ, نُسَرِّ, نُسْرَرْ
nusarra, nusarri, nusrar
تُسَرُّوا
tusarrū
يُسَرُّوا
yusarrū
f تُسَرِّي
tusarrī
تُسَرَّ, تُسَرِّ, تُسْرَرْ
tusarra, tusarri, tusrar
تُسَرَّا
tusarrā
تُسْرَرْنَ
tusrarna
يُسْرَرْنَ
yusrarna

Etymology 1.3

Noun

سَرّ • (sarrm

  1. verbal noun of سَرَّ (sarra) (form I)
Declension
Declension of noun سَرّ (sarr)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal سَرّ
sarr
السَّرّ
as-sarr
سَرّ
sarr
nominative سَرٌّ
sarrun
السَّرُّ
as-sarru
سَرُّ
sarru
accusative سَرًّا
sarran
السَّرَّ
as-sarra
سَرَّ
sarra
genitive سَرٍّ
sarrin
السَّرِّ
as-sarri
سَرِّ
sarri

Etymology 2.1

Compare Ugaritic 𐎌𐎗 (šr).

Noun

سُرّ • (surrm (plural أَسِرَّة (ʔasirra))

  1. verbal noun of سَرَّ (sarra) (form I)
  2. umbilical cord, navel string
Declension
Declension of noun سُرّ (surr)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal سُرّ
surr
السُّرّ
as-surr
سُرّ
surr
nominative سُرٌّ
surrun
السُّرُّ
as-surru
سُرُّ
surru
accusative سُرًّا
surran
السُّرَّ
as-surra
سُرَّ
surra
genitive سُرٍّ
surrin
السُّرِّ
as-surri
سُرِّ
surri
dual indefinite definite construct
informal سُرَّيْن
surrayn
السُّرَّيْن
as-surrayn
سُرَّيْ
surray
nominative سُرَّانِ
surrāni
السُّرَّانِ
as-surrāni
سُرَّا
surrā
accusative سُرَّيْنِ
surrayni
السُّرَّيْنِ
as-surrayni
سُرَّيْ
surray
genitive سُرَّيْنِ
surrayni
السُّرَّيْنِ
as-surrayni
سُرَّيْ
surray
plural broken plural triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal أَسِرَّة
ʔasirra
الْأَسِرَّة
al-ʔasirra
أَسِرَّة
ʔasirrat
nominative أَسِرَّةٌ
ʔasirratun
الْأَسِرَّةُ
al-ʔasirratu
أَسِرَّةُ
ʔasirratu
accusative أَسِرَّةً
ʔasirratan
الْأَسِرَّةَ
al-ʔasirrata
أَسِرَّةَ
ʔasirrata
genitive أَسِرَّةٍ
ʔasirratin
الْأَسِرَّةِ
al-ʔasirrati
أَسِرَّةِ
ʔasirrati

Etymology 2.2

Denominal verb from سُرّ (surr, umbilical cord) and سُرَّة (surra, navel).

Verb

سَرَّ • (sarra) I (non-past يَسُرُّ (yasurru), verbal noun سَرّ (sarr))

  1. to cut off the navel string of (someone)
  2. to hurt the navel of (someone)
Conjugation
Conjugation of سَرَّ (I, geminate, a ~ u, full passive, verbal noun سَرّ)
verbal noun
الْمَصْدَر
سَرّ
sarr
active participle
اِسْم الْفَاعِل
سَارّ
sārr
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَسْرُور
masrūr
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m سَرَرْتُ
sarartu
سَرَرْتَ
sararta
سَرَّ
sarra
سَرَرْتُمَا
sarartumā
سَرَّا
sarrā
سَرَرْنَا
sararnā
سَرَرْتُمْ
sarartum
سَرُّوا
sarrū
f سَرَرْتِ
sararti
سَرَّتْ
sarrat
سَرَّتَا
sarratā
سَرَرْتُنَّ
sarartunna
سَرَرْنَ
sararna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَسُرُّ
ʔasurru
تَسُرُّ
tasurru
يَسُرُّ
yasurru
تَسُرَّانِ
tasurrāni
يَسُرَّانِ
yasurrāni
نَسُرُّ
nasurru
تَسُرُّونَ
tasurrūna
يَسُرُّونَ
yasurrūna
f تَسُرِّينَ
tasurrīna
تَسُرُّ
tasurru
تَسُرَّانِ
tasurrāni
تَسْرُرْنَ
tasrurna
يَسْرُرْنَ
yasrurna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَسُرَّ
ʔasurra
تَسُرَّ
tasurra
يَسُرَّ
yasurra
تَسُرَّا
tasurrā
يَسُرَّا
yasurrā
نَسُرَّ
nasurra
تَسُرُّوا
tasurrū
يَسُرُّوا
yasurrū
f تَسُرِّي
tasurrī
تَسُرَّ
tasurra
تَسُرَّا
tasurrā
تَسْرُرْنَ
tasrurna
يَسْرُرْنَ
yasrurna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَسُرَّ, أَسُرِّ, أَسْرُرْ
ʔasurra, ʔasurri, ʔasrur
تَسُرَّ, تَسُرِّ, تَسْرُرْ
tasurra, tasurri, tasrur
يَسُرَّ, يَسُرِّ, يَسْرُرْ
yasurra, yasurri, yasrur
تَسُرَّا
tasurrā
يَسُرَّا
yasurrā
نَسُرَّ, نَسُرِّ, نَسْرُرْ
nasurra, nasurri, nasrur
تَسُرُّوا
tasurrū
يَسُرُّوا
yasurrū
f تَسُرِّي
tasurrī
تَسُرَّ, تَسُرِّ, تَسْرُرْ
tasurra, tasurri, tasrur
تَسُرَّا
tasurrā
تَسْرُرْنَ
tasrurna
يَسْرُرْنَ
yasrurna
imperative
الْأَمْر
m سُرَّ, سُرِّ, اُسْرُرْ
surra, surri, usrur
سُرَّا
surrā
سُرُّوا
surrū
f سُرِّي
surrī
اُسْرُرْنَ
usrurna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m سُرِرْتُ
surirtu
سُرِرْتَ
surirta
سُرَّ
surra
سُرِرْتُمَا
surirtumā
سُرَّا
surrā
سُرِرْنَا
surirnā
سُرِرْتُمْ
surirtum
سُرُّوا
surrū
f سُرِرْتِ
surirti
سُرَّتْ
surrat
سُرَّتَا
surratā
سُرِرْتُنَّ
surirtunna
سُرِرْنَ
surirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُسَرُّ
ʔusarru
تُسَرُّ
tusarru
يُسَرُّ
yusarru
تُسَرَّانِ
tusarrāni
يُسَرَّانِ
yusarrāni
نُسَرُّ
nusarru
تُسَرُّونَ
tusarrūna
يُسَرُّونَ
yusarrūna
f تُسَرِّينَ
tusarrīna
تُسَرُّ
tusarru
تُسَرَّانِ
tusarrāni
تُسْرَرْنَ
tusrarna
يُسْرَرْنَ
yusrarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُسَرَّ
ʔusarra
تُسَرَّ
tusarra
يُسَرَّ
yusarra
تُسَرَّا
tusarrā
يُسَرَّا
yusarrā
نُسَرَّ
nusarra
تُسَرُّوا
tusarrū
يُسَرُّوا
yusarrū
f تُسَرِّي
tusarrī
تُسَرَّ
tusarra
تُسَرَّا
tusarrā
تُسْرَرْنَ
tusrarna
يُسْرَرْنَ
yusrarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُسَرَّ, أُسَرِّ, أُسْرَرْ
ʔusarra, ʔusarri, ʔusrar
تُسَرَّ, تُسَرِّ, تُسْرَرْ
tusarra, tusarri, tusrar
يُسَرَّ, يُسَرِّ, يُسْرَرْ
yusarra, yusarri, yusrar
تُسَرَّا
tusarrā
يُسَرَّا
yusarrā
نُسَرَّ, نُسَرِّ, نُسْرَرْ
nusarra, nusarri, nusrar
تُسَرُّوا
tusarrū
يُسَرُّوا
yusarrū
f تُسَرِّي
tusarrī
تُسَرَّ, تُسَرِّ, تُسْرَرْ
tusarra, tusarri, tusrar
تُسَرَّا
tusarrā
تُسْرَرْنَ
tusrarna
يُسْرَرْنَ
yusrarna

Etymology 2.3

Denominal verb from سُرَّة (surra, navel).

Verb

سَرَّ • (sarra) I (first-person singular past سَرِرْتُ (sarirtu), non-past يَسَرُّ (yasarru), verbal noun سَرّ (sarr))

  1. to complain of pain in the navel
Conjugation
Conjugation of سَرَّ (I, geminate, i ~ a, impersonal passive (?), verbal noun سَرّ)
verbal noun
الْمَصْدَر
سَرّ
sarr
active participle
اِسْم الْفَاعِل
أَسَرّ
ʔasarr
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَسْرُور
masrūr
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m سَرِرْتُ
sarirtu
سَرِرْتَ
sarirta
سَرَّ
sarra
سَرِرْتُمَا
sarirtumā
سَرَّا
sarrā
سَرِرْنَا
sarirnā
سَرِرْتُمْ
sarirtum
سَرُّوا
sarrū
f سَرِرْتِ
sarirti
سَرَّتْ
sarrat
سَرَّتَا
sarratā
سَرِرْتُنَّ
sarirtunna
سَرِرْنَ
sarirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَسَرُّ
ʔasarru
تَسَرُّ
tasarru
يَسَرُّ
yasarru
تَسَرَّانِ
tasarrāni
يَسَرَّانِ
yasarrāni
نَسَرُّ
nasarru
تَسَرُّونَ
tasarrūna
يَسَرُّونَ
yasarrūna
f تَسَرِّينَ
tasarrīna
تَسَرُّ
tasarru
تَسَرَّانِ
tasarrāni
تَسْرَرْنَ
tasrarna
يَسْرَرْنَ
yasrarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَسَرَّ
ʔasarra
تَسَرَّ
tasarra
يَسَرَّ
yasarra
تَسَرَّا
tasarrā
يَسَرَّا
yasarrā
نَسَرَّ
nasarra
تَسَرُّوا
tasarrū
يَسَرُّوا
yasarrū
f تَسَرِّي
tasarrī
تَسَرَّ
tasarra
تَسَرَّا
tasarrā
تَسْرَرْنَ
tasrarna
يَسْرَرْنَ
yasrarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَسَرَّ, أَسَرِّ, أَسْرَرْ
ʔasarra, ʔasarri, ʔasrar
تَسَرَّ, تَسَرِّ, تَسْرَرْ
tasarra, tasarri, tasrar
يَسَرَّ, يَسَرِّ, يَسْرَرْ
yasarra, yasarri, yasrar
تَسَرَّا
tasarrā
يَسَرَّا
yasarrā
نَسَرَّ, نَسَرِّ, نَسْرَرْ
nasarra, nasarri, nasrar
تَسَرُّوا
tasarrū
يَسَرُّوا
yasarrū
f تَسَرِّي
tasarrī
تَسَرَّ, تَسَرِّ, تَسْرَرْ
tasarra, tasarri, tasrar
تَسَرَّا
tasarrā
تَسْرَرْنَ
tasrarna
يَسْرَرْنَ
yasrarna
imperative
الْأَمْر
m سَرَّ, سَرِّ, اِسْرَرْ
sarra, sarri, israr
سَرَّا
sarrā
سَرُّوا
sarrū
f سَرِّي
sarrī
اِسْرَرْنَ
israrna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m سُرَّ
surra
f
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m يُسَرُّ
yusarru
f
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m يُسَرَّ
yusarra
f
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m يُسَرَّ, يُسَرِّ, يُسْرَرْ
yusarra, yusarri, yusrar
f

Etymology 3

For the fourth sense, compare Classical Syriac ܐ݇ܪܵܙܵܐ (rāzā, sacrament, literally secret).

Noun

سِرّ • (sirrm (plural أَسْرَار (ʔasrār)) (countable and uncountable)

  1. secret, secret thought
  2. heart, inmost
  3. secrecy, mystery
  4. sacrament (Christianity)
  5. underlying reason
Declension
Declension of noun سِرّ (sirr)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal سِرّ
sirr
السِّرّ
as-sirr
سِرّ
sirr
nominative سِرٌّ
sirrun
السِّرُّ
as-sirru
سِرُّ
sirru
accusative سِرًّا
sirran
السِّرَّ
as-sirra
سِرَّ
sirra
genitive سِرٍّ
sirrin
السِّرِّ
as-sirri
سِرِّ
sirri
dual indefinite definite construct
informal سِرَّيْن
sirrayn
السِّرَّيْن
as-sirrayn
سِرَّيْ
sirray
nominative سِرَّانِ
sirrāni
السِّرَّانِ
as-sirrāni
سِرَّا
sirrā
accusative سِرَّيْنِ
sirrayni
السِّرَّيْنِ
as-sirrayni
سِرَّيْ
sirray
genitive سِرَّيْنِ
sirrayni
السِّرَّيْنِ
as-sirrayni
سِرَّيْ
sirray
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal أَسْرَار
ʔasrār
الْأَسْرَار
al-ʔasrār
أَسْرَار
ʔasrār
nominative أَسْرَارٌ
ʔasrārun
الْأَسْرَارُ
al-ʔasrāru
أَسْرَارُ
ʔasrāru
accusative أَسْرَارًا
ʔasrāran
الْأَسْرَارَ
al-ʔasrāra
أَسْرَارَ
ʔasrāra
genitive أَسْرَارٍ
ʔasrārin
الْأَسْرَارِ
al-ʔasrāri
أَسْرَارِ
ʔasrāri
Antonyms
Descendants
  • Hausa: àsīr̃ī
  • Malay: sir
    • Indonesian: sir
  • Classical Persian: سِرّ (sirr)
    • Azerbaijani: sirr
    • Bashkir: сер (ser)
    • Hindi: सिर्र (sirr)
    • Kazakh: сыр (syr)
    • Kyrgyz: сыр (sır)
    • Northern Kurdish: surr
    • Punjabi: ਸਿੱਰ (sirra), سِرّ (sirr)
    • Pashto: سر (ser)
    • Tajik: сир (sir)
    • Tatar: сер (ser)
    • Turkmen: syr
    • Ottoman Turkish: سر (sirr, sır)
      • > Turkish: sır (inherited)
      • Crimean Tatar: sır
    • Urdu: سِرّ (sirr)
    • Uyghur: سىر (sir)
    • Uzbek: sir
  • Swahili: siri

Etymology 4

Noun

سِرّ • (sirrm (plural أَسِرَّة (ʔasirra) or أَسْرَار (ʔasrār) or أَسَارِير (ʔasārīr))

  1. line in the palm
Declension
Declension of noun سِرّ (sirr)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal سِرّ
sirr
السِّرّ
as-sirr
سِرّ
sirr
nominative سِرٌّ
sirrun
السِّرُّ
as-sirru
سِرُّ
sirru
accusative سِرًّا
sirran
السِّرَّ
as-sirra
سِرَّ
sirra
genitive سِرٍّ
sirrin
السِّرِّ
as-sirri
سِرِّ
sirri
dual indefinite definite construct
informal سِرَّيْن
sirrayn
السِّرَّيْن
as-sirrayn
سِرَّيْ
sirray
nominative سِرَّانِ
sirrāni
السِّرَّانِ
as-sirrāni
سِرَّا
sirrā
accusative سِرَّيْنِ
sirrayni
السِّرَّيْنِ
as-sirrayni
سِرَّيْ
sirray
genitive سِرَّيْنِ
sirrayni
السِّرَّيْنِ
as-sirrayni
سِرَّيْ
sirray
plural broken plural triptote in ـَة (-a)‎;
basic broken plural triptote‎;
basic broken plural diptote
indefinite definite construct
informal أَسِرَّة‎; أَسْرَار‎; أَسَارِير
ʔasirra‎; ʔasrār‎; ʔasārīr
الْأَسِرَّة‎; الْأَسْرَار‎; الْأَسَارِير
al-ʔasirra‎; al-ʔasrār‎; al-ʔasārīr
أَسِرَّة‎; أَسْرَار‎; أَسَارِير
ʔasirrat‎; ʔasrār‎; ʔasārīr
nominative أَسِرَّةٌ‎; أَسْرَارٌ‎; أَسَارِيرُ
ʔasirratun‎; ʔasrārun‎; ʔasārīru
الْأَسِرَّةُ‎; الْأَسْرَارُ‎; الْأَسَارِيرُ
al-ʔasirratu‎; al-ʔasrāru‎; al-ʔasārīru
أَسِرَّةُ‎; أَسْرَارُ‎; أَسَارِيرُ
ʔasirratu‎; ʔasrāru‎; ʔasārīru
accusative أَسِرَّةً‎; أَسْرَارًا‎; أَسَارِيرَ
ʔasirratan‎; ʔasrāran‎; ʔasārīra
الْأَسِرَّةَ‎; الْأَسْرَارَ‎; الْأَسَارِيرَ
al-ʔasirrata‎; al-ʔasrāra‎; al-ʔasārīra
أَسِرَّةَ‎; أَسْرَارَ‎; أَسَارِيرَ
ʔasirrata‎; ʔasrāra‎; ʔasārīra
genitive أَسِرَّةٍ‎; أَسْرَارٍ‎; أَسَارِيرَ
ʔasirratin‎; ʔasrārin‎; ʔasārīra
الْأَسِرَّةِ‎; الْأَسْرَارِ‎; الْأَسَارِيرِ
al-ʔasirrati‎; al-ʔasrāri‎; al-ʔasārīri
أَسِرَّةِ‎; أَسْرَارِ‎; أَسَارِيرِ
ʔasirrati‎; ʔasrāri‎; ʔasārīri

Etymology 5

From Ottoman Turkish سر (ser), from Persian سر (sar).

Noun

سَر • (sarm

  1. (in compounds) head, chief
    سِرْدَار (sirdār)supreme commander; commanding general
    سَرْعَسْكَر (sarʕaskar)Ottoman general
    سِرْيَاوَرَان (siryāwarān)adjutant general
Declension
Declension of noun سَر (sar)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal سَر
sar
السَّر
as-sar
سَر
sar
nominative سَرٌ
sarun
السَّرُ
as-saru
سَرُ
saru
accusative سَرًا
saran
السَّرَ
as-sara
سَرَ
sara
genitive سَرٍ
sarin
السَّرِ
as-sari
سَرِ
sari

Etymology 6

Verb

سِرْ • (sir) (form I) /sir/

  1. second-person masculine singular imperative of سَارَ (sāra)

Baluchi

Noun

سر • (sar)

  1. (Anatomy) head
  2. top

See also

Burushaski

Pronunciation

  • IPA(key): [saɾ]

Etymology 1

Noun

سر (sar) (plural سرݸ)

  1. rabbit

Etymology 2

Noun

سر (sar) (plural سرݸ)

  1. thread

References

  • Sadaf Munshi (2015) “Word Lists”, in Burushaski Language Documentation Project[1].

Kalkoti

Noun

سر (sar)

  1. lake

Kohistani Shina

Noun

سر (ser)

  1. top

Laki

Noun

سر (sir)

  1. head

Ottoman Turkish

Etymology 1

From Persian سر (sar).

Noun

سر • (ser)

  1. head
  2. chief, head, leading
  3. end, summit, tip
Synonyms
Derived terms
Descendants
  • > Turkish: ser (inherited)
  • Arabic: سَر (sar)

Etymology 2

From Arabic سِرّ (sirr).

Noun

سر • (sirr, sır)

  1. secret, concealed thing
Descendants
  • > Turkish: sır (inherited)
  • Crimean Tatar: sır

References

  • Zenker, Julius Theodor (1876) “سر”, in Türkisch-arabisch-persisches Handwörterbuch, volume 2 (overall work in German and French), Leipzig: Wilhelm Engelmann, pages 501–502

Pahari-Potwari

Etymology

Inherited from Sanskrit शिरस् (śiras)

Noun

سِر (sirm

  1. head

Persian

Etymology 1

From Middle Persian 𐭫𐭥𐭩𐭱𐭤 (LOYŠE /⁠sar⁠/), from Proto-Iranian *cŕ̥Hah, from Proto-Indo-Iranian *ćŕ̥Has, from Proto-Indo-European *ḱerh₂-; see there for further information.

Pronunciation

 

Readings
Classical reading? sar
Dari reading? sar
Iranian reading? sar
Tajik reading? sar
  • Rhymes: -ar

Noun

Dari سر
Iranian Persian
Tajik сар

سَر • (sar) (plural سرها)

  1. head; (figurative) the head, as the seat of the intellect
    سرم درد میکنه.sar-am dard mi-kone.My head hurts.
    • 2023, “پاقدم”, performed by علیرضا طلیسچی:
      تو رفتی ولی فکر تو، تو سر من موند
      همیشه نبودت من و قلبمو ترسوند
      to rafti vali fekr-e to tu sar-e man mund
      hamiše nabudet man o qalbamo tarsund
      you left but the thought of you remained in my head / your absence always scared me and my heart
  2. top, top part
    بر سر درختbar sar-e deraxton the treetop
  3. cover, lid, cap
    سر دیگ شیشه‌ایsar-e dig-e šiše'iglass pot lid
  4. start, beginning, starting point
    باد سر پاییزbâd-e sar-e pâyizearly autumn wind
  5. tip, extremity, endpoint; often without the ezâfe.
    سرانگشتsarangoštfingertip
    سر تا سرsarsarfrom one end to the other
    • 11th century, Abū Saʿīd Abī-l-Khayr, Rubāʿī attributed to Abū Saʿīd Abī-l-Khayr[2]:
      جانا من و تو نمونهٔ پرگاریم
      سر گرچه دو کرده‌ایم یک تن داریم
      jānā man u tō namūna-yi pargār-ēm
      sar garči du karda'ēm yak tan dārēm
      My love, you and I are akin to a pair of compasses;
      Though we are of two heads/ends, we have one body.
      (Classical Persian transliteration)
    • 1962, Jalal Al-e-Ahmad, غرب‌زدگی [Occidentosis: A Plague from the West]:
      این غرب‌زدگی دو سر دارد. یکی غرب و دیگر ما که غرب‌زده‌ایم. ما یعنی گوشه‌ای از شرق. به جای این دو سر، بگذاریم دو قطب. یا دو نهایت.
      in ġarb-zadegi do sar dârad. yeki ġarb va digar mâ ke ġarb-zade-im. mâ ya'ni guše'i az šarq. be jâ-ye in do sar, begozârim do qotb. yâ do nehâyat.
      This Westoxification has two endpoints. One is the West, and the other is we who are Westoxified. We, as in a corner of the East. Instead of these two endpoints, let us say two poles. Or two extremes.
  6. (idiomatic) intention, desire
    آمریکا با ایران سر جنگ دارد.
    âmrikâ bâ irân sar-e jang dârad.
    America wants war with Iran.
  7. (idiomatic) end, conclusion
    به سر آوردنbe sar âvordanto bring to an end
    • 1921, Mohammad-Ali Jamalzadeh, فارسی شکر است[3]:
      [] و جیغ و داد و فریادی بلند و قشقره‌ای برپا گردید که آن سرش پیدا نبود.
      [] va jiġ o dâd o faryâdi boland va qešqere'i barpâ gardid ke ân sar-aš peydâ na-bud.
      [] and screams, shouts, loud cries, and general pandemonium was set up to which no end could be found.
  8. A classifier for people and animals.
  9. (Sistani) A kind of clay.

Noun

سَر • (sar) (plural سران)

  1. leader, chief, head

Preposition

سر • (sar-i) (Dari transliteration)

  1. (chiefly Dari) on top, on
    «کلید من از کجاست» «آن سر میز است» (Dari, formal)
    “kilīd-i man az kujā-st” “ān sar-i mēz ast”
    «کلی مه از کجایه؟» «او سر میزه» (Dari, informal)
    “kilī-yi ma az kuja-ya?” “ū sar-i mēz-a”
    "where are my keys?" "they are on the table"
Usage notes

Derived terms

Descendants

  • Hindustani:
  • Ottoman Turkish: سر (ser)
    • > Turkish: ser (inherited)
    • Arabic: سَر (sar)
  • ? Pashto: سر (sar)

Etymology 2

Borrowed from Arabic سِرّ (sirr, secret).

Pronunciation

 

Readings
Classical reading? sirr
Dari reading? sirr
Iranian reading? serr
Tajik reading? sirr

Noun

سِرّ • (serr) (plural اسرار (asrâr))

  1. secret
    Synonym: راز (râz)
Inflection
Basic forms of سر
singular plural
bare سر (serr) سر‌ها، سرا (serr-hấ, serrấ)
definitive direct object سر را، سر رو (serr râ, serro) سر‌ها را، سرا رو (serr-hấ râ, serrấ ro)
ezâfe سر (serr-e) سر‌های، سرای (serr-hấ-ye, serrấ-ye)
marked indefinite
or relative definite
سری (serr-i) سر‌هایی، سرایی (serrấn-i, serr-hấ-i, serrấi)

Colloquial.

Possessive forms of سر
singular plural
1st person singular
(“my”)
سرم (serram) سر‌هایم، سر‌هام، سرام (serr-hấyam, serrấm)
2nd person singular
(“your”)
سرت (serrat, serret) سر‌هایت، سر‌هات، سرات (serr-hấyat, serrất)
3rd person singular
(“his, her, its”)
سرش (serraš, serreš) سر‌هایش، سر‌هاش، سراش (serr-hấyaš, serrấš)
1st person plural
(“our”)
سرمان، سرمون (serremân, serremun) سر‌هایمان، سر‌هامون، سرامون (serr-hấyemân, serrấmun)
2nd person plural
(“your”)
سرتان، سرتون (serretân, serretun) سر‌هایتان، سر‌هاتون، سراتون (serr-hấyetân, serrấtun)
3rd person plural
(“their”)
سرشان، سرشون (serrešân, serrešun) سر‌هایشان، سر‌هاشون، سراشون (serr-hấyešân, serrấšun)

Colloquial.

Etymology 3

A transliteration of the English title Sir.

Noun

سِر • (ser)

  1. Sir (the titular prefix given to a knight or baronet)
    سر تیم برنرز لیser tim bernerz liSir Tim Berners-Lee
Usage notes

Used in transliteration only.

Punjabi

Etymology

Ultimately from Proto-Indo-European *ḱerh₂-; see there for more.

Pronunciation

  • IPA(key): /sɪɾ/

Noun

سِر • (sirm (Gurmukhi spelling ਸਿਰ)

  1. head

Saraiki

Etymology

From Sanskrit शिरस् (śiras).

Pronunciation

  • IPA(key): /sɪɾ/

Noun

سِر (sirm

  1. (anatomy) head

Shina

Pronunciation

  • IPA(key): /sʌr/

Noun

سر (sar)

  1. lake
  2. (rare) ocean

Sindhi

Etymology

From Sanskrit शिरस् (śiras).

Noun

سر • (sirum (Devanagari सिरु)

  1. head

South Levantine Arabic

Root
س ر ر
3 terms

Etymology

From Arabic سِرّ (sirr).

Pronunciation

  • IPA(key): /sirr/, [sɪr]
  • Audio (Ramallah):(file)

Noun

سرّ • (sirrm (plural أسرار (ʔasrār) or سرار (srār))

  1. secret

Southwestern Fars

Adjective

سر (so:r, sōr)

  1. (Kuzarg) red

Urdu

Etymology 1

Borrowed from Sanskrit शर (śara).

Noun

سَر • (sarm (Hindi spelling सर)

  1. arrow

Etymology 2

Borrowed from Sanskrit [Term?].

Adjective

سَر • (sar) (Hindi spelling सर)

  1. going
  2. moving
  3. proceeding

Noun

سَر • (sar? (Hindi spelling सर)

  1. motion
  2. milk
  3. waterfall
  4. salt
  5. cream

Etymology 3

Borrowed from Sanskrit सरस् (saras).

Noun

سَر • (sarm (Hindi spelling सर)

  1. lake
  2. pond
  3. pool
  4. tank

Etymology 4

Borrowed from Classical Persian سر (sar). Cognate with Sanskrit शिरस् (śiras). Doublet of سر (sir, head).

Noun

سَر • (sarm (Hindi spelling सर)

  1. head
  2. top
  3. pinnacle
  4. tip
  5. origin
  6. head
  7. chief
  8. intention
  9. aim, goal
  10. end

Etymology 5

Borrowed from Sanskrit शिर (śira).

Adverb

سِر • (sir) (Hindi spelling सिर)

  1. initially

Noun

سِر • (sirm (Hindi spelling सिर)

  1. head
  2. skull
  3. top
  4. summit
  5. crown
  6. pinnacle
  7. beginning
  8. commencement

Etymology 6

Borrowed from Classical Persian سر (sir(r)), from Arabic سِرّ (sirr).

Noun

سِر or سِرّ • (sir or sirrm (Hindi spelling सिर्र)

  1. secret
  2. mystery

Etymology 7

Borrowed from Sanskrit सुर (sura).

Noun

سُر • (surm (Hindi spelling सुर)

  1. god
  2. deity
  3. angel
  4. sun

Etymology 8

Borrowed from Sanskrit स्वर (svara).

Noun

سُر • (surm (Hindi spelling सुर)

  1. sound
  2. voice
  3. tone
  4. tune
  5. harmony
  6. melody
  7. song
  8. air

Etymology 9

Borrowed from Classical Persian سر (sur), from Sanskrit शूल (śūla).

Noun

سُر • (surm (Hindi spelling सुर)

  1. swordfish